ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1196

ตอนที่ 1196 จัดฉากสร้างสถานการณ์

………………..

ในช่วงบ่ายของวันต่อมาเย่เชียนส่งหูวเค่อขึ้นเครื่องบินกลับไปยังแผ่นดินใหญ่ ซึ่งไม่ใช่แค่ว่าสถานการณ์ในไต้หวันค่อนข้างตึงเครียดแต่งานของหูวเคอในไต้หวันนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้วและเย่เชียนก็ไม่โล่งที่จะปล่อยให้เธออยู่ที่นี่ ถึงแม้ว่าทักษะการต่อสู้ของหูวเค่อจะค่อนข้างดีแต่ใครจะรู้ว่าสถานการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นอีกในอนาคต

เย่เชียนสามารถจัดการส่วนที่เหลือเองได้เพราะหูวเค่อได้ทำสิ่งต่างๆ เบื้องต้นเอาไว้ทั้งหมดแล้ว ด้วยหลักฐานของเจ้าหน้าที่ที่รับสินบนเหล่านั้นเย่เชียนสามารถหลอกล่อพวกเขามาสู่กับดักของเขาทีละขั้นได้ แน่นอนว่าเย่เชียนไม่ได้มองข้ามอิทธิพลของคนเหล่านี้เพราะในอนาคตเย่เชียนต้องการนำบุคลากรขององค์กรเทียนเต๋าเข้าสู่เวทีการเมืองของไต้หวัน ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่ชอบจัดการกับนักการเมืองเหล่านี้มากนักแต่เรื่องที่นี่ก็ควรจะจบลงโดยเร็วที่สุดเพราะสิ่งที่เย่เชียนสัญญาเอาไว้กับจินเหว่ยห่าวยังไม่บรรลุผลสำเร็จและเหตุการณ์ฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือก็กำลังวุ่นวายดังนั้นจะปล่อยไปก็ไม่ได้ใช่ไหม? ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่รีบร้อนแต่คาดว่าหูวหนานเจียนก็จะคอยกระตุ้นเขาเรื่อยๆ

ขณะที่เขากำลังจะออกจากสนามบินจู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเย่เชียนก็ดังขึ้นและเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูแล้วพบว่าโจวเจิ้งผิงเป็นคนโทรมา เมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเล็กน้อยเพราะตามที่เขาคาดเอาไว้การตายของฉีตงทำให้เกิดความโกรธแค้นครั้งใหญ่ ดังนั้นหลงซือจะต้องสร้างปัญหาให้กับโจวเจิ้งผิงอย่างแน่นอนและนั่นก็เป็นไปตามแผนการที่วางเอาไว้

หลังจากรับโทรศัพท์เย่เชียนก็ยิ้มและพูดว่า “พี่ใหญ่โจวมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”

“นายรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?” โจวเจิ้งผิงพูด

“มีบางอย่างเกิดขึ้นงั้นเหรอ? ..มันเกิดอะไรขึ้นครับเพราะทุกๆ อย่างก็เป็นไปด้วยดีไม่ใช่เหรอ?” เย่เชียนแสร้งพูดด้วยความประหลาดใจ

“นายรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นที่สโมสรบลูสกายเมื่อวานนี้?” โจวเจิ้งผิงถาม

“ฉันไม่แน่ใจว่าเซินเจี๋ยทำหรือเปล่าแต่มีโอกาสมากที่มันจะเป็นฝีมือของไอ้เด็กนั่น” โจวเจิ้งผิงพูด “นายรู้จักฉีตงหรือเปล่า? ..เขาเป็นผู้อำนวยการสำนักงานตุลาการศาลยุติธรรมของเขตเหนือ”

“ฉันเคยได้ยินมา แต่ฉันไม่รู้ เกิดอะไรขึ้น มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาหรือเปล่า” เย่เฉียนถาม

“ใช่!..ที่สโมสรบลูสกายตอนเช้าของเมื่อวานนี้ฉีตงถูกฆ่าตายและการตายของเขาก็น่าสยดสยองมาก..กระดูกทั้งหมดตั้งแต่แขนขาไปจนถึงซี่โครงหักละเอียด..ตามที่สำนักงานกรมตำรวจฝ่ายสืบสวนระบุนั้นก่อนตายฉีตงได้เขียนเลขสามและสัญลักษณ์ขององค์กรสามมุมเมืองแต่มันยังเขียนไม่จบ..ซึ่งหลักฐานบ่งชี้ชัดเจนมากว่าเป้าหมายคือองค์กรสามมุมเมืองของฉัน” โจวเจิ้งผิงพูดต่อ “ฉีตงเป็นคนขององค์กรซูเหลียนและเป็นลูกบุญธรรมของหลงซือแต่ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้มากนัก..ยิ่งไปกว่านั้นภรรยาของหลงซือก็รักและเอ็นดูฉีตงมาก..เพราะงั้นท่ามกลางสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงแบบนี้ฉีตงกลับถูกฆ่าตายมันก็เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายต้องการต้อนฉันให้จนมุมใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินคำพูดของโจวเจิ้งผิงแล้วเย่เชียนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะเมื่อนึกถึงสิ่งที่ฉีตงได้กระทำตลอดเวลาที่ผ่านมาเย่เชียนก็แอบสงสัยว่าฉีตงจะมีความสัมพันธ์กับภรรยาของหลงซือด้วยหรือเปล่า? ซึ่งมันเป็นไปได้เพราะภรรยาของหลงซืออายุเพียงสี่สิบต้นๆ เท่านั้นและเธอก็เหมือนเสือตัวเมียแต่หลงซือนั้นอายุหกสิบกว่าแล้ว ดังนั้นจึงย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาไม่สามารถทำให้ภรรยาของเขาพอใจได้ กลับกันฉีตงผู้แสวงหาความตื่นเต้นและชอบที่จะลิ้มลองรสชาติที่สดใหม่หลากหลายเพราะงั้นมันจึงเป็นไปได้จริงๆ อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเย่เชียนอยู่ดี

“แล้วเรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับพี่ใหญ่โจวด้วย? ..หลงซือคงไม่โง่พอที่จะคิดว่าเป็นฝีมือขององค์กรสามมุมเมืองหรอกใช่มั้ย?” เย่เชียนพูด

“มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ” โจวเจิ้งผิงพูดต่อ “สำนักงานตุลาการศาลยุติธรรมเขตเหนือกำลังจะมีการเลือกตั้งผู้นำนวยการคนใหม่และตอนนี้ผู้สมัครที่มีแนวโน้มมากที่สุดก็คือฉีตงกับซือฮ่าวลูกน้องคนสนิทของฉัน..เพราะงั้นถ้าฉีตงตายล่ะก็ใครจะได้ประโยชน์มากที่สุด? ..แน่นอนว่ามันคือซือฮ่าวเพราะงั้นหลงซือก็เลยสงสัยว่าฉันเป็นคนส่งลูกน้องไปฆ่าฉีตง..ก่อนหน้านี้เขาโทรมาหาฉันและให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับเขา..แต่ฉันสงสัยว่านี่คือสิ่งที่เซินเจี๋ยทำเพราะมันต้องการทำให้องค์กรสามมุมเมืองกับองค์กรซูเหลียนขัดแย้งกันเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากนั้นมันจะได้เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและหมดกังวลกับทั้งสององค์กรไปสักระยะหนึ่ง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน