ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1198

ตอนที่ 1198 ทัศนคติของจินเหว่ยห่าว

………………..

จินเหว่ยห่าวยังคงเชื่อเรื่องนี้เพราะไม่เช่นนั้นเขาก็คงไม่เลือกเย่เชียนตั้งแต่แรก หลังจากนั้นจินเหว่ยห่าวก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อย่าเข้าใจผิดสิน้องเย่ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..ฉันแค่อยากจะบอกว่าตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีเพราะงั้นฉันก็เลยอยากรู้ว่านายพร้อมหรือเปล่าเท่านั้นเอง..แต่ถ้านายยังไม่พร้อมฉันก็ไม่ว่าอะไรเพราะถึงยังไงฉันก็รอมาตั้งหลายปีแล้วและจะรออีกสักหน่อยก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร”

เย่เชียนก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า “พี่เป็นสุภาพบุรุษเพราะงั้นก็ทำให้ดีล่ะ..เอ่อ..เธอคือลูกพี่ลูกน้องของผมเพราะงั้นพี่ต้องดูแลเธอดีๆ ล่ะ” หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ “ว่าแต่ตอนนี้สำนักถังเป็นยังไงบ้าง..มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม?”

“ไม่มีเรื่องใหญ่อะไรแต่ก็ไม่ได้ดีนัก..ตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งที่แล้วเกิดขึ้นมันก็เลยทำให้ความสัมพันธ์ของทุกคนยุ่งเหยิงไปหมดและตอนนี้ทัศนคติของอาจารย์ถังก็คลุมเครือมาก..ตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าใครจะเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปเพราะงั้นมันก็เลยยังเป็นความลับอยู่” จินเหว่ยห่าวพูด

เย่เชียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดว่า “พวกเขาเป็นพี่น้องกันแล้วทำไมถึงทำแบบนั้น..อีกอย่างมันก็ไม่สำคัญว่าใครจะเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปเพราะตำแหน่งนั้นมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรอีกต่อไปแล้วใช่มั้ย?”

จินเหว่ยห่าวถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ แล้วพูดว่า “ความโลภของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุดหรอกและไม่มีใครอยากด้อยกว่าคนอื่นและยิ่งในตระกูลใหญ่ๆ แล้วก็ไม่มีใครอยากถูกทิ้งเอาไว้ข้างหลังหรอก..ดูอย่างฉันสิฉันไม่ใช่ตัวอย่างเหรอ? ..ในตระกูลจินไม่รู้เลยว่ามีอยู่กี่คนที่ยังถือว่าฉันเป็นสมาชิกของตระกูลจินอยู่และไม่รู้เลยว่ามีอยู่กี่คนที่อยากจะฆ่าฉัน” น้ำเสียงของจินเหว่ยห่าวเผยให้เห็นถึงความโศกเศร้าอย่างสุดซึ้ง

“ในเมื่อคนอื่นไม่ปฏิบัติต่อพี่เหมือนครอบครัวเพราะงั้นก็ทำให้พวกเขาเห็นซ่ะว่าพวกเขาคิดผิด!” เย่เชียนพูดต่อ “ผมสัญญาว่าผมจะช่วยพี่จินทวงคืนสิ่งที่เป็นของพี่กลับมาเพราะงั้นไม่ต้องห่วงและผมจะรีบกลับทันทีหลังจากงานที่นี่เสร็จ!”

หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็หันกลับมาและพูดว่า “อ้อ..ผมมีเรื่องอยากจะถามพี่จินว่าพี่รู้จักผู้หญิงที่ชื่อหลัวอวี่ที่สวยๆ และรูปร่างดีมีเสน่ห์บ้างหรือเปล่า?” ไม่รู้ว่าทำไมเย่เชียนถึงรู้สึกว่าจินเหว่ยห่าวอาจจะรู้จักหลัวอวี่ดังนั้นเย่เชียนจึงถามคำถามนี้ขึ้นมา

จินเหว่ยห่าวตกตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นายเจอเธองั้นเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่จินเหว่ยห่าวพูดเย่เชียนก็รู้ว่าเขากำลังถามถูกคนแล้วเพราะดูเหมือนว่าจินเหว่ยห่าวจะรู้จักหลัวอวี่จริงๆ “ใช่!.วันนี้ผมเจอเธอที่สนามบินไทเปและเธอก็ดูเหมือนว่าจงใจจะเข้าหาผม..ผมเดาว่าเธอมาที่ไต้หวันเพื่อตามหาผมแต่ผมไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร” เย่เชียนพูดต่อ “ตอนแรกผมแค่จะถามเฉยๆ แต่ไม่คิดว่าพี่จินจะรู้จักเธอจริงๆ”

“ฉันไม่รู้ว่าคนที่นายกำลังพูดถึงคือหลัวอวี่ที่ฉันรู้จักหรือเปล่า..นายช่วยอธิบายลักษณะและรูปลักษณ์ของเธอให้ฉันฟังหน่อยสิ” จินเหว่ยห่าวขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดเพราะในเวลานี้จู่ๆ หลัวอวี่ก็ปรากฏตัวที่ไต้หวันและยังเข้าหาเย่เชียนอีกซึ่งทำให้จินเหว่ยห่าวรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติและเป็นไปได้ไหมว่าที่ผู้อาวุโสในตระกูลจะรู้ว่าพวกเขาคิดจะทำอะไรก็เลยต้องการโจมตีก่อนพวกเขาก่อน

หลังจากที่เย่เชียนคิดอย่างรอบคอบแล้วจึงอธิบายเกี่ยวกับหลัวอวี่ให้จินเหว่ยห่าวฟังเพราะผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์มากจริงๆ และยากจะลืมได้ในพริบตาและรูปลักษณ์ของเธอก็เป็นที่จดจำได้มากเช่นกัน เมื่อได้ยินคำอธิบายของเย่เชียนแล้วจินเหว่ยห่าวก็พยักหน้าและพูดว่า “ดูเหมือนว่าจะเป็นเธอจริงๆ”

“เธอเป็นใคร?” เย่เชียนถาม “ผมตรวจสอบข้อมูลของเธอแล้วแต่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย”

หลังจากยิ้มอย่างขมขื่นแล้วจินเหว่ยห่าวก็พูดว่า “ชื่อจริงของเธอไม่ใช่หลัวอวี่และนี่เป็นเพียงชื่อปลอมของเธอเท่านั้นเพราะงั้นนายก็เลยหาข้อมูลของเธอไม่ได้..แม้แต่ฉันเองก็ไม่เลยรู้ว่าชื่อจริงของเธอคืออะไรและข้อมูลของเธอก็ยังเป็นความลับอย่างมาก ในตระกูลจิน..เธอเป็นหนึ่งในนักฆ่าที่ขึ้นตรงต่อผู้นำตระกูลจินโดยตรงและสถานะของเธอก็สูงมาก”

เย่เชียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “หนึ่งในนักฆ่าของตระกูลจินงั้นเหรอ? ..ถ้างั้นจุดประสงค์ของเธอในการมาที่ไต้หวันก็เพื่อลอบสังหารฉันอย่างงั้นเหรอ?”

เย่เชียนแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ผมต้องการให้พวกเขามากำจัดผมจริงๆ เพราะงั้นผมจะได้มีเหตุผลและข้ออ้างในการกำจัดพวกเขา..ช่วยบอกผมเกี่ยวกับข้อมูลของผู้หญิงคนนี้ให้ละเอียดเท่าที่พี่จินรู้ที..ผมอยากรู้จริงๆ ว่าเธอเข้าหาผมทำไม”

“ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอมากนักซึ่งส่วนใหญ่ฉันเคยได้ยินแค่ว่าหลัวอวี่เป็นหนึ่งในนักฆ่าอันดับต้นๆ และนอกจากเธอก็ยังมีนักฆ่าที่มีฉายาสายลม..สายฝน..สายฟ้าของตระกูลจีนอีก..ศิลปะการต่อสู้ของเธอค่อนข้างสูงและแม้แต่ฉันเองก็สู้เธอไม่ได้ต่อให้ฉันจะโจมตีเป็นร้อยครั้งก็ตาม..สี่สาวนักฆ่าอย่างสายหมอก..สายลม..สายฝน..สายฟ้าล้วนมีรูปลักษณ์และหน้าตาที่สวยงามจนผู้ชายหลายๆ คนในตระกูลจินหลงใหลในตัวพวกเธอและยอมทิ้งภรรยาและลูกๆ เพียงเพื่อขอความสุขจากเธอชั่วข้ามคืน..แต่สำหรับหลัวอวี่แล้วถึงแม้ว่าเธอจะมีเสน่ห์แต่เธอไม่เคยสนใจใครเลยเฉพาะคนที่รู้จักเธอดีเท่านั้นที่จะรู้ว่าเธอเป็นคนแบบไหนเพราะเธอมักจะทำอะไรตามใจของเธอโดยที่ไม่มีใครออกคำสั่งกับเธอได้นอกจากผู้นำตระกูลจิน..เมื่อใดก็ตามที่พูดถึงหลัวอวี่แล้วหลายๆ คนในตระกูลก็ถึงกับหวั่นเกรงเพราะคำพูดของเธอก็ถือเป็นคำขาดเหมือนกัน” จินเหว่ยห่าวพูด “จริงๆ แล้วฉันประทับใจเธอมากเพราะในตระกูลจินเธอยังคงให้ความเคารพในตัวฉันอยู่พอสมควรเลย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน