ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1201

ตอนที่ 1201 การแสดงของเซินเจี๋ย (2)

………………..

ที่จริงแล้วหวังหมิงซูไม่จำเป็นต้องถามคำถามมากมายก็ได้แต่เหตุผลในการทำแบบนี้ก็คือเขาแค่ต้องการฉีกหน้าเซินเจี๋ยต่อสาธารณะและทำลายภาพลักษณ์ของเขาเซินเจี๋ยทิ้งจนไม่มีใครอยากสนับสนุนเซินเจี๋ยอีกต่อไป

ไม่ไกลจากตรงนั้นหลัวอวี่เห็นฉากนี้และมุมปากของเธอก็ร่างรอยยิ้มขึ้นมาแล้วมองไปที่เย่เชียนแล้วพูดว่า “ถ้าฉันเดาไม่ผิดนี่เป็นแผนการของนายใช่มั้ย? ..นายนี่มันร้ายจริงๆ”

เย่เชียนตกตะลึงไปชั่วขณะและในใจเขาก็แอบชื่นชมทักษะการสังเกตอันน่าทึ่งของหลัวอวี่ ซึ่งเย่เชียนไม่อยากเชื่อว่าหลัวอวี่จะรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนการของเขาก่อนที่เธอจะมาถึงไต้หวันและเป็นที่แน่ชัดแล้วว่าการสังเกตของผู้หญิงคนนี้น่ากลัวจริงๆ จากนั้นเย่เชียนก็ยักไหล่เล็กน้อยและพูดว่า “ปีนี้มันโหดร้ายน่ะเพราะงั้นผมก็ต้องหาวิธีเอาตัวรอด”

“นายนี่พูดเก่งจริงๆ นะ” หลัวอวี่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์และพูดว่า “บอกฉันทีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันตะโกนตอนนี้และบอกว่าทั้งหมดมันเป็นแผนการของนาย?”

เมื่อได้ยินแบบนั้นเย่เชียนก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ตอนนี้สถานการณ์โดยรวมคลี่คลายแล้วและมันก็ไม่สำคัญว่าคุณจะตะโกนอะไร..คุณน่าจะรู้ดีกว่าผมว่าสถานการณ์จะเป็นยังไงต่อไป” จากนั้นเย่เชียนก็หันไปมองหลัวอวี่แล้วพูดว่า “ผมชอบผู้หญิงฉลาดแต่ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงมาเล่นตลกกับผม..เพราะงั้นอย่ามาบังคับให้ผมต้องฆ่าคุณเลย”

หลัวอวี่หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ฮ่าๆ ..นายนี่น่ารักขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ..ว่าแต่นายมีแฟนหรือเปล่า? ..ถ้าไม่มีพี่สาวขอเป็นแฟนนายได้มั้ย? ..ฉันน่ะเก่งมากเลยนะฉันสัญญาว่าจะทำให้นายรู้สึกดีเหมือนขึ้นสวรรค์เลยล่ะ”

เย่เชียนกลอกตาไปมาแล้วพูดว่า “ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่สนใจก้อนเมฆและตอนนี้คุณก็เป็นแค่วิญญาณแค่คนตายเดินได้เท่านั้นในสายตาของผม..ผมไม่สนใจซากศพเพราะงั้นอย่าพยายามใช้อุบายนี้กับผมเลยมันใช้ไม่ได้ผลหรอก”

เห็นได้ชัดว่าหลัวอวี่ตกตะลึงไปครู่หนึ่งจากนั้นเธอก็ปิดปากของเธอและไม่พูดอะไรอีกราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่และร่องรอยของความโศกเศร้าก็เผยออกมาผ่านคิ้วของเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัว แท้จริงแล้วเธอมีบาดแผลที่ลบไม่ออกในหัวใจและเป็นเพราะบาดแผลเป็นนี้เองที่ทำให้เธอกลายเป็นเหมือนตอนนี้ อย่างที่เย่เชียนพูดตอนนี้เธอเป็นเพียงคนตายเดินได้ที่สามารถพูดและเคลื่อนไหวได้เหมือนคนปกติเท่านั้นแต่เธอได้สูญเสียจิตวิญญาณไปตั้งนานแล้ว เธอไม่ได้คาดหวังว่าเย่เชียนจะสามารถมองเห็นสิ่งเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็วซึ่งสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเธอ

ถึงแม้ว่าชื่อเสียงของเธอจะไม่ได้โด่งดังในโลกภายนอกแต่ในตระกูลจินนั้นสถานะของเธอก็ยังคงสูงมาก นักฆ่าทั้งสี่อย่าง สายหมอก,สายลม,สายฝน,สายฟ้าเป็นนักฆ่าของจินถิงซานผู้นำตระกูลจินโดยตรง อาจกล่าวได้ว่าพวกเธอมีสถานะที่สูงมากในตระกูลจินแต่พวกเธอมักจะซ่อนตัวอยู่ในความมืด ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเธอที่จะปรากฏออกมาและหลัวอวี่ก็เป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาสี่พี่น้องนักฆ่าและไม่เพียงแต่ทักษะของเธอจะสูงเท่านั้นแต่รูปร่างหน้าตาของเธอก็ไม่เป็นสองรองใครอีกด้วย ดั่งที่จินเหว่ยห่าวพูดว่ามีผู้คนมากมายที่ไล่ตามหลัวอวี่

บางทีอาจเป็นเพราะโชคชะตากำหนดว่าหลัวอวี่ได้พบกับชายคนหนึ่งที่ส่งผลต่อชีวิตของเธอและผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรและไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขาเป็นหนอนหนังสือเพราะเขาจมอยู่กับกองหนังสือทั้งวันและสวมแว่นหนาเตอะและหน้าตาก็ไม่ได้หล่อเหล่าแต่มีความสง่าผ่าเผยในแบบนักวิชาการ เขาเป็นคนสุภาพและมีทัศนคติที่ถ่อมตนไม่อคติใคร เขาเป็นชายคนแรกที่ติดต่อกับหลัวอวี่โดยไม่มีจุดประสงค์ใดๆ และเขาไม่กล้าแม้แต่จะมองดวงตาที่มีเสน่ห์ของหลัวอวี่เพราะงั้นนับประสาอะไรกับการจับมือของเธอหรือลากเธอไปที่เตียง อย่างไรก็ตามเขามีความตั้งใจอย่างถ่องแท้เพราะเขาตั้งใจที่จะแต่งงานกับหลัวอวี่

ดังนั้นเมื่อหลัวอวี่เผชิญหน้ากับผู้ชายคนนี้แล้วหลัวอวี่ก็รู้สึกหนักใจเล็กน้อยแต่ในที่สุดเธอก็รู้สึกถึงความเอาใจใส่อย่างแท้จริงจากผู้ชายคนนี้และเธอมักจะแอบร้องไห้เพราะเธอเจอผู้ชายแบบนี้ช้าไปไม่อย่างนั้นเธอจะรักเขาโดยไม่ลังเลใดๆ และรักเขาสุดหัวใจ ถึงแม้ว่าหัวใจของเธอจะแหลกสลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้วแต่เธอก็จะไม่เสียใจ อย่างไรก็ตามเธอรู้ว่ามันสายเกินไปเพราะเธอแปดเปื้อนและมือเปื้อนเลือดไปแล้วและครอบครัวของผู้ชายคนนี้จะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอนเพราะชื่อเสียงของเธอจะมีผลกระทบต่อความสำคัญภูมิหลังครอบครัวของผู้ชายอย่างแน่นอน แต่ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้บังคับฝืนใจเธอและยังคงห่วงใยและดูแลเธออย่างเงียบๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน