ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1213

ตอนที่ 1213 คำสั่งและหน้าที่

………………..

ในความเป็นจริงถ้าเจิ้งตงรักเหลียงหยานจริงๆ เย่เชียนก็ไม่ต้องการเข้าไปแทรกแซงแต่อย่างใดและอาจช่วยเกลี้ยกล่อมเหลียงหยานให้กับเขาแต่ตอนนี้เย่เชียนรู้แล้วว่าเจิ้งตงไม่ได้รักเหลียงหยานเลยแต่เลือกที่จะอยู่กับเหลียงหยานเพราะเห็นแก่ภาพลักษณ์ของเขาเอง ดังนั้นภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เย่เชียนจะไม่รับปากหรือสัญญากับเหลียงหยานแต่อย่างใดเพราะมันอาจจะไปทำลายความสุขตลอดชีวิตของเหลียงหยานได้

ในอดีตเย่เชียนคิดว่าเจิ้งตงดีต่อเหลียงหยานเสมอโดยคิดว่าเขาสามารถทำให้เหลียงหยานมีความสุขได้ ดังนั้นด้วยความโง่เขลาของเหลียงหยานแล้วถ้าหากเธอคิดได้เธออาจจะค่อยๆ ยอมรับเจิ้งตงไปอย่างช้าๆ แต่ตอนนี้ปรากฏว่าเจิ้งตงใช้เหลียงหยานเป็นฉากบังหน้าซึ่งทำให้เย่เชียนไม่พอใจอย่างมากและที่สำคัญกว่านั้นเจิ้งตงยังข่มขู่เหลียงหยานโดยคิดที่จะฆ่าเขาด้วย ด้วยเหตุนี้เย่เชียนจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อไปได้

ในที่สุดเย่เชียนก็เข้าใจแล้วว่าเหลียงหยานรู้ว่าเจิ้งตงมีผู้หญิงคนอื่นมาตั้งแต่แรกดังนั้นเธอจึงฝังสิ่งเหล่านี้เอาไว้ในหัวใจของเธอและไม่สามารถลบมันออกไปได้

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เชียนแล้วเหลียงหยานก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะในใจและไม่รู้ว่าทำไมแต่เธอชอบการแสดงออกที่ดูน่าเกรงขามของเย่เชียนอย่างมาก เธอจำได้เมื่อตอนที่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปเพิ่งเริ่มก่อตั้งนั้นซ่งหลันได้เจรจาความร่วมมือกับบริษัทจากประเทศญี่ปุ่นและเนื่องจากการเป็นบริษัทใหม่ที่เพิ่งก่อตั้งดังนั้นเครือน่านฟ้ากรุ๊ปจึงต้องมีทัศนคติที่ต้องยอมเสียเปรียบซึ่งทำให้ผู้ประกอบการจากบริษัทในประเทศญี่ปุ่นหยิ่งผยองมากขึ้นและในช่วงเวลาของการประชุมเจรจานั้นเย่เชียนก็บุกเข้ามาจากด้านนอกโดยไม่พูดอะไรเลยและคว้าตัวของประธานบริษัทญี่ปุ่นเพื่อสั่งสอนบทเรียน!”

หลังจากนั้นไม่เพียงแค่นั้นแต่ในท้ายที่สุดผู้ประกอบการในประเทศญี่ปุ่นก็ให้ผลประโยชน์แก่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปมากมายและเริ่มให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ บางทีเย่เชียนอาจยังไม่รู้แต่ผู้คนจากบริษัทในประเทศญี่ปุ่นได้แอบตรวจสอบภูมิหลังของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปและรู้ว่ามันเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าดังนั้นพวกเขาจึงไม่ดูหยิ่งผยองเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป ในที่สุดภายใต้การดำเนินงานของซ่งหลันในเวลาไม่ถึงหนึ่งปีธุรกิจของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปก็ยายไปทั่วประเทศญี่ปุ่น

เจิ้งตงไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเย่เชียนเพราะเขาแค่คิดว่าเย่เชียนเป็นแค่ชายหนุ่มที่มีฐานะเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นและบางทีอาจเป็นแค่ลูกหลานครอบครัวมีฐานะร่ำรายที่ไร้ประโยชน์เท่านั้นและเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเหลียงหยานถึงชอบเย่เชียน แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องเข้าใจตั้งแต่ต้นจนจบเพราะเขาไม่ต้องการรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองและยังรู้สึกสกปรกรังเกียจอย่างมาก ซึ่งหลายปีที่ผ่านมาเขาได้ปกปิดนิสัยที่แท้จริงของตัวเองเป็นอย่างดีรวมทั้งครอบครัวของเขาด้วยและไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นคนรักเพศเดียวกันแต่เมื่อโตขึ้นมันก็ยากที่จะปกปิดเรื่องแบบนี้ต่อไปได้ นอกจากนี้สมาชิกในตระกูลยังกระตุ้นให้เขาแต่งงานและมีลูกเพื่อสืบทอดเชื้อสายอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงต้องการผู้หญิงและรักษาภาพลักษณ์ของเขาเอาไว้แต่เมื่อเร็วๆ นี้มีข่าวลือบางอย่างเกิดขึ้นและถ้าเขาไม่แต่งงานในเร็วๆ นี้ล่ะก็ข่าวลือเหล่านี้ก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

ต่อมาเจิ้งตงก็ได้พบกับเหลียงหยานโดยบังเอิญเนื่องจากความร่วมมือของเขากับเครือน่านฟ้ากรุ๊ปดังนั้นเขาจึงเริ่มไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่งและถึงแม้ว่าเขาจะลังเลใจในทุกวิถีทางและรู้สึกว่าการทำเช่นนั้นเป็นการดูถูกตัวเองแต่เขาก็ต้องทำมันเพื่อเห็นแก่ภาพลักษณ์ที่ดีของเขา จากนั้นสื่อก็รายงานถึงความสัมพันธ์ของเขากับเหลียงหยานและข่าวลือเกี่ยวกับเจิ้งตงเรื่องค่านิยทางเพศก็ถูกระงับทันทีและเขาก็ยังคงรักษาภาพลักษณ์ของเขาและครอบครัวเอาไว้ได้เป็นอย่างดี

จากการพิจารณานี้บวกกับรูปลักษณ์และสติปัญญาและเอกลักษณ์ความสามารถของเหลียงหยานแล้วผู้อาวุโสในตระกูลก็ชอบเหลียงหยานหลังจากเห็นรายงานของสื่อและกระตุ้นให้พวกเขาแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด ด้วยเหตุนี้เจิ้งตงจึงทนไม่ไหวจริงๆ ดังนั้นเมื่อเขามาที่ไต้หวันครั้งนี้เขาจึงอยากคุยกับเหลียงหยานเกี่ยวกับการแต่งงานและหลังจากแต่งงานแล้วข่าวลือทั้งหมดจะถูกลบหายไปอย่างสมบูรณ์แบบ

“หืมนี่แกขู่ฉันเหรอ?” เจิ้งตงเยาะเย้ยอย่างเหยียดหยามและพูดว่า “นี่เป็นเรื่องของฉันกับเหลียงหยานและมันไม่ใช่เรื่องที่แกจะเข้ามายุ่ง!..แกไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะมาคุยกับฉันแบบนี้และถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่เหลียงหยานล่ะก็ฉันคงให้ลูกน้องของฉันเชิญแกออกไปแล้ว” เจิ้งตงเน้นย้ำคำว่า ‘เชิญ’ เป็นพิเศษและความหมายของคำพูดของเขาก็ชัดเจน

“เจิ้งตงอย่าพูดอะไรเลน..เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วและถึงจะไม่มีเขาฉันก็จะไม่แต่งงานกับคุณเด็ดขาด” เหลียงหยานพูด “เจิ้งตงฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจนะ..ฉันไม่ได้ดูถูกคนรักเกย์หรือรักร่วมเพศเดียวกันแต่ฉันไม่อยากที่จะแต่งงานกับคนแบบคุณ”

“อะไร..เธอพูดไปก็เท่านั้นแหละ” เจิ้งตงพูดเยาะเย้ย “ถ้าอย่างนั้นผมจะพูดเอาไว้ที่นี่ตรงนี้เลยว่าคุณต้องยอมตกลงการแต่งงานครั้งนี้และไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น..ฉันตรวจสอบประวัติของคุณแล้วพ่อแม่ของคุณทำงานกับคุณปู่ของผมเพราะงั้นอย่าบังคับให้ผมทำในสิ่งที่ผมไม่อยากทำก็แล้วกัน..เพราะงั้นคุณต้องแต่งงานกับผมและคุณก็ยังสามารถทำในสิ่งที่คุณต้องการได้ต่อไปเรื่อยๆ คุณเพียงแค่ต้องร่วมมือกับผมในการแสดงฉากบังหน้าเท่านั้น..อย่าปฏิเสธและอย่าบังคับให้ผมต้องลำบากใจเลย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน