ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1226

ตอนที่ 1226 การหารือของสามขั้วอำนาจแห่งไต้หวัน (3)

………………..

เย่เชียนไม่สามารถอยู่ในไต้หวันเป็นเวลานานได้และเหตุผลที่เขาเร่งแผนการก็เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและเขาไม่อยากพลาดโอกาสที่ดีเช่นนี้ไป ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเย่เชียนก็จะไม่ออกมาข้างหน้าเพื่อทำสิ่งต่างๆ อย่างโจ่งแจ้งเด็ดขาดเพราะท้ายที่สุดเย่เชียนชอบที่จะอยู่เบื้องหลังและเป็นคนควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดเอาไว้อย่างลับๆ มากกว่า

นากาซาวะเคโกะคือเย่หวันคนปัจจุบันและเธอก็โค้งคำนับเล็กน้อยโดยไม่ถ่อมตนหรือหยิ่งยโสใดๆ และพูดว่า “สวัสดีค่ะประธานโจว..ประธานหลง!”

โจวเจิ้งผิงกับหลงซือก็หันไปมองเย่เชียนและพูดด้วยความประหลาดใจว่า “น้องเย่..นี่หมายความว่าไง?”

เย่เชียนก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมไม่ชอบออกนอกหน้ามากเกินไปเพราะงั้นในอนาคตทุกอย่างในไต้หวันเธอจะเป็นคนจัดการและเธอก็คือตัวแทนของผมในไต้หวันและเธอจะยังเป็นประธานขององค์กรอินทรีเลือดเหล็กและสำหรับตำแหน่งรองประธานนั้นจะเป็นพวกคุณทั้งสอง”

“อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนั้นเลยเพราะเรายังไม่ได้ตกลงกันจนกว่าจะรู้ผล” โจวเจิ้งผิงพูด “เรามาคุยกันถึงเรื่องหลังจากที่นายคว้าตำแหน่งประธานรัฐสภากันดีกว่า”

เย่เชียนยิ้มและพูดว่า “ถ้าผมไม่มั่นใจเต็มที่ผมก็คงจะไม่มาคุยเรื่องนี้กับพวกคุณหรอก..ตอนนี้ทุกอย่างอยู่ในการคำนวณของผมหมดแล้ว”

โจวเจิ้งผิงกับหลงซือก็มองเย่เชียนด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจว่าทำไมเย่เชียนถึงมีความมั่นใจขนาดนี้แต่เมื่อเห็นเย่เชียนยิ้มอย่างมั่นใจพวกเขาก็ดูเหมือนจะรู้สึกได้ว่าพวกเขาจะต้องแพ้การเดิมพันครั้งนี้ให้กับเย่เชียนจริงๆ และพวกเขาก็ต้องแพ้ให้กับคลื่นลูกใหม่และคนรุ่นใหม่อย่างเย่เชียนที่กล้าหาญและกล้าเสี่ยงเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่และโลกใบนี้ไม่ใช่ของพวกเขาอีกต่อไปแล้ว แน่นอนว่าพวกเขายังหวังให้เย่เชียนชนะการเดิมพันครั้งนี้เพราะท้ายที่สุดพวกเขาก็ชัดเจนว่าสิ่งที่เย่เชียนพูดก่อนหน้านี้สมเหตุสมผลอย่างมาก ซึ่งในอนาคตพวกเขาจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายและยากลำบากแต่ถ้าหากแผนการของเย่เชียนสำเร็จล่ะก็ตัวตนของพวกเขาจะเปลี่ยนไปอย่างมาก

การเจรจาครั้งนี้ประสบความสำเร็จเพราะโดยพื้นฐานแล้วเย่เชียนยังเข้าใจถึงความระมัดระวังของโจวเจิ้งผิงกับหลงซือได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามพวกเขายังคิดถึงตัวเองซึ่งไม่ผิดแต่ถ้าหากพวกเขาตกลงอย่างง่ายดายโดยไม่ลังเลล่ะก็นั่นคือสิ่งที่ผิดปกติและเย่เชียนจะสงสัยดังนั้นการที่ทั้งสองสงสัยและไม่ไว้วางใจเย่เชียนนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะคิดแบบนั้น

เย่เชียนไม่กังวลว่าจะมีปัญหาใดๆ ในการเลือกตั้งประธานรัฐสภาเพราะด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่มากมายที่หูวเค่อเจรจาเอาไว้ควบคู่ไปกับอิทธิพลขององค์กรเทียนเต๋าและเครือน่านฟ้ากรุ๊ปที่มีอิทธิพลทางศูนย์ขนส่งโลจิสติกส์และกิจการแท็กซี่ของหม่าฮงจงกับหยานเทียนเป่าและเจ้าอี้ข่ายแล้วตำแหน่งประธานรัฐสภาก็อยู่แค่เอื้อมเท่านั้น

“หมิงซูไปสั่งให้บริกรมาเสิร์ฟอาหารหน่อยฉันอยากดื่มอะไรดีๆ กับพี่ใหญ่โจวและประธานหลงสักหน่อย..นี่คือการเฉลิมฉลององค์กอินทรีเลือดเหล็กล่วงหน้าเพราะในอนาคตเราจะสามารถนั่งในอาคารรัฐสภาของไต้หวันดื่มกันอย่างสบายใจฮ่าๆ!” เย่เชียนพูด

โจวเจิ้งผิงกับหลงซือก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นทั้งสองก็ยิ้มและไม่พูดอะไรมากเพราะแท้ที่จริงแล้วเย่เชียนวาดภาพเอาไว้อย่างสวยงามและพวกเขาก็หวังว่าเย่เชียนจะทำสำเร็จและภาพเหล่านั้นก็ปรากฏเพราะเมื่อนึกถึงภาพที่องค์กรใต้ดินทั้งหมดถูกรวมเป็นหนึ่งแล้วพวกเขาจะต้องแข็งแกร่งอย่างมากและยังสามารถนั่งในอาคารรัฐสภาและพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของไต้หวันกันได้อย่างสบายใจและนั่นเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การโอ้อวดอย่างแท้จริง

ระหว่างรับประทานอาหารเย่เชียนไม่ได้พูดอะไรเพราะเรื่องนี้ไม่มีอะไรต้องพูดอีกต่อไปเพราะว่ามันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตามโจวเจิ้งผิงกับหลงซือก็ยังคงครุ่นคิดอย่างหนักหน่วงและพวกเขาก็ไม่ได้มีความอยากอาหารมากนัก ในตอนนี้เย่เชียนมีความมั่นใจอย่างมากซึ่งทำให้พวกเขาประหลาดใจและถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้มาบ้างว่าเย่เชียนนั่นแข็งแกร่งแต่พวกเขาก็ไม่ได้ทราบรายละเอียดเชิงลึกมากนัก ซึ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และทวีปตะวันออกกลางนั้นเป็นอาณาจักรของเย่เชียนและนั่นก็หมายความว่าถ้าเย่เชียนควบคุมพวกเขาได้นั่นก็หมายความว่าเย่เชียนได้รัดคอพวกเขาและพวกเขาจะอยู่หรือตายมันก็ขึ้นอยู่กับเย่เชียนแล้ว

อย่างไรก็ตามพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าเย่เชียนยังมีกองทัพเรือไอร่อนบลัดอยู่อีก ดังนั้นถึงแม้ว่าโจวเจิ้งผิงกับหลงซือจะทำข้อตกลงบางอย่างกับการขนส่งต่างประเทศก็ตามแต่เย่เชียนก็สามารถทำลายเส้นทางการขนส่งของพวกเขาผ่านกองทัพเรือไอร่อนบลัดอยู่ดี แน่นอนว่าเย่เชียนสามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างง่ายดายเพียงแต่ว่าเย่เชียนไม่ต้องการเพราะมันจะเสียเวลา

ซึ่งหลังรับประทานอาหารกันเสร็จโจวเจิ้งผิงกับหลงซือก็กลับไปก่อนและเมื่อมองดูพวกเขาจากไปเย่เชียนก็หันไปมองหวังหมิงซูและพูดว่า “นายไม่ว่าอะไรใช่ไหมถ้าฉันทำแบบนี้?”

หวังหมิงซูถึงกับตกตะลึงไปครู่หนึ่งและรีบพูดว่า “ไม่ครับบอส..เรื่องนี้บอสพิจารณามาอย่างดีและท้ายที่สุดแล้วตัวตนของผมก็มีหน้าที่เป็นของตัวเองและเพื่อประโยชน์ของตัวผมด้วย..ถึงยังไงผมก็เกิดในแวดวงใต้ดินเพราะงั้นถ้าผมได้เป็นประธานาธิบดีของไต้หวันล่ะก็ผมไม่สามารถทำได้จริงๆ ..นอกจากนี้ผมเองก็รู้จุดยืนของตัวเองและหน้าที่ของตัวเองดีครับ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน