ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1249

ตอนที่ 1249 การเผชิญหน้าด้วยวาจา

………………..

ทัศนคติของเย่เชียนยังคงเย่อหยิ่งมากและเขาก็แค่ต้องการแสดงทัศนคติแบบนี้เพราะในกรณีนี้จินเจิ้งผิงจะต้องยอมทำทุกอย่างให้เขาพอใจอย่างแน่นอนเมื่อเขารู้ว่าสิทธิ์ในการขุดเจาะและการครอบครองภูเขาหินอยู่ในความดูแลของเขาทั้งหมดและแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาไม่ใช่คนประเภทที่กลัวการคุกคามของตระกูลจินแต่อย่างใด ดังนั้นหากจินเจิ้งผิงต้องการชนะสิทธิ์การขุดเจาะภูเขาหินล่ะก็จินเจิ้งผิงก็จำเป็นต้องทำทุกอย่างให้เย่เชียนพอใจและแม้กระทั่งสนับสนุนเย่เชียนด้วย

“ผมขอถามหน่อยว่าประเทศนี้เป็นของใคร?” เย่เชียนพูดต่อ “พวกคุณอย่าไปสิลืมว่าโลกใบนี้ไม่ใช่โลกของตระกูลจินแต่เพียงผู้เดียวเพราะงั้นผมหวังว่าตระกูลจินจะสอนสมาชิกในตระกูลในอนาคตเพื่อให้พวกเขาเข้าใจกฎเกณฑ์ของโลกใบนี้ให้ดีกว่านี้”

คำพูดของเย่เชียนค่อนข้างเย่อหยิ่งและเขาก็จงใจปั่นหัวของจินเจิ้งผิง อย่างไรก็ตามจินเจิ้งผิงก็ไม่ได้โกรธและไม่ได้จริงจังกับเรื่องนี้มากนัก อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยินชื่อเย่เชียนแล้วจินเจิ้งผิงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและคิดกับตัวเองว่าเย่เชียนคนนี้คือเย่เชียนคนเดียวกันกับราชาหมาป่าเย่เชียนผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าหรือไม่ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะว่าผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างทหารรับจ้างจะมาเป็นรองนายกเทศมนตรีของเมืองเสิ่ยหยางได้ยังไง

“อ๋อ..รองนายกเทศมนตรีเองเหรอ” จินเจิ้งผิงเพิกเฉยต่อคำพูดของเย่เชียนและพูดต่อว่า “ท่านรองนายกเทศมนตรีเย่เข้ารับตำแหน่งนี้เมื่อไหร่กัน..มันดูเสียมารยาทจริงๆ ที่ตระกูลจินไม่ได้ไปต้อนรับและแสดงความยินดีกับคุณ..ผมต้องขอโทษเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ด้วย..พอดีว่าสมาชิกของตระกูลจินของผมไม่เข้าใจมารยาทที่ดีเพราะงั้นผมหวังว่าท่านรองนายกเทศมนตรีเย่จะไม่ขุ่นเคืองนะครับ”

“ไม่เป็นไรครับผมไม่ได้ซีเรียสขนาดนั้น..แต่แบบนี้มันก็จะเป็นการดูถูกรัฐบาลไปหน่อย” เย่เชียนโบกมือแล้วพูดว่า “แต่ในเมื่อผู้นำตระกูลจินออกมาขอโทษแล้วเพราะงั้นผมจะลืมมันไปก็แล้วกัน..ส่วนเรื่องการอบรมสั่งสอนมารยาทของคนในตระกูลจินผมต้องรบกวนคุณด้วยนะครับ”

“ได้ครับ..เอาล่ะคุณเย่เราเข้าไปคุยข้างในอย่างช้าๆ กันเถอะ” จินเจิ้งผิงพูด

เย่เชียนพยักหน้าเล็กน้อยและเหลือบมองไปที่หลินเฟิงและเอียงคอของเขาเพราะเห็นได้ชัดว่าตอนนี้หลินเฟิงถูกละเลยดังนั้นหลินเฟิงจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มและทำหน้าบึ้งและไม่พูดอะไร จากนั้นเย่เชียนก็ก้าวเข้าไปข้างใน

จินเจิ้งผิงเดินไปหาจินเจิ้งรุ่ยและเอนตัวเข้าไปข้างๆ หูของจินเจิ้งรุ่ยและพูดเบาๆ ว่า “ตรวจสอบข้อมูลและประวัติของเย่เชียนคนนี้ทีสิ..ฉันอยากรู้ว่าเขามีภูมิหลังแบบไหนกัน” จินเจิ้งรุ่ยก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า จากนั้นจินเจิ้งผิงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเดินเข้าไป

เมื่อเขาไปที่ห้องนั่งเล่นและนั่งลงแล้วจินเจิ้งผิงก็สั่งให้คนรับใช้เสิร์ฟชาแล้วพูดว่า “ช่วงนี้ผมค่อนข้างยุ่งเพราะงั้นผมก็เลยไม่รู้ว่ารองนายกเทศมนตรีเย่มาถึงที่นี่แล้ว..ผมต้องขอโทษด้วยไม่อย่างนั้นผมคงจะไปหาคุณด้วยตัวเองแล้วและไม่ต้องรบกวนคุณเย่ให้มาด้วยตัวเองแบบนี้..ผมต้องขอโทษคุณเย่จริงๆ เพราะงั้นดื่มชาเพื่อเป็นการขอโทษก็แล้วกันครับ”

เย่เชียนโบกมือแล้วพูดว่า “อาจารย์จินไม่ต้องสุภาพมากก็ได้ครับ..ที่ผมมาในวันนี้ก็เพราะว่าผมมีเรื่องจะพูดคุยกับอาจารย์จินในวันนี้เพราะคณะกรรมการรัฐสภาได้ส่งมอบสิทธิ์ทั้งหมดเกี่ยวกับการขุดเจาะภูเขาหินให้กับผมและเท่าที่ผมรู้มาว่าตอนนี้ตระกูลจินกับตระกูลหยุนกำลังมีปัญหากันอยู่เพราะใบอนุญาตสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหิน..เพราะงั้นเนื่องจากตอนนี้ผมรับเป็นผู้ผิดชอบในเรื่องนี้ผมก็อยากให้ตระกูลจินกับตระกูลหยุนหยุดสร้างปัญหาและความวุ่นวายดังกล่าว..ผมยินดีที่ตระกูลจินจะสามารถช่วยพัฒนาบ้านเมืองแต่ไม่ใช่การสร้างปัญหาเพิ่มเติม สามารถมีส่วนร่วมในการก่อสร้างเมือง..ผมเชื่อว่าอาจารย์จินเป็นคนฉลาดเพราะงั้นผมคิดว่าคุณจะควรเข้าใจสิ่งที่ผมหมายถึงใช่มั้ย?”

จินเจิ้งผิงตกตะลึงไปครู่หนึ่งจากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “ขอโทษนะครับผมไม่เข้าใจว่าคุณเย่หมายถึงอะไร?”

“มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว” เย่เชียนพูด “ผมดีใจที่อาจารย์จินมีส่วนสนับสนุนในการพัฒนาเมืองเสิ่นหยางแต่คุณทำเกินไปหน่อยเพราะงั้นผมหวังว่าอาจารย์จินจะระวังให้มากกว่านี้..ฉันไม่ต้องการใช้วิธีการที่ไม่จำเป็นกับตระกูลจินคุณรู้ใช่มั้ย?”

“หืม? ..ผมไม่รู้ว่าคุณเย่หมายถึงอะไร..หรือว่าถ้าตระกูลจินยังดิ้นรนเพื่อสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินต่อไปคุณเย่จะจับผมเข้าคุกอย่างงั้นเหรอ?” จินเจิ้งผิงพูด

“ในระบบเศรษฐกิจของประเทศนั้นอนุญาตให้แข่งขันกันอย่างยุติธรรมและถูกกฎหมายเท่านั้น..ซึ่งถึงแม้ว่าตระกูลจินและตระกูลหยุนจะมีอำนาจมากแต่เราก็ต้องใส่ใจกับกฎหมายของบ้านเมืองด้วย..เพราะงั้นถ้าพวกคุณยังสร้างปัญหากันต่อไปผมก็คงต้องใช้วิธีเด็ดขาดเพื่อหยุดพวกคุณ” เย่เชียนพูด “ถ้าพวกคุณไม่ไว้หน้าผมล่ะก็ผมจะไม่ไว้หน้าพวกคุณเช่นกัน”

จินเจิ้งผิงยิ้มแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าคุณเย่จะทำงานหนักมากเพื่อประเทศชาติจริงๆ นะครับ..เพราะงั้นถ้าหากคุณเย่สามารถโน้มน้าวตระกูลหยุนให้หยุดเคลื่อนไหวได้ล่ะก็ทางตระกูลจินก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะนี่คือทัศนคติตระกูลจินของเรา..ถ้าคุณเย่เข้าไปแทรกแซงตระกูลหยุนได้ล่ะก็ผมจะคอยสนับสนุนคุณเย่ในอนาคตเอง” หลังจากหยุดไปชั่วขณะจินเจิ้งผิงก็พูดต่อ “ตอนนี้คุณเย่เดินเข้ามาในโลกของวงการใต้ดินแล้วเพราะงั้นบางครั้งการลืมตาข้างเดียวก็ดีกว่าการหลับตาทั้งสอบข้างเพื่อปกป้องตัวเองและทำให้ตัวเองไร้มลทินใช่มั้ย?”

“แล้วถ้าอาจารย์จินหักหลังผมล่ะผมจะทำยังไง?” เย่เชียนพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน