เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1263

ตอนที่ 1263 ความจริงในวงเหล้า

………………..

หากเป็นในช่วงเวลาปกติความสามารถของหลินเฟิงอาจจะอยู่ประมาณ 90/100 แต่ทว่าในตอนนี้ความสามารถของหลินเฟิงก็ทะลุ 100 ไปแล้วและไม่ชัดเจนว่าตอนนี้เขาควบคุมสติได้หรือว่ามันเป็นความบังเอิญกันแน่เพราะพลังโจมตีของหลินเฟิงเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และการเคลื่อนไหวก็แปลกและรวดเร็วมากแต่คำพูดของหลินเฟิงกลับฟังดูไม่ชัดเจนและร่างกายของเขาก็ดูเหมือนจะหกล้มอยู่ตลอดเวลาราวกับคนเมาที่ดื่มมากเกินไปและสมองก็ทำงานได้ไม่เต็มที่

เมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของเขาล้มลงทีละคนหลินเฟิงก็ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยและยังโจมตีอย่างโหดเหี้ยมราวกับว่าจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตายเท่านั้น เมื่อเห็นฉากนี้เย่เชียนก็รีบพูดว่า “พี่หลินอย่าให้พวกมันตายล่ะ!”

แต่ในเวลานี้หลินเฟิงจะไปฟังคำพูดของเย่เชียนได้อย่างไรเพราะเขายังคงบ้าคลั่งและไม่ได้ยินคำพูดของเย่เชียนเลย เมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวแล้วพูดว่า “พวกแกรีบพูดออกมาจะดีกว่าว่าใครเป็นคนสั่งพวกแกให้ทำแบบนี้? ..ไม่อย่างนั้นฉันก็ช่วยพวกแกไม่ได้หรอก”

ชายหนุ่มสองคนนั้นก็ตกอยู่ในความตื่นตระหนกเพราะนักฆ่าทั้งหกคนไม่สามารถแม้แต่จะต่อต้านหลินเฟิงได้เลยและทุกคนก็พ่ายแพ้หลินเฟิงภายในระยะเวลาสั้นๆ อีกด้วย ดังนั้นหากพวกเขายังยืนกรานที่จะปิดปากต่อไปพวกเขาก็จะมีจุดจบเดียวเท่านั้นและนั่นก็คือความตาย “ฉันจะบอกๆ ..ฉันจะบอกทุกอย่างเองเพราะงั้นได้โปรดหยุดไอ้บ้านี่ที!” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดอย่างเร่งรีบ

“พี่หลินพอได้แล้ว..พอเถอะพี่” เย่เชียนตะโกน

“ทำไมพวกแกพูดมากจังวะ..ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมด!” หลินเฟิงสูญเสียความสุขุมของเขาไปโดยสิ้นเชิงและเพิกเฉยต่อคำพูดของเย่เชียน เมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็ยิ้มอย่างขมขื่นและเหลือบหันไปมองจินเหว่ยห่าวและพูดว่า “พี่จินรีบไปหยุดเขากันเถอะ..ระวังด้วยล่ะ” เมื่อเสียงนั้นจบลงเย่เชียนก็รีบวิ่งเข้าไปก่อนและล็อคตัวหลินเฟิงจากด้านหลังเอาไว้

“ปล่อยฉัน!..นายมาจับฉันทำไม..นายเป็นพวกมันเหรอ?” หลินเฟิงยังคงดิ้นรนและความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเย่เชียนไม่สามารถควบคุมได้เลย จากนั้นหลินเฟิงก็ดิ้นรนออกไปได้และต่อยเย่เชียนด้วยหมัดจนเย่เชียนถึงกับเหงื่อออกและรีบกระโดดหลบออกไปทันที ในเวลานี้หลินเฟิงได้สูญเสียสติไปหมดแล้วและดูเหมือนว่าจะพูดกับเขาด้วยเหตุผลอีกต่อไปไม่ได้แล้ว อย่างไรก็ตามมันไม่ง่ายเลยที่จะหยุดหลินเฟิงได้โดยไม่ทำร้ายเขา

จินเหว่ยห่าวก็ไม่กล้าลังเลอีกต่อไปและรีบเข้าไปช่วยเย่เชียนเพื่อหยุดหลินเฟิง จากนั้นเย่เชียนก็ตะโกนว่า “พี่หลินหยุดเถอะ..ผมจะไปช่วยไอ้พวกที่มันจะมาฆ่าพวกเราได้ยังไง..มีเหตุผลหน่อยสิพี่…พี่ต้องตั้งสติให้ดี!” เย่เชียนตะโกน

เมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรกในเมืองเซี่ยงไฮ้ทั้งเย่เชียน,ไป๋ฮวยและหลินเฟิงต่างก็ไปดื่มกันก่อนที่จะเริ่มต่อสู้กันแต่ทว่าใครจะไปรู้ว่าหลินเฟิงจะเมาง่ายขนาดนี้และน่ากลัวอย่างมากจนไป๋ฮวยกับเย่เชียนถึงกับต้องช่วยกันเพื่อหยุดหลินเฟิงไม่ให้อาละวาด แต่ตอนนี้มันแตกต่างกันออกไปเพราะหลินเฟิงแข็งแกร่งกว่าเดิมมากดังนั้นเย่เชียนจึงลำบากใจอย่างมาก

จากนั้นเย่เชียนก็เหลือบมองหลัวอวี่แล้วพูดว่า “ดูสิมันเป็นความผิดของคุณนั่นแหละ..ถ้างั้นคุณจัดการเองก็แล้วกัน!”

“คุณจิน..เย่เชียน!..ทั้งสองทำอะไรเนี่ย? ..นี่พวกนายคิดว่าฉันดื่มมากเกินไปงั้นเหรอ? ..อย่าบอกนะว่าฉันบ้าไปแล้ว?” หลินเฟิงพูดด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

“ใช่พี่หลินดื่มมากเกินไปจนเมา” เย่เชียนพูด “พี่หลินต้องใจเย็นๆ และฟังผมก่อนเพราะผมยังมีเรื่องที่จะถามพวกมันอยู่..ตอนนี้พี่น่ะไปคุยกับพี่หลัวก่อนจะดีกว่า..พี่ไปสงบสติอารมร์ก่อนเถอะ”

“หืม..นายพูดอะไรของนาย? ..พี่หลัวเธอไม่สนใจฉันหรอก..เธอปฏิเสธฉันมาตลอด..นายกำลังจะพูดอะไรกันแน่?” หลินเฟิงพึมพำ

“พี่หลัวทำอะไรสักอย่างสิ..เขากลัวพี่ที่สุดไม่ใช่เหรอ? ..ทำยังไงก็ได้ให้เขาหยุดทีเพราะถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไปมันจะไม่จบไม่สิ้น!” เย่เชียนพูดอย่างเร่งรีบ

หลัวอวี่จ้องไปที่หลินเฟิงอย่างดุเดือดและตะโกนว่า “หลินเฟิง!..นายยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า? ..ถ้านายดื่มไปแค่ไม่กี่แก้วแล้วเป็นแบบนี้ก็อย่าดื่มเลย..มานั่งลงเดี๋ยวนี้!”

“ฉันไม่ได้เมา” หลินเฟิงพูด “ฉันแค่ตื่นเต้นเพราะงั้นทำไมฉันถึงจะไม่ใช่ผู้ชายล่ะ? ..ฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? ..ทำไมเธอถึงไม่เคยมองมาที่ฉันเลย..ทำไมเธอถึงไม่เต็มใจที่จะยอมรับฉันล่ะ..ฉันน่ะรู้ดีว่าเธอยังมีผู้ชายคนนั้นอยู่ในใจแต่เขาก็ตายไปแล้ว..เธอไม่สามารถจมอยู่กับอดีตได้ตลอดไปหรอกนะ..เธอควรมองอนาคตของเธอ..แน่นอนว่าฉันอาจจะเทียบกับเขาไม่ได้แต่ฉันก็รักเธอไม่น้อยไปกว่าเขาเลย..ทำไมล่ะ? ..มันไม่ยุติธรรมกับฉันเลย..ทำไมเธอถึงไม่สนใจฉันบ้าง!”

“ลูกผู้ชายเขาเป็นแบบนี้กันเหรอ? ..ถ้าเป็นแบบนี้นายจะปกป้องฉันและดูแลฉันได้ยังไง?” หลัวอวี่พูด “อย่าคิดว่านายจะแกล้งบ้าและโง่ได้ทุกเมื่อที่นายดื่มแอลกอฮอล์ล่ะ..สิ่งที่นายต้องทำก็คือปกป้องคนรอบข้างไม่ใช่เหรอ? ..นายคือราชาแห่งนักฆ่าและตอนนี้นายก็ไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไปแล้ว..แบบนี้นายจะทำให้ผู้หญิงเชื่อว่านายสามารถปกป้องเธอได้ยังไง?”

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน