ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1267

ตอนที่ 1267 ความหวังพังทลาย

………………..

อาจารย์เฮยหยูอาศัยอยู่ในสถานที่ที่ดูเหมือนจะโดดเดี่ยวจากโลกภายนอกแต่อาจารย์เฮยหยูกลับรู้หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจนและข้อมูลต่างๆ ก็ถูกต้องอย่างมากซึ่งค่อนข้างน่าแปลกใจเล็กน้อย

เมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์เฮยหยูแล้วจินเหว่ยห่าวจินก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เพียงพยักหน้าอย่างเงียบๆ ซึ่งจินเหว่ยห่าวก็ยอมรับคำพูดของอาจารย์เฮยหยูและสำหรับช่วงครึ่งหลังของประโยคเหล่านั้นไม่ว่าเขาจะเป็นต้นกล้าที่ดีจริงๆ ได้หรือไม่แต่จินเหว่ยห่าวก็ไม่มั่นใจที่จะยอมรับเลย

อาจารย์เฮยหยูก็หันไปมองหลินเฟิงต่อ “เอาล่ะเข้ามากับฉัน!” หลังจากพูดจบเขาก็ค่อยๆ เดินเข้าบ้านไปโดยเอามือไขว้ข้างหลัง เย่เชียน,หลินเฟิงและจินเหว่ยห่าวก็เดินตามไป แน่นอนว่าของใช้ในบ้านก็เรียบง่ายเหมือนกับของชาวนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั่วๆ ไปและซ้ำซากจำเจไม่หรูหราแต่อย่างใด

“ไปชงชาสักสองสามถ้วยสิ..ส่วนใบชาน่ะอยู่ในตู้” หลังจากที่อาจารย์เฮยหยูนั่งลงเขาก็เหลือบมองหลินเฟิงและสั่ง ส่วนหลินเฟิงก็ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ และรีบไปชงชาทันทีจากนั้นดวงตาของเขาก็หันไปหาเย่เชียนแล้วพูดว่า “บอกฉันทีสิว่าเอ็งมาหาฉันทำไม”

“ผมได้ยินหลินบอกว่าอาจารย์เฮยหยูเชี่ยวชาญด้านฮวงจุ้ยและปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บได้..เพราะงั้นผมมีเรื่องบางอย่างที่อยากจะถามอาจารย์เฮยหยูน่ะครับ” เย่เชียนพูด

“อย่าไปฟังคำพูดเกินจริงของหลินเฟิงเลย..ฉันเองก็รู้เพียงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น..ส่วนการปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บมันก็แค่บางอย่างเท่านั้นแหละ” อาจารย์เฮยหยูพูด “ถ้าเอ็งต้องการหาใครสักคนที่จะช่วยเอ็งก็ไปหาอาจารย์หมออู๋เป้งเต๋าเถอ..ชื่อเสียงของเขาน่ะดีกว่าฉันมาก”

“ลุงครับชามาแล้วครับ!” ในเวลานี้หลินเฟิงก็นำชามาสองสามถ้วยมาเสิร์ฟและยื่นให้อาจารย์เฮยหยูและนั่งลงข้างๆ เย่เชียน จากนั้นเขาก็พูดว่า “ลุงรู้จักอาจารย์อู๋เป้งเต๋ามากแค่ไหนครับ? ..ผมน่ะเห็นความสำเร็จด้านฮวงจุ้ยของลุงมามากแล้วแต่ลุงกลับชื่นชมอาจารย์อู๋เป้งเต๋าขนาดนี้สงสัยเขาจะมีความสามารถจริงๆ สินะ”

“แท้จริงแล้วเขาเป็นคนที่ฉลาดมากแต่น่าเสียดายที่เขาเดินในทางที่ผิด” อาจารย์เฮยหยูพูด “ที่จริงแล้วอู๋เป้งเต๋าน่ะเป็นศิษย์พี่ของเอ็งหลินเฟิง..เขาเคยเป็นลูกศิษย์ของฉัน!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมาหลินเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปชั่วขณะหนึ่งและเย่เชียนกับจินเหว่ยห่าวก็ตกตะลึงเช่นกันและทั้งสามคนก็มองไปที่อาจารย์เฮยหยูด้วยความประหลาดใจ “ลุงครับลุงล้อผมเล่นหรือเปล่า?” หลินเฟิงพูด “ลุงเคยบอกผมว่าลุงมีลูกศิษย์สองคนแต่พวกเขาไม่ถูกกันมันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”

อาจารย์เฮยหยูจิบชาอย่างช้าๆ แล้วพูดว่า “ในตอนนั้นอู๋เป้งเต๋าเป็นแค่นักต้มตุ๋นเท่านั้นแต่หลังจากนั้นลูกศิษย์ของเขาได้พบกับเขาและคิดว่าเขาเป็นเด็กที่น่าสนใจมากดังนั้นเขาจึงพาอู๋เป้งเต๋ามาหาฉัน..ด้วยเหตุนี้ฉันจึงฝึกฝนเขาอย่างเคร่งครัดและเห็นว่าอู๋เป้งเต๋าเป็นคนที่ฉลาดและมีพรสวรรค์จริงๆ ..จากนั้นไม่นานเขาก็ได้เรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฮวงจุ้ยจากศิษย์พี่ของเขา..จากนั้นเขาก็ใช้นามแฝงเพื่อติดตามศิษย์พี่ไปยังที่ต่างๆ และไม่กี่ปีต่อมาอู๋เป้งเต๋าก็ได้กลายเป็นที่รู้จักอย่างรวดเร็วในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและกลายเป็นผู้มีชื่อเสียงด้านฮวงจุ้ย..ซึ่งเดิมทีเรามีกฎของเราก็คือการห้ามใช้ฮวงจุ้ยกับตัวเองแต่อู๋เป้งเต๋ากลับทำสิ่งนั้นเพื่อหาเงินและชื่อเสียงและหลังจากนั้นศิษย์พี่ของเขาก็พยายามห้ามปรามเขาว่าการทำแบบนั้นมันไม่ถูกต้องและจะถูกพระเจ้าลงโทษแต่อู๋เป้งเต๋ากลับไม่สนใจและเพิกเฉยโดยสิ้นเชิง!”

อาจารย์เฮยหยูถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และกล่าวว่า “ที่จริง รุ่นพี่ของฉันชอบเขามาก ท้ายที่สุดแล้ว พรสวรรค์ของเขาในฮวงจุ้ยนั้นไม่มีใครเทียบได้กับคนทั่วไป ถ้าเขาสามารถส่งต่อฮวงจุ้ยได้ดี อนาคตจะมีอีกมากแน่นอน ความสำเร็จ น่าเสียดายที่พี่ชายจะลำบากแค่ไหน ต้นไม้ที่ตายแล้วก็ยังทำตามแบบของตัวเอง สุดท้ายพี่ใหญ่ก็ต้องลังเลใจที่จะไขประตูออก แต่ต้นไม้ที่ตายแล้วรู้ดีอยู่นาน และเริ่มทำ อย่างไรก็ตาม อาจเป็นได้ว่ากู่เหนียนยังมีรักเก่าอีกหรือคิดว่าเขาไม่มีอะไรต้องกลัวไม้ที่ตายแล้วจึงไม่ได้ฆ่าพี่ชายคนโต อย่างไรก็ตาม ยาพิษในรุ่นพี่ ลึกมาก และไม่มีทางแก้ไข แม้ว่าพี่ใหญ่จะอาศัยพลังปราณที่แท้จริงของเขาในการระงับพิษ แต่ก็ยังไม่มีทางที่จะล้างพิษได้อย่างสมบูรณ์”

หลินเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ทำไมอาจารย์ถึงไม่เคยบอกเรื่องนี้กับผมเลย..อีกอย่างศิษย์พี่เก่งขนาดนั้นแล้วอู๋เป้งเต๋าจะเป็นคู่ต่อสู้ของศิษย์พี่ได้ยังไง?”

อาจารย์เฮยหยูส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ตั้งแต่สมัยก่อนแล้วศิษย์พี่ของเอ็งไม่ได้เก่งในด้านศิลปะการต่อสู้เลยและเขาก็ไม่เคยสนใจในศิลปะการต่อสู้เลยแม้แต่น้อยดังนั้นเขาจึงไม่ได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้เลย..แต่สุดท้ายเขาก็ถูกอู๋เป้งเต๋าวางยาพิษจนตาย..ซึ่งเรื่องมันก็ผ่านมาหลายปีแล้วและอาจเป็นได้ว่าศิษย์พี่ของเอ็งไม่โกรธแค้นอีกต่อไปฉันก็เลยไม่ได้เล่าให้เอ็งฟัง..ความจริงแล้วฉันน่ะมีลูกศิษย์ทั้งหมดสามคน..คนแรกก็ศิษย์พี่ของเอ็ง..ส่วนคนที่สองก็คือฮั่นหนิงซือภรรยาของจินเจิ้งผิงผู้นำตระกูลจินส่วนคนสุดท้ายก็เอ็งหลินเฟิง..เดิมทีศิษย์พี่ของเอ็งตั้งใจจะถ่ายทอดสิ่งต่างๆ ให้กับเอ็งแต่น่าเสียดายที่เอ็งไม่ได้สนใจศาสตร์ด้านฮวงจุ้ยเพราะงั้นเขาก็เลยสอนทุกอย่างให้กับอู๋เป้งเต๋าแทน”

คิ้วของหลินเฟิงก็ขมวดเข้าหากันแน่นและเขาก็ระเบิดจิตสังหารออกมาและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “สุดท้ายแล้วอู๋เป้งเต๋าก็เป็นคนที่ฆ่าศิษย์พี่สินะ..หืม..แบบนี้ผมก็มีเหตุผลที่จะฆ่ามันแล้วสิ!”

“เขาไม่ได้บอกเอ็งเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเขาตั้งตารอวันที่อู๋เป้งเต๋าเปลี่ยนเป็นคนใหม่และสามารถสืบต่อศาสตร์ฮวงจุ้ยได้” อาจารย์เฮยหยูพูดต่อ “แต่ว่าเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาดูเหมือนว่าสิ่งที่อู๋เป้งเต๋าทำนั้นจะเลวร้ายมากและเขาก็ได้ตกลงไปห้วงมืดแล้ว”

“อู๋เป้งเต๋างั้นเหรอ..เห็นได้ชัดเลยว่าเขาเป็นคนเจ้าเล่ห์..ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับฮั่นหนิงซือเพราะปรากฏว่าเขาเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกันนี่เอง..ก็ว่าอยู่ว่าทำไมอู๋เป้งเต๋าถึงได้ช่วยฮั่นหนิงซือจ้างนักฆ่ามาลอบฆ่าพี่จิน” เย่เชียนพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน