ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1286

ตอนที่ 1286 ความสิ้นหวังของหูวหนานเจียน

………………..

โดยธรรมชาติแล้วเย่เชียนจะไม่เก็บเงินนี้เอาไว้สำหรับตัวเขาเองเพราะเขาไม่ได้สนใจเรื่องเงินและเขาก็ไม่สนใจที่จะหาเงินด้วยซ้ำเพราะมีอยู่หลายวิธีในการทำเงินและเย่เชียนก็ไม่จำเป็นต้องขอสิ่งเหล่านี้จากเจ้าหน้าที่รัฐแต่ไม่ใช่เพราะเขากังวลว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องแต่เพราะเขารู้สึกว่าเขาควรจะนำเงินเหล่านี้จากคนทีทุจริตไปบริจาคนั่นเอง

สำหรับ รปภ. ทั้งสามคนนั้นแน่นอนว่าพวกเขาไม่กล้าโต้แย้งใดๆและถึงแม้ว่าพวกเขาจะต้องการเงินจริงๆแต่พวกเขาก็รู้ดีว่าเงินนั้นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถรับได้ อย่างที่เย่เชียนพูดพวกเขายังเข้าใจดีว่าควรจะเอาเงินไปทำอะไรและไม่ควรไปทำอะไร

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นเย่เชียนฝากเงินเข้าบัญชีของกองทุนเพื่อนอนาคตและโทรหาหลินโรวโร่วแต่เย่เชียนไม่ได้บอกว่าเงินมาจากไหนและหลินโรวโร่วก็ไม่ได้ถามแต่แค่บอกให้เย่เชียนระวังและรักษาตัวให้ดี ที่จริงแล้วหลินโรวโร่วก็ไม่ต้องถามอะไรมากมายเพราะเธอรู้ดีว่าตัวตนของเย่เชียนนั้นเป็นอย่างไรและเนื่องจากเธอเลือกอยู่กับเย่เชียนแล้วเธอจึงต้องมีทัศนคติที่ดีและไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่งในหลายๆอย่างและแค่สนับสนุนและห่วงใยเย่เชียนก็เพียงพอแล้ว

หลังจากทำงานเสร็จเย่เชียนก็กำลังจะโทรไปที่อาคารรัฐสภาแต่จู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ซึ่งเมื่อวานเสี่ยวเทียนขับรถกลับมาดังนั้นเย่เชียนจึงไม่มีรถกลับ เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเย่เชียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูและอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยซึ่งเป็นสิ่งที่เขาคาดการณ์เอาไว้

ถ้าหากหูวหนานเจียนไม่โทรมาถามเรื่องต่างๆที่ใหญ่ขนาดนี้ด้วยตัวเขาเองก็คงจะเป็นเรื่องแปลก ซึ่งหลังจากรับสายแล้วเย่เชียนก็ยิ้มและพูดว่า “หืม..ทำไมคุณถึงคิดโทรหาผมล่ะ..ไม่ต้องกังวลไปผมจะไปเยี่ยมคุณเมื่อมีโอกาสแต่พูดตามตรงตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้วและมันก็คงจะไม่ดีถ้าหากผมไม่ไปเยี่ยมคุณบ้าง”

หูวหนานเจียนกลอกตาไปมาอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “อย่ามาล้อฉันเล่นเลยไอ้หนู..ไม่นานมานี้เอ็งสร้างปัญหาให้ฉันมากมายและทำให้ฉันต้องเสียหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย..นี่เอ็งยังไงถึงได้ไปรีดไถเงินพวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงพวกนั้นกัน?..เอ็งกำลังพยายามจะทำอะไรกันแน่?”

“นี่คุณกำลังพูดให้ผมรู้สึกผิดงั้นหรอ?” เย่เชียนพูด “ก็ถ้าคุณคิดว่าผมทำผิดผมก็จะเลิกทำเพราะผมไม่ชอบการเป็นรองนายกเทศมนตรีเหมือนกัน..ผมเป็นทหารเพราะงั้นผมเองก็ไม่ต้องการยั่วยุปัญหาเหล่านั้นโดยไม่มีเหตุผลหรอก”

หูวหนานเจียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและพูดว่า “เอ็งก็รู้ว่าฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..เอ็งอย่ามาล้อเล่นกับฉันในเวลานี้..อีกอย่างตัวตนของเอ็งแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิงและเอ็งต้องระมัดระวังมากกว่านี้ส่วนปัญหาที่เกิดขึ้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง!”

“เอาเถอะคุณก็น่าจะรู้ดีว่าคนพวกนั้นควรจะเจอบทเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เชียนพูด “เพราะว่าการมีอยู่ของหนอนเหล่านี้ทำให้ประเทศของเรากลายเป็นแบบนี้..เพราะงั้นเราควรจะกำจัดพวกมันไปทีละน้อยอย่างช้าๆและถ้าคุณให้โอกาสผมอีกครั้งผมก็จะทำไปเรื่อยๆ..ตอนนี้ผมบริจาคเงินทั้งหมดให้กับกองทุนเพื่ออนาคตไปแล้วซึ่งจะนำไปใช้ในการก่อสร้างในพื้นที่ภูเขาที่ยากจนเพราะงั้นถ้าคุณต้องการให้ผมทำสิ่งต่างๆต่อไปคุณก็ควรจะเห็นด้วยกับผมแต่ถ้าคุณคิดว่าคนเหล่านั้นไม่สมควรได้รับโทษล่ะก็ผมจะเลิกสิ่งที่กำลังทำอยู่ซะ!”

“แน่นอนฉันเองก็คิดว่าคนเหล่านั้นควรถูกลงโทษไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ส่งเอ็งไปหรอก..แต่ก็นะอย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่มากนักล่ะฉันเชื่อว่าเอ็งเป็นคนฉลาดและจะต้องมีวิธีที่ดีกว่าในการจัดการกับพวกนั้นใช่ไหม?..อีกอย่างต่อให้พวกนั้นจะถูกคณะกรรมการตรวจสอบวินัยตรวจสอบถึงยังไงพวกนั้นก็จะไม่ถูกไล่ออกอยู่ดี” หูวหนานเจียนพูด

“คุณกำลังยืนดูอยู่อย่างสบายใจเฉิบโดยไม่ต้องเสี่ยง” เย่เชียนพูด “คุณรู้ใช่ไหมว่าตระกูลจินกับตระกูลหยุนมีอิทธิพลมากแค่ไหนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือดังนั้นถึงแม้ว่าคนเหล่านั้นจะถูกส่งเข้าสู่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยมันก็คงไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรสำหรับพวกเขาเพราะงั้นวิธีการของผมจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดและยิ่งไปกว่านั้นผมอยากให้คนในตระกูลจินกับตระกูลหยุนรู้ว่ามีบางสิ่งที่พวกเขาไม่ควรทำอยู่”

หูวหนานเจียนอดไม่ได้ที่จะถอนถอนหายใจแล้วพูดว่า “ทุกอย่างดำเนินไปแล้วและฉันจะพูดอะไรได้อีก..เรื่องที่เกิดขึ้นปล่อยให้ฉันจัดการก็แล้วกันส่วนคนเหล่านั้นจะถูกไล่ออกทั้งหมด”

“ไม่ใช่แค่คนพวกนั้นเพราะมันยังมีอีกหลายคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหยุนและตระกูลจิน” เย่เชียนพูด “ยังไงก็ตามไม่ต้องกังวลไปเพราะผมต้องรีดไถเงินพวกนั้นก่อนและค่อยจัดการในภายหลัง..เพราะถ้าหากคุณเริ่มเมื่อไหร่ล่ะก็ผมคิดว่าพวกนั้นคงจะโอนทรัพย์สินหนีไปหมดแล้ว”

“ต้องรีบขนาดนั้นเลยเหรอ?” หูวหนานเจียนพูดต่อ “อย่างน้อยๆ 60% ของเจ้าหน้าที่รัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั้งตำแหน่งใหญ่และเล็กล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลหยุนและตระกูลจินกันทั้งนั้นเพราะงั้นถ้าหากเจ้าหน้าที่รัฐ 60% เหล่านี้ถูกไล่ออกล่ะก็รัฐบาลจะทำงานกันยังไง?..เอ็งต้องให้เวลาฉันกับรัฐบาลกลางเตรียมโยกย้ายเจ้าหน้าที่รัฐจากที่อื่นมาด้วย”

“พูดตามตรงมันเป็นเพราะพวกคุณปล่อยผ่านพวกเขาก็เลยยิ่งได้ใจกันมากขึ้น..นี่คุณชอบวิธีการทำงานในปัจจุบันของพวกเขามากกว่าวิธีการของผมงั้นเหรอ?..ถ้าปล่อยไปมันจะแย่กว่านี้อีกเพราะงั้นทางที่ดีควรจะกำจัดทิ้งให้หมด” เย่เชียนพูด “นอกจากนี้จะมีสักกี่คนที่ทำสิ่งต่างๆจริงๆผมคิดคงจะมีไม่ถึง 20% ด้วยซ้ำที่ทำงานอย่างจริงๆจังๆส่วนที่เหลือก็แค่อยู่ไปวันๆ”

“การปกครองประเทศนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิดและถึงแม้ว่าความคิดของเอ็งจะไม่ผิดก็ตามแต่เราต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วนกว่านี้” หูวหนานเจียนพูด “เอาเถอะเอ็งจัดการเรื่องนี้ไปก็แล้วกัน..แต่ฉันยังมีอะไรจะถามเอ็งอยู่อีกอย่าง ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน