ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1289

ตอนที่ 1289 ทำลายแผน

………………..

เมื่อพวกเขาลงไปที่ชั้นล่างหยุนเซินก็หยิบซิการ์ออกมาแล้วจุดไฟจากนั้นก็เหลือบมองไปที่หยุนเจียฮงและพูดว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้น?..เลขาของเขาทำแบบนั้นจริงๆหรือเป็นเพราะคำสั่งของเย่เชียนกันแน่?”

“พอผมมาถึงเขาก็ยังอยู่ข้างนอกและเลขาของเขาก็เป็นคนต้อนรับผม..ซึ่งตอนแรกเธอสุภาพมากแต่สักพักเธอกลับพูดอีกแบบหนึ่งเพราะงั้นผมคิดว่าเธอต้องโทรหาเขาแน่ๆ” หยุนเจียฮงพูด “ผมกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นผมก็เลยไม่ได้โทรไปบอกคุณลุงและรออยู่ที่นี่แทน..แต่ทว่าตอนที่เขากลับมาน้ำเสียงของเขาก็ดูสุภาพมาก”

หยุนเซินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ดูเหมือนว่ารองนายกเทศมนตรีเย่คนนี้จะไม่ธรรมดาจริงๆเขาแสดงได้ค่อนข้างดี”

“คุณลุงครับจากการพูดคุยกับเขาเมื่อกี้นี้ดูเหมือนว่าเขาจะมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับตระกูลจินมากผมเกรงว่ามันจะไม่ง่ายสำหรับเราที่จะได้รับสิทธิ์การขุดเจาะภูเขาหินแน่ๆ” หยุนเจียฮง

หยุนเซินก็ยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า “ฉันมีวิธีการของฉันและฉันต้องพาเขาไปทานมื้อเย็นให้ได้..มันถึงเวลาแล้วที่เอ็งต้องศึกษาเพิ่มเติมเพราะโลกจะเป็นของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเอ็งในอนาคต..ฉันหวังว่าในอนาคตเอ็งจะสามารถช่วยตระกูลได้ดีและขับเคลื่อนตระกูลหยุนไปด้วยกัน” หลังจากหยุดไปชั่วขณะหยุนเซินก็พูดต่อ “แล้วเอ็งยังโทษฉันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นอยู่หรือเปล่า..อันที่จริงมันก็เป็นเรื่องปกติถ้าเอ็งจะโทษฉันและฉันจะไม่โกรธเอ็งเลยถ้าเอ็งจะคิดแบบนั้นเพราะในตอนนั้นฉันไม่มีทางเลือกซึ่งในฐานะผู้นำของตระกูลหยุนแล้วฉันต้องคิดถึงอนาคตของตระกูลหยุนและต่อให้ฉันจะลังเลมากแค่ไหนฉันก็ต้องทำ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นแววตาที่ขุ่นเคืองและโกรธแค้นก็แวบวาบในดวงตาของหยุนเจียฮงแต่เขาก็รีบกลับเข้าสู่ภาวะปกติอย่างรวดเร็วและพูดว่า “คุณลุงครับผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลย” เขาคุกเข่าลงแล้วพูดต่อ “ผมรู้ว่าคุณลุงทำทุกอย่างเพื่ออนาคตของตระกูลหยุนและตลอดหลายปีที่ผ่านมาคุณลุงก็ใจดีกับผมมาก..ผมเชื่อว่าคุณลุงปฏิบัติต่อลูกหลานอย่างยุติธรรมอยู่แล้วและผมก็ไม่เคยโทษลุงเลย”

“หลานชายคนนี้จะพยายามให้ดีที่สุดครับ..จนถึงตอนนี้ผมก็กำลังตรวจสอบสิ่งต่างๆอยู่เรื่อยๆแต่ความคืบหน้ามันช้ามาก เนื่องจากขาดข้อมูลและไม่รู้ว่าเราจะต้องหาต้นตอของมันที่ไหนเพราะงั้น…” หยุนเจียฮงพูด

“แน่นอนว่าฉันรูเดีเพราะงั้นนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ฉันฝากเรื่องนี้เอาไว้กับเอ็งเพราะฉันเชื่อว่าเอ็งทำได้” หยุนเซินพูด “อันที่จริงในบรรดาลูกหลานตระกูลหยุนแล้วเอ็งเป็นคนที่โดดเด่นและมีพรสวรรค์มากที่สุดและฉันก็มองการณ์ไกลเกี่ยวกับอนาคตของเอ็งเพราะงั้นตราบใดที่เอ็งทำได้ดีฉันจะไม่มีวันปฏิบัติต่อเอ็งในทางไม่ดีเด็ดขาดและจะถือว่าเอ็งเป็นเหมือนลูกชายแท้ๆของฉันเอง”

“ขอบคุณครับคุณลุง!” หยุนเจียฮงพูด ในความเห็นของเขานั้นคำพูดของหยุนเซินเป็นเพียงการเสแสร้งของวาทศิลป์เท่านั้น เขาชัดเจนมากว่าเหตุผลที่หยุนเซินดีกับตัวเองนั้นก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าเงินพันล้านที่พ่อของเขากวาดไปนั่นเอง

ในขณะนี้เย่เชียนก็เดินออกมาจากอาคารรัฐสภาและเมื่อเห็นฉากตรงหน้าเขาก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งและค่อยๆแน่ใจว่ามันต้องมีความขัดแย้งระหว่างหยุนเจียฮงกับหยุนเซินอย่างแน่นอนเพราะดวงตาเหล่านั้นอาจซ่อนไปจากคนอื่นได้แต่ไม่สามารถหลอกเย่เชียนได้ จากนั้นเย่เชียนก็ยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า “นี่พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่ครับ?..อาจารย์หยุนเกิดอะไรขึ้นครับทำไมหลานชายของคุณถึงได้นั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าคุณล่ะครับ?”

หยุนเซินยิ้มอย่างเขินอายและโบกมือให้หยุนเจียฮงให้ลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอกครับเขาบอกว่าเขาทำให้รองนายกเทศมนตรีเย่ขุ่นเคืองเขาก็เลยขอโทษผม..รองนายกเทศมนตรีเย่ครับเด็กๆสมัยนี้ไม่รู้จักมารยาทเพราะงั้นหวังว่าคุณจะไม่ขุ่นเคืองนะครับ”

เย่เชียนตกตะลึงไปครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ดูสิ่งที่อาจารย์หยุนพูดสิ..ผมไม่ได้อะไรเลยครับอย่าคิดมาไปเลย..ผมคิดว่าหลานชายของคุณทำงานได้ละเอียดถี่ถ้วนมากและเขาก็เป็นคนที่มีพรสวรรค์หายากในปัจจุบันนี้”

“คนหนุ่มสาวยังขาดความกระตือรือร้นอีกมากและการเยินยอจากรองนายกเทศมนตรีเย่จะทำให้เขายิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่นะครับ” หลังจากหยุนเซินพูดจบเขาเหลือบมองไปที่หยุนเจียฮงและพูดว่า “ขอบคุณรองนายกเทศมนตรีเย่ซะสิสำหรับคำชมของเขา”

“สมัยนี้หายากนะคนหนุ่มสาวที่ไม่หยิ่งทะนงและใจร้อน..แบบโอกาสในอนาคตของคุณคงไร้ขีดจำกัดจริงๆ” เย่เชียนยิ้มและพูด

หยุนเซินหันกลับไปมองเย่เชียนแล้วพูดว่า “ท่านรองนายกเทศมนตรีเย่ครับเราไปกันเลยไหมผมเตรียมรถเอาไว้แล้ว..รถอยู่ทางนี้เชิญครับ” ขณะที่เขาพูดหยุนเซินก็ชี้ไปที่รถของเขาซึ่งเป็นรถ Rolls Royce สุดหรู

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน