ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1299

ตอนที่ 1299 วิธีที่แปลก

………………..

เย่เชียนรู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างอุกอาจและอย่างที่ควรจะเป็นนั้นอัปยศอดสูในครอบครัวไม่ควรถูกเผยแพร่ต่อสาธารณะและไม่ว่าจินเจิ้งผิงจะโง่แค่ไหนเขาก็ไม่ควรพูดสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าคนนอกใช่ไหม? อย่างไรก็ตามเย่เชียนยังรู้จักจินเจิ้งผิงน้อยเกินไปดังนั้นเย่เชียนจึงไม่สามารถเข้าใจได้ว่าจินเจิ้งผิงกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

ในความเป็นจริงหากจินเจิ้งผิงมาที่นี่และต้องการเป็นผู้สร้างสันติในเรื่องนี้เย่เชียนก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกเพราะแม้ว่าฮั่นหนิงซือจะเป็นฝ่ายผิดแต่เย่เชียนก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ใช่ไหม? อย่างไรก็ตามจินเจิ้งผิงดูเหมือนจะไม่มีความคิดแบบนั้นเลยเพราะตั้งแต่ต้นจนจบเขากดดันฮั่นหนิงซือทุกย่างก้าวราวกับว่าเขาต้องการฆ่าเธอซึ่งทำให้เย่เชียนสับสนอย่างมาก

ฮั่นหนิงซือรู้จักคนที่นอนอยู่เตียงเดียวกับเธอเป็นอย่างดีและถึงแม้ว่าเธอจะโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเขาแต่ในตอนนี้เธอก็กังวลมากว่าตอนนี้จินเหว่ยเซียงจะเป็นอย่างไรเพราะด้วยนิสัยของจินเจิ้งผิงแล้วเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้จินเจิ้งผิงจะไม่ยอมปล่อยจินเหว่ยเซียงไปง่ายๆอย่างแน่นอน ซึ่งนี่ถือได้ว่าเป็นการแก้แค้นอย่างหนึ่งสำหรับจินเจิ้งผิงที่ถูกหลอกมานานหลายปีและด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่คนอย่างจินเจิ้งผิงจะรู้สึกยอมรับได้

“เธอคิดว่าฉันจะทำยังไงกับไอ้เด็กเลวนั่น” จินเจิ้งผิงยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า “การทิ้งเขาเอาไว้ในโลกใบนี้ตามลำพังมันจะกลายเป็นเรื่องตลกขบขันและน่าละอายไปทั้งชีวิต!”

หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วฮั่นหนิงซือก็รู้ว่าตอนนี้จินเหว่ยเซียงตกอยู่ในอันตรายจนน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะเธอรู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่เธอทำมานานหลายปีมันไร้ประโยชน์สิ้นดี อย่างไรก็ตามเธอไม่คาดคิดเลยว่าหลังจากการคำนวณทั้งหมดของเธอในที่สุดลูกชายของเธอก็ต้องมาตายเพราะด้วยน้ำมือของบิดาผู้ให้กำเนิดและนี่ถือเป็นการแก้แค้นจากพระเจ้าหรือไม่? ในตอนแรกเธอกีดกันจินเหว่ยห่าวออกทีละขั้นตอนเพราะกังวลว่าเขาจะไปขโมยสิ่งที่เป็นของลูกชายในอนาคตดังนั้นเธอจึงสั่งให้คนไปลักพาตัวจินเหว่ยห่าวและปั่นหัวให้จินเจิ้งผิงเกลียดจินเหว่ยห่าวจนเกิดความขัดแย้งมากมายแต่ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกตัดสินในความมืดเพราะคนที่เธอต้องการจะฆ่านั้นกลับปลอดภัยดีแต่ลูกชายที่เธออยากจะปกป้องในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้กลับเสียชีวิตด้วยน้ำมือของบิดาผู้ให้กำเนิดของเขาเอง

ไม่ว่าฮั่นหนิงซือจะเลวร้ายและโหดร้ายเพียงใดในสายตาของคนนอกแต่ในฐานะแม่ฮั่นหนิงซือก็มีคุณสมบัติในความเป็นแม่และเธอก็ไม่รู้สึกเสียใจกับจินเหว่ยเซียงเลยและทุกอย่างที่เธอทำก็เพื่อจินเหว่ยเซียง หลังจากนั้นฮั่นหนิงซือก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและยิ้มอย่างน่าสังเวชและพูดว่า “จินเจิ้งผิงเราเป็นสามีภรรยากันมานานหลายปีแล้วแต่คุณกลับไม่เชื่อฉันด้วยซ้ำ..ความจริงก็คือเสี่ยวเซียงเป็นลูกชายแท้ๆของคุณและถ้าคุณไม่เชื่อฉันคุณก็สามารถไปตรวจดีเอ็นเอได้เลย..เขาเกิดก่อนกำหนดสองเดือนแต่คุณ…” เมื่อมาถึงจุดนี้ฮั่นหนิงซือก็ไม่สามารถพูดต่อได้และน้ำตาก็ไหลอาบใบหน้าของเธอ

เมื่อเห็นการแสดงออกของฮั่นหนิงซือแล้วเย่เชียนก็แน่นิ่งไปครู่หนึ่งเพราะดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอพูดจะไม่ใช่เรื่องโกหกหลอกลวงเลยและดูเหมือนว่าจินเหว่ยเซียงจะเป็นลูกชายของจินเจิ้งผิงจริงๆ ซึ่งนี่เป็นข่าวดีอย่างไม่ต้องสงสัยสำหรับจินเหว่ยห่าวแต่ถ้าหากจินเหว่ยห่าวรู้ว่าจินเหว่ยเซียงเสียชีวิตด้วยน้ำมือของจินเจิ้งผิงล่ะก็จินเหว่ยห่าวจะรู้สึกอย่างไรและเขาจะทำอะไรบ้าๆหรือเปล่าเพราะในใจของจินเหว่ยห่าวนั้นเขาความเป็นพี่น้องที่แท้จริงระหว่างเขากับจินเหว่ยเซียงและดีกว่าความสัมพันธ์แบบพ่อลูกกับระหว่างจินเจิ้งผิงมากกว่า

อย่างไรก็ตามจินเจิ้งผิงก็ไม่เชื่อคำพูดของฮั่นหนิงซือเพราะเขามีหลักฐานแน่ชัดว่าจินเหว่ยเซียงเกิดหลังจากฮั่นหนิงซือมีความสัมพันธ์กับอู๋เป้งเต๋าเก้าเดือนหลังจากนั้นและนี่จะเป็นเรื่องบังเอิญได้อย่างไร ดังนั้นถึงแม้ว่าฮั่นหนิงซือจะพูดอะไรออกจากปากจินเจิ้งผิงก็จะไม่เชื่อ นอกจากนี้ก่อนที่เขาจะมาเขาได้ส่งคนไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อตามหาจินเหว่ยเซียงและตอนนี้คนเหล่านั้นอาจจะฆ่าจินเหว่ยเซียงไปแล้ว ซึ่งสำหรับจินเจิ้งผิงแล้วก็ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าตำแหน่งของเขาในฐานะผู้นำตระกูลจินและไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็จะไม่ยอมให้ตำแหน่งของเขาสั่นคลอนเด็ดขาด

“เสี่ยวเซียงตายไปแล้วงั้นเหรอ?” ฮั่นหนิงซือพูด “จินเจิ้งผิงเราเป็นสามีภรรยากันมานานหลายปีแล้วและในฐานะภรรยาฉันก็ไม่เคยทำให้คุณลำบากใจและช่วยให้คุณได้รับตำแหน่งผู้นำตระกูลจินด้วย..แต่แล้วคุณล่ะคุณกลับไม่เคยเชื่อใจฉันและยังกังวลว่าฉันจะลากคนลงมาจากตำแหน่งผู้นำตระกูลคุณไม่คิดว่ามันตลกไปหน่อยเหรอ?..ถ้าคุณทรยศต่อญาติพี่น้องต่อให้คุณจะได้โลกทั้งใบไปครองแล้วมันจะไปมีความหมายอะไร?”

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมาคนที่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงที่อยู่เหนือผู้อื่นมักจะเป็นคนที่โดดเดี่ยวเสมอแหละ” จินเจิ้งผิงพูด “เมื่อเรามีอำนาจสิ่งอื่นก็ไม่มีความสำคัญและไม่มีความหมายอีกต่อไป”

“เอาเถอะ..ก็ขอให้คุณมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกแต่คุณจะไม่เหลือใครอยู่ข้างๆ..สักวันคุณจะรู้ว่าคุณนั้นน่าสมเพชมากแค่ไหน!” ฮั่นหนิงซือพูด “สุดท้ายนี้ฉันจะขอบอกคุณว่าเจิ้งรุ่ยไม่ใช่คนดีเพราะเขากำลังร่วมมือกับตระกูลหยุนอยู่เพราะงั้นคุณต้องระวังให้ดี”

“อืม..ฉันรู้” จินเจิ้งผิงพูดอย่างเฉยเมย

“สุดท้ายแล้วฉันขอร้องคุณอีกเรื่องคือหลังจากที่ฉันตายไปฉันหวังว่าคุณจะสามารถฝังฉันกับเสี่ยวเซียงเอาไว้ด้วยกันและมันต้องไม่ใช่ในสุสานของตระกูลจินเพราะที่นั้นมันสกปรกเกินไป!” หลังจากที่ฮั่นหนิงซือพูดจบเธอก็ยิ้มอย่างน่าสังเวชและทันใดนั้นเธอก็คว้ามีดออกมาและแทงเข้าไปที่หน้าอกของเธอ ฉากนี้ดูเลือดเย็นอย่างมากแต่เย่เชียนกลับไม่มีสีหน้าใดๆเพราะเขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาไม่ได้เกลียดฮั่นหนิงซือแต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีกับเธอแต่อย่างใด เขาแค่รู้สึกว่าวิธีการตายของเธอดูไม่ยุติธรรมสำหรับเธอเลย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน