ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1329

ตอนที่ 1329 ขอความร่วมมือ

………………..

เย่เชียนไม่เข้าใจว่าทำไมหยุนเซินถึงมาที่นี่และเย่เชียนก็ไม่รู้ว่าจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้กำลังคิดอะไรอยู่เพราะถ้ามันไม่ใช่เพื่อสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินล่ะก็เขาจะมาเพื่ออะไร? เป็นไปได้ไหมว่าแผนของเขาไม่สำเร็จและหยุนเซินไม่เชื่อในสิ่งที่หว่านจื่อตงพูด? ดังนั้นเขาจึงไม่มีต้องการสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินมากนัก?

ถ้าเป็นแบบนี้คงจะปวดหัวไม่น้อยแน่ๆเพราะดูเหมือนว่าเย่เชียนจะยังประเมินจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ต่ำเกินไป สำหรับคำถามของหยุนเซินนั้นเย่เชียนก็รู้สึกงุนงงเล็กน้อยและถ้าหากหยุนเซินไม่เข้าใจแผนการของเขาล่ะก็หยุนเซินก็คงจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนี้อย่างแน่นอน

เมื่อได้ยินคำตอบของเย่เชียนแล้วหยุนเซินก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เพราะนี่เป็นความคาดหวังของเขาอยู่แล้วและเนื่องจากเขารู้จักตัวตนของเย่เชียนเขาจึงรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่เย่เชียนจะพูดอะไรให้เขากังวลได้เพราะเย่เชียนจะต้องโยนสิ่งที่น่าสนใจให้เพียงพอให้กับเขาเท่านั้น ด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาและคิดในใจเขาคิดว่า ‘จินเจิ้งผิงแกเป็นคนเริ่มก่อนเพราะงั้นอย่ามาโทษที่ฉันโหดร้ายก็แล้วกัน’ เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หยุนเซินก็ไม่ได้มีความขัดแย้งกับเขี้ยวหมาป่าเลยและไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องกำจัดจินเหว่ยห่าว แต่เป็นเพราะการตายของหยุนเจียเซิงเท่านั้นที่ทำให้เขาต้องระแวงเย่เชียนเอาไว้และเขากำจินเจิ้งผิงก็ยังไม่มีข้อขัดแย้งใดๆเกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงต้องพุ่งเป้าไปที่เย่เชียนก่อน

“ผมสงสัยว่ารองนายกเทศมนตรีเย่เคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับภูเขาหินบ้างหรือเปล่า?” หยุนเซินถาม

“ผมเคยได้ยินมาบ้างว่าเดิมทีภูเขาหินนั้นเป็นฐานประจำการของราชวงศ์ชิงและบรรพบุรุษของตระกูลหยุนก็เป็นองครักษ์ของราชวงศ์ชิง..ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่ราชวงศ์ชงกำลังวางแผนที่จะยกทัพเข้าสู่ภาคกลางใช่ไหม?” เย่เชียนพูด “ผมไม่เข้าใจสิ่งที่อาจารย์หยุนพูดครับ..ที่คุณมาที่นี่วันนี้มันเกี่ยวอะไรกับตำนานภูเขาหิน?”

“รองนายกเทศมนตรีเย่ไม่ต้องกังวลไป..ค่อยๆฟังผมอย่างช้าๆก่อน” หยุนเซินพูด “อันที่จริงตำนานเหล่านี้เป็นเพียงตำนานบางส่วนที่บุคคลภายนอกรู้จักและมันยังมีสิ่งที่ผู้คนไม่รู้จักด้วย..คุณรู้ไหมว่าบรรพบุรุษของตระกูลจินนั้นเป็นทายาทของราชวงศ์ส่วนบรรพบุรุษของตระกูลหยุนของผมนั้นเป็นองครักษ์ที่ติดตามราชวงศ์ชิงเพื่อยึดครองหลายๆอาณาจักรเพราะงั้นผมจะบอกความจริงให้ว่าภูเขาหินนั้นไม่ได้เป็นเพียงสถานที่ที่ราชวงศ์ชิงใช้เป็นฐานประจำการเท่านั้นเพราะมันเป็นแหล่งขุมทรัพย์และสมบัติโบราณอีกด้วยและนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมจินเจิ้งผิงกับผมจึงสนใจมากเกี่ยวกับสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหิน”

“หืม..มันเป็นแบบนี้เองเหรอ?” เย่เชียนแสร้งทำเป็นงุนงงและพูดว่า “ไม่น่าแปลกใจที่ตระกูลจินกับตระกูลหยุนถึงได้สนใจภูเขาหินที่ไม่มีค่าในการทำกำไรหรือลงทุนเลยปรากฎว่ามันคือขุมทรัพย์ที่มีทั้งทองและอัญมณีและสมบัติมากมายถูกฝังอยู่ในภูเขาหินนี่เอง” หลังจากหยุดไปชั่วขณะเย่เชียนก็พูดต่อ “ว่าแต่ที่อาจารย์หยุนมาบอกข่าวนี้กับผมคุณไม่กลัวว่าผมจะยกเลิกการมอบสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินและครอบครองสิทธิ์เองเหรอ?”

เย่เชียนยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ผมรู้ดีว่าคุณเย่จะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด”

“จริงเหรอ?..อาจารย์หยุนดูมั่นใจมากเลยนะครับ” เย่เชียนพูด

“จริงๆแล้วคุณเย่ไม่จำเป็นต้องสวมหน้ากากอีกต่อไปแล้วล่ะ” หยุนเซินพูด “เพราะจริงๆแล้วคุณคือผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า..ราชาหมาป่าเย่เชียนใช่มั้ย?”

ซึ่งเย่เชียนเองก็รู้แผนการโดยรวมของหยุนเซินกับจินเจิ้งผิงแล้วและเป้าหมายของพวกเขาก็คือตัวเขา ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาก็ต้องรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาเช่นกัน ด้วยเหตุนี้การที่หยุนเซินพูดแบบนี้จึงไม่ทำให้เย่เชียนประหลาดใจแต่อย่างใด เย่เชียนเพียงแค่แสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าอาจารย์หยุนจะรู้ความจริงแล้วสินะ..ในเมื่ออาจารย์หยุนรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของผมแล้วแต่ก็ยังมาหาผมเนี่ยนะ?..ดูเหมือนว่าอาจารย์หยุนจะไม่ใช่แค่เพื่อหารือสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินสินะ”

“แน่นอนเพราะผมหวังว่าจะได้ร่วมมือกับคุณเย่น่ะครับ” หยุนเซินพูด

“ร่วมมือ?..ร่วมมือไปเพื่ออะไรครับ?” เย่เชียนพูด

“ถ้าคุณเย่ช่วยผมกำจัดตระกูลจินล่ะก็ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในอนาคตจะเป็นของตระกูลหยุนและเขี้ยวหมาป่าและผมจะแบ่งสันปันสวนอย่างเท่าเทียมกัน..ส่วนสิทธิ์ในการขุดเจาะภูเขาหินนั้นพวกเราจะรับผิดชอบร่วมกันด้วยและเราจะแบ่งปันทองและอัญมณีเท่าๆกัน..เพราะงั้นนี่คือผลประโยชน์ของเขี้ยวหมาป่าและผมก็เชื่อว่าคุณเย่ไม่น่าจะมีเหตุผลที่จะปฏิเสธใช่ไหมครับ?” หยุนเซินพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน