ตอนที่ 1339 ความสงบสุขเล็กๆน้อยๆ
………………..
เย่เชียนไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงสนใจความเป็นและความตายของยาฉะมากนักแต่เย่เชียนรู้แค่ว่าเขาเห็นอกเห็นใจยาฉะและนั่นไม่ใช่เพราะยาฉะไม่ฆ่าเขาแต่เป็นเพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั่นเอง
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเย่เชียนก็พูดว่า “ผมไม่รู้จริงๆแต่ผมแน่ใจว่าผมถือว่าเขาเป็นเพื่อนคนหนึ่งและบางทีพวกคุณทุกคนอาจจะเข้าใจเขาผิดเพราะความจริงแล้วเขาอาจจะไม่ใช่อย่างที่ทุกคนเห็นและในความคิดของผมเขาก็แค่ต่อสู้เพื่ออุดมคติของเขาเอง..ปู่รู้อุดมคติของเขาหรือเปล่าเพราะอุดมคติของเขาคือการปกป้องทุกคนและประเทศชาติเพราะงั้นเขาจึงเกลียดพวกที่ทำให้ประเทศชาติตกต่ำและส่งผลกระทบต่อสังคม..ซึ่งผมเองก็รู้สึกได้ว่าแท้จริงแล้วเขาถือว่าผมเป็นเพื่อนและนี่ก็เป็นความเชื่อที่ไม่มีเหตุผลหรืออาจเป็นความเชื่อใจที่เต็มใจส่งต่ออุดมการณ์ของเขาให้กับผม”
อันที่จริงแล้วถ้ายาฉะไม่ได้คิดว่าเย่เชียนเป็นเพื่อนของเขาล่ะก็เขาคงจะไม่บอกสิ่งต่างๆกับเย่เชียนมากนักและเขาคงไม่ให้สิ่งสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งแก่เขา แน่นอนเย่เชียนยังไม่รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ในตอนนี้แต่เย่เชียนสัมผัสได้ถึงความหวังที่ยาฉะที่มีต่อเขาในใจ
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนไม่เข้าใจแต่เขาก็ไม่ได้ถามคำถามอะไรอีก “ฉันตรวจสอบแล้วแต่ไม่มีข่าวเกี่ยวกับเขาเลยราวกับว่าเขาหายไปจากโลกใบนี้อย่างกระทันหัน” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดและสีหน้าของเย่เชียนก็มืดมนอย่างมากและเขาก็ยิ่งแน่ใจว่ายาฉะอาจจะตายไปแล้วในตอนนี้
“เอ็งยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าวันนั้นเขาพูดอะไรกับเอ็งบ้างและทำไมจู่ๆเขาถึงปล่อยเอ็งไปง่ายๆแบบนั้น” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด
“ปู่เคยได้ยินเกี่ยวกับองค์กรหรือกลุ่มสกายเน็ตหรือเปล่า?” เย่เชียนถาม
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนส่ายหัวเล็กน้อยและพูดว่า “สกายเน็ต?..ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย..องค์กรนี้เป็นองค์กรแบบไหนกัน”
เย่เชียนยักไหล่เล็กน้อยและพูดว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ผมเพิ่งจะได้ยินยาฉะพูดถึงชื่อนี้และเขาก็ไม่ได้บอกอะไรผมเลย..แต่พอฟังจากน้ำเสียงของเขาแล้วดูเหมือนว่ากลุ่มสกายเน็ตจะเป็นกลุ่มที่น่ากลัวอย่างมากและเดิมทีคนของสกายเน็ตก็มาเชิญยาฉะให้เข้าร่วมแต่ยาฉะปฏิเสธ..ซึ่งดูเหมือนว่าเขาต้องการตามหาอีกฝ่ายเพราะงั้นการที่ปู่ไม่มีข่าวของเขาเลยนั่นก็อาจเป็นเพราะว่าเขาตายไปแล้ว”
หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ตกใจเล็กน้อยเพราะสิ่งที่เย่เชียนพูดมานั้นเหนือความคาดหมายของเขาจริงๆและบางทีเขาอาจทำผิดต่อยาฉะจริงๆเพราะถึงแม้ว่าพฤติกรรมของยาฉะจะเป็นอันตรายแต่เขาก็ไม่ได้ก่ออาชญากรรมใดๆในเมืองหลวงและไม่ได้เป็นภัยต่อสังคม ดังนั้นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนจึงขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “เดี๋ยวฉันจะส่งคนไปสืบหาข่าวของเขาและจะพยายามตรวจสอบการเคลื่อนไหวของเขาอย่างครอบคลุมมากที่สุด”
“ไม่จำเป็นหรอก” เย่เชียนพูด “ผมเชื่อว่าตอนนี้เขาคงถูกฆ่าตายไปแล้วและไม่ว่าปู่จะทำอะไรปู่ก็หาเขาไม่เจอหรอกเพราะงั้นปู่ช่วยตรวจสอบและสืบหาข้อมูลขององค์กรสกายเน็ตดีกว่า..ผมรู้สึกว่าองค์กรนี้ไม่ธรรมดาเลยและตามที่ยาฉะพูดดูเหมือนว่าองค์กรสกายเน็ตจะรู้จักผมเป็นอย่างดี..ผมติดว่าองค์กรแบบนี้น่ากลัวเกินไป”
“เดี๋ยวฉันจะตรวจสอบให้” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด
“ว่าแต่ปู่ช่วยเล่าเรื่องของยาฉะให้ผมฟังที..ผมอยากรู้รายละเอียดของเขามากกว่านี้เพราะผมยังไม่เข้าใจอะไรบางอย่างอีกเยอะ” เย่เชียนพูดเพราะเย่เชียนยังคงจำสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นได้อย่างชัดเจนและเมื่อใดก็ตามที่เขาคิดถึงมันดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของเขาจริงๆ เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าดวงตาของเขาถูกควักออกมาแต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามก่อนเที่ยงคืนในทุกๆวันตาข้างซ้ายของเขาก็จะมีเลือดไหลออกมาอย่างไม่มีสาเหตุซึ่งทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
จินเจิ้งผิงก็พยักหน้าเล็กน้อยและค่อยๆเล่าเกี่ยวกับยาฉะทีละนิดอย่างช้าๆตั้งแต่ตอนที่ยาฉะยังเด็กจนกระทั่งเขาออกจากหน่วยมังกรเวหาไปและเล่าทุกอย่างโดยไม่พลาดช่วงเวลาสำคัญๆไปแม้แต่น้อยจนเย่เชียนตกตะลึงเมื่อเขาได้ยินเรื่องเหล่านั้นและความเคารพต่อยาฉะในใจของเขาก็ลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อยๆเพราะผู้แข็งแกร่งจะเคารพผู้ที่แข็งแกร่งเสมอ สำหรับเย่เชียนแล้วยาฉะนั้นแข็งแกร่งที่สุดในหมู่ผู้แข็งแกร่งที่เขารู้จักและความสามารถของเย่เชียนในปัจจุบันนั้นก็ยังไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะยาฉะได้เลย ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่หน่วยพิทักษ์มังกรทั้งหมดยังไม่สามารถเผชิญหน้ากับยาฉะได้ ซึ่งนี่อาจมีบางอย่างที่ทำให้เย่เชียนไม่คิดที่จะเป็นศัตรูกับเขาแต่สิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ก็คือถึงแม้ว่าเย่เชียนจะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่แต่เขาก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของยาฉะเลยแม้แต่น้อย
“นี่เป็นความสูญเสียของประเทศชาติจริงๆที่ปล่อยให้เขาออกจากหน่วยมังกรเวหาเพราะถ้าผมรู้จักเขาก่อนหน้านี้ล่ะก็บางทีเราอาจจะได้เป็นเพื่อนกันไปแล้วและบางทีเขาอาจจะเข้าร่วมเขี้ยวหมาป่าของผมก็ได้” เย่เชียนพูด
“ฉันทำอะไรไม่ได้เพราะหน่วยมังกรเวหาไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของฉันและถึงแม้ว่าฉันจะต้องการทำแบบนั้นจริงๆฉันก็ทำไม่ได้” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด “การสูญเสียยาฉะเป็นการสูญเสียกำลังรบอย่างมากจริงๆ..ฉันเกรงว่าจะไม่มีใครในหน่วยมังกรเวหาที่สามารถเก่งเหมือนเขาได้อีกแล้ว” หลังจากหยุดไปชั่วขณะหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็พูดต่อ “ตอนนี้เรื่องในภาคตะวันออกเฉียงเหนือก็ได้รับการแก้ไขแล้วเพราะงั้นแผนการต่อไปของเอ็งเป็นยังไง?”
“มันแก้ไขแล้วที่ไหน?” เย่เชียนพูด “นี่แค่ความสำเร็จเบื้องต้นเท่านั้น..ผมชัดเจนมากเกี่ยวกับจุดประสงค์ของหูวหนานเจียนที่ส่งผมมาที่นี่เพราะเขาต้องการกำจัดพวกลักลอบค้าอาวุธเถื่อนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือก่อนเพราะงั้นมันยังมีตระกูลมาเฟียสลาร์ดาร์ที่เข้ามาทำธุรกิจผิดกฎหมายในประเทศจีนอยู่เพราะงั้นผมเดาว่าหูวหนานเจียนคงจะต้องการให้ผมกำจัดพวกมันด้วย..ตาเฒ่านั่นฉลาดแกมโกงมากกว่าปู่เยอะและผมก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน