ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 176

ทหารรับจ้างจากเหยี่ยวดำทมิฬคนแรกล้มลงกับพื้นด้วยลูกเตะมุมเสยของเย่เชียน มันทำให้เขาสูญเสียเรี่ยวแรงและความสามารถในการต่อสู้ไปโดยปริยาย ตอนทหารรับจ้างสามคนที่เหลือต่างก็พากันตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า พวกเขาทั้งสามคนรู้แล้วว่าทำไมเย่เชียนถึงได้มั่นอกมั่นใจนักที่บอกให้ทั้งสี่คนเข้าไปพร้อม ๆกันเลยทีเดียว

ในความเป็นจริงแล้วสมาชิกทหารรับจ้างกลุ่มเหยี่ยวดำทมิฬนั้นก็ไม่ได้ด้อยความสามารถไปกว่าใครที่ไหนเลย แต่เหตุผลที่เย่เชียนสามารถสยบเขาได้ในพริบตานั้นเป็นเพราะอีกฝ่ายหนึ่งดูถูกพลังความสามารถของเย่เชียนมากเกินไป และนี่คือเหตุผลว่าทำใมทหารรับจ้างคนนั้นจึงพ่ายแพ้ต่อเย่เชียนไปอย่างง่ายดาย

เย่เชียนนั้นไม่เคยดูถูกคู่ต่อสู้เลยแม้แต่น้อยไม่ว่าคู่ต่อสู้คนนั้นจะแข็งแกร่งหรือไม่ เขามักจะให้เกียรติคู่ต่อสู้ของเขาอยู่เสมอ เพราะเย่เชียนรู้ดีว่าการประเมินตัวเองสูงจนเกินไป อาจนำมาซึ่งความผิดพลาดร้ายแรงก็ได้ นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ปรมาจารย์หรือผู้เชี่ยวชาญหลายคนต่างพ่ายแพ้ให้กับบุคคลนิรนาม

เมื่อเย่เชียนเห็นสายตาของทหารรับจ้างอีกสามคนที่เหลือแล้ว เขาก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาเหล่านั้นได้ละทิ้งความคิดที่เคยดูถูกเขาไปแล้วจนหมดสิ้น ทว่าเย่เชียนนั้นแอบรู้สึกเสียดายอยู่ภายในใจ เพราะถึงแม้ว่าการดูถูกคู่ต่อสู้ของคนพวกนั้นจะทำให้เค้าเป็นต่อในสังเวียน แต่เขาก็ต้องสูญเสียรสชาติแห่งความท้าทายไป ซึ่งเย่เชียนนั้นให้ความสำคัญกับความรู้สึกของการต่อสู้ที่แท้จริง ทุกครั้งที่เขามีโอกาสได้สู้กับใครสักคน เขาจะรู้สึกท้าทายและสนุกสนานไปกับการเผชิญหน้ากับผู้มากฝีมือ

ทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬทั้งสามคนต่างก็ลืมสิ่งที่พวกเขาเพิ่งพูดไปเมื่อสักครู่ไปจนหมด พอกันทีกับการต่อสู้ตัวต่อตัว! ตอนนี้ในหัวของพวกเขามีแต่ความอยากเอาชนะเย่เชียนให้ได้ พวกเขาทั้งหมดจึงพุ่งตัวเข้าไปหาเย่เชียนพร้อม ๆ กันเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าการเคลื่อนไหวของหมัดนั้นจะดูน่าเบื่อและมาตรง ๆ แบบไม่ต้องเดา แต่ทว่าความรุนแรงของหมัดนั้นก็เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง เย่เชียนยังไม่คิดที่จะโต้กลับ ตอนนี้เขาเพียงแค่หลบไปมาเท่านั้น ทว่าดวงตาของเขานั้นกลับไม่เคยละสายตาจากทั้งสามคนเลยแม้แต่น้อย

ถึงจะมีคำพูดที่ว่า ‘การป้องกันตัวที่ดีที่สุดคือการโจมตีที่เฉียบคม’ แต่เย่เชียนยังคงต้องการเห็นทักษะและความแข็งแกร่งของทหารรับจ้างเหยี่ยวดำทมิฬให้มากกว่านี้เสียก่อน ขณะเดียวกันนั้นเขาก็คอยสังเกตจุดอ่อนของพวกเขาด้วยเช่นกัน

ในฐานะทหารรับจ้างแล้วทักษะการต่อสู้ไม่ได้เป็นเพียงมาตรฐานเดียวในการใช้ตัดสินว่าใครเก่งกว่าใคร เพราะใคร ๆ ก็สามารถเป็นทหารรับจ้างได้โดยไม่ต้องมีทักษะการต่อสู้ระยะประชิดหรือการต่อสู้แบบมือเปล่า ทหารรับจ้างบางคนอาจจะถนัดในการใช้อาวุธมากกว่า เช่น พวกนักแม่นปืนทั้งหลาย หรือแม้กระทั่งทักษะอื่น ๆ ที่สามารถทำให้คนคนนั้นเป็นต่อในสังเวียนได้ ดังนั้นการคอยสังเกตและเรียนรู้จากการต่อสู้ในแต่ละครั้ง อาจไม่ได้หมายความว่าคนคนนั้นจะสามารถมองเห็นความแข็งแกร่งทั้งหมดของคู่ต่อสู้ได้ เพราะนอกจากความสามารถเฉพาะตัวทั้งหลายแล้ว อีกหนึ่งอย่างที่มีความสำคัญไม่แพ้กันเลยก็คือ การทำงานเป็นทีม ดังนั้นระหว่างการต่อสู้ หากเราตั้งใจสังเกตจนรู้ถึงรายละเอียดบางอย่างของฝ่ายตรงข้ามได้มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากในการเผชิญหน้ากับทหารรับจ้างจากทุกองค์กร

เมื่อเห็นว่าได้เวลาที่เหมาะสมแล้วเย่เชียนก็เปลี่ยนจากการป้องกันมาเป็นการโจมตี เขาเริ่มทำการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วโดยไม่มีใครคาดคิด ทันใดนั้นทหารรับจ้างคนหนึ่งก็เอามือไปกุมที่เป้ากางเกงของตัวเองพร้อมกับกระโดดไปมาอย่างทุรนทุราย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดแสนทรมาน โชคดีที่เย่เชียนยังคงมีความเมตตาอยู่บ้าง ไม่เช่นนั้นอวัยวะเพศของเขาอาจจะไม่สามารถใช้การได้อีกต่อไป ผู้คนโดยรอบต่างส่งสายตาตำหนิไปที่เย่เชียน เพราะพวกเขาคิดว่าการเล็งเป้าไปที่ส่วนล่างของผู้ชายนั้นมันช่างเป็นการต่อสู้ที่ไม่สมชายชาตรีเอาเสียเลย

ใบหน้าของเย่เชียนยังคงเฉยเมยและไม่แยแสไปกับสายตาทำกำลังมองมาอย่างตำหนิพวกนั้น เพราะเขาไม่เคยมองว่าตัวเองนั้นเป็นสุภาพบุรุษที่ทรงเกียรติอะไรในการต่อสู้อยู่แล้ว ไม่มีกฎข้อห้ามไหนในการต่อสู้ที่ห้ามโจมตีจุดอ่อนใด ๆ แม้แต่ตรงเป้ากางเกง ยิ่งไปกว่านั้นมันก็เห็นได้ชัดเลยว่าวิธีนี้ใช้ได้ผลดีเยี่ยม

ทหารรับจ้างสองคนที่เหลือต่างก็รู้สึกระแวงที่เป้ากางเกงของพวกเขา ไม่ว่าจะตั้งใจหรือบังเอิญก็ตาม แต่พวกเขาก็กลัวว่าเย่เชียนจะทำเช่นนั้นอีกครั้ง ทว่าเย่เชียนนั้นไม่ได้คิดที่จะใช้กลยุทธ์เดิมซ้ำกันถึงสองครั้งอยู่แล้ว เพราะเมื่อครู่นี้มันเป็นเพียงกลยุทธ์พิเศษที่เขาจะใช้เพียงครั้งเดียวต่อการต่อสู้ครั้งหนึ่ง มันเป็นกลยุทธ์ที่ฉลาดหลักแหลม แต่การใช้มันถึงสองครั้งในคราวเดียวมันก็คงจะดูงี่เง่าไปหน่อย จากนั้นเย่เชียนก็ปล่อยหมัดของเขาออกไปกระแทกที่หน้าอกของทหารรับจ้างอีกคนหนึ่งอย่างจัง คลื่นพลังแห่งความมืดจากกำปั้นนั้นเปรียบเสมือนแรงดันที่มองไม่เห็นพุ่งเข้าใส่หัวใจของอีกฝ่าย วินาทีนั้นเองทีทหารรับจ้างผู้โชคร้ายคนนั้นรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอย่างหาที่เปรียบมิได้จากหัวใจของเขาก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงไปกับพื้น

ถึงแม้ว่าชายคนนั้นจะได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแสนสาหัสก็ตาม แต่เขาก็ยังคงมีชีวิตอยู่ หลังจากที่นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้นอยู่สักพัก เขาก็แน่นิ่งไปจากอาการช็อคจากการที่หัวใจถูกกระแทกอย่างรุนแรง ซึ่งถ้าเขาไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง เขาอาจจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ในตอนนี้คนที่เหลืออยู่สูญเสียจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขาไปเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเปลี่ยนจากการโจมตีไปเป็นการป้องกันแทน

หนึ่ง…คิ้วและดวงตา

สอง…จมูกและการหายใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน