ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 706

ตอนที่ 706 ยึดอำนาจ ตอนที่ 4

ทักษะการใช้ดาบของฟูมะฮายาคุจินั้นด้อยกว่าฮัตโตริชิฮิโระและถึงแม้ว่านี่จะเป็นบ้านของฟูมะฮายาคุจิก็ตามและดูเหมือนว่าเขามีข้อได้เปรียบทางภูมิศาสตร์แต่อันที่จริงแล้วเมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่เย่เชียนเอาชนะคาเอดะได้นั้นฟูมะฮายาคุจิจึงกระวนกระวายและประหม่าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แม้ว่าฟูมะฮายาคุจิจะคุ้นเคยกับวิชาดาบจากหลายๆตำราก็ตามแต่ในฐานะปรมาจารย์แล้วเขากลับไม่มีสมาธิกับการต่อสู้ได้ ดังนั้นเขาจึงเสียเปรียบฮัตโตริชิฮิโระอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นการที่เย่เชียนทำให้คาเอดะหมดสติไปนั้นฟูมะฮายาคุจิจึงรู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างมาก สิ่งนี้ทำให้ฟูมะฮายาคุจิโกรธและเขาก็ตะโกนว่า “พวกขยะมักจะไม่มีประโยชน์ในช่วงเวลาวิกฤติ”

เมื่อได้ยินคำพูดของฟูมะฮายาคุจิแล้วนากาซาวะเคโกะจึงรีบพูดว่า “ผู้อาวุโสคะ..ฉัน..ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา..ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้” ดูเหมือนว่าเธอจะกระวนกระวายเช่นกัน

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมบอกไปแล้วแต่ผู้อาวุโสฟูมะไม่เชื่อผม..ผู้หญิงคนนี้วางแผนเอาไว้และมีจุดประสงค์บางอย่างแต่คุณไม่เชื่อ..เป็นไงล่ะมันชัดเจนแล้วใช่มั้ย?”

ฟูมะฮายาคุจิก็ขมวดคิ้วแน่นและในตอนนี้เขาก็รู้สึกว่านาคาซาวะเคโกะคนนี้เป็นเหมือนที่เย่เชียนพูดจริงๆว่าเธอมีวัตถุประสงค์บางอย่างแต่ในเวลานี้เขาก็กำลังสู้อยู่กับฮัตโตริชิฮิโระแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาที่จะไปสนใจเรื่องอื่นแต่เมื่อคิดเช่นนั้นฟูมะฮายาคุจิก็โกรธมากจนแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าไปฆ่าเธอในทันที

“ผู้อาวุโสฮัตโตริเราหยุดสู้กันก่อนดีไหม..ผมจะถือว่าวันนี้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้น..เราอย่าปล่อยให้มือที่สามเข้ามาใช้ประโยชน์จากการขัดแย้งของพวกเราเลย” ฟูมะฮายาคุจิพูด

ฮัตโตริชิฮิโระก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสฟูมะนี่คุณคิดอะไรของคุณกันอยู่..คุณคิดว่าผมโง่นักเหรอเพราะท้ายที่สุดแล้วคุณก็ต้องกวาดล้างตระกูลฮัตโตริของผมอยู่ดี..ตระกูลฮัตโตริไม่ใช่อะไรที่ใครจะสามารถล้อเล่นได้..ผมขอบอกคุณเอาไว้เลยนะว่าวันนี้จะมีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะรอดชีวิตกลับไปได้!”

ถึงแม้ว่าฮัตโตริชิฮิโระจะรู้อยู่แก่ใจว่าฟูมะฮายาคุจินั้นหมายถึงอะไรและแน่นอนว่าเขาไม่กลัวว่านากาซาวะเคโกะจะหลอกพวกเขา ซึ่งสิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือฟูมะฮายาคุจิที่จะทำลายตระกูลของเขาดังนั้นเขาจึงไม่มีวันปล่อยให้ฟูมะฮายาคุจิมีชีวิตรอดต่อไปเพื่อคุกคามตระกูลของตนไปอย่างแน่นอนและถ้าหากฟูมะฮายาคุจิถูกกำจัดไปตระกูลฟูมะทั้งหมดก็ไม่ใช่อุปสรรคของเขาเลย

ฟูมะฮายาคุจิก็จ้องมองด้วยความโกรธและพูดว่า “ถ้างั้นก็มาตัดสินให้มันจบๆไปเลย”

“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีความสามารถนั้นหรือเปล่า” ฮัตโตริชิฮิโระก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและดาบในมือของเขาฟันเป็นแนวทแยงมุม ซึ่งการฟันครั้งนี้ทรงพลังและมีเล่ห์เหลี่ยมอย่างยิ่งเข้าปะทะกับดาบของฟูมะฮายาคุจิและได้ยินเพียงเสียง “ชิ้ง” เสียงของเหล็กกระทบกันจนดาบของทั้งสองแตกออกจากกัน อย่างไรก็ตามฮัตโตริชิฮิโระก็ไม่ได้สนใจและเขาก็ใช้ดาบในมือของเขาที่หักแทงทะลุเข้าไปที่ช่องท้องของฟูมะฮายาคุจิอย่างรวดเร็ว

เลือดของฟูมะฮายาคุจิก็ไหลออกมาอย่างกะทันหันและฮัตโตริชิฮิโระก็พยายามดึงมีดที่เสียบอยู่ในท้องของฟูมะฮายาคุจิออกมาแต่ฟูมะฮายาคุจิก็คว้าใบมีดเอาไว้ด้วยมือของเขาจนฮัตโตริชิฮิโระดึงมันออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นเช่นนั้นฮัตโตริชิฮิโระก็ขมวดคิ้วและรีบถอยออกไป อย่างไรก็ตามมันก็สายเกินไปแล้วเพราะฟูมะฮายาคุจิได้ใช้ดาบในมืออีกข้างหนึ่งของเขาแทงเข้าไปที่ช่องท้องของฮัตโตริชิฮิโระอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้ทั้งฮัตโตริชิฮิโระและฟูมะฮายาคุจิต่างก็ปล่อยมือจากดาบกันทั้งคู่และใช้มือประกบที่หน้าท้องเพื่อห้ามเลือดแต่เลือดก็ยังคงไหลออกมาอย่างไม่หยุดยั้งและพวกเขาต่างก็คิดเช่นเดียวกันว่าพวกเขาจะต้องไม่พลาดจนให้มือที่สามมาฉวยโอกาสนี้ไป

เย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “มันจบแล้วเหรอ..พวกคุณไปพักกันก่อนเถอะเพราะการแสดงที่แท้จริงมันยังไม่เริ่ม..พวกคุณพลาดเองที่ไม่เชื่อคำพูดของผม..เป็นยังไงล่ะมันคุ้มหรือเปล่า?”

ถึงแม้ว่าฟูมะฮายาคุจิและฮัตโตริชิฮิโระต้องการต่อสู้กันอีกครั้งแต่มันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้และหลังจากนั้นไม่นานจู่ๆชายชราคนหนึ่งก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและไม่ใช่ใครอื่นซึ่งเป็นคนที่นากาซาวะเคโกะส่งข้อความรายงานสิ่งต่างๆและคนๆนั้นก็คือดันโซบายาชิที่จะมาเก็บกวาดสิ่งต่างๆนั่นเอง

ดันโซบายาชิก็เหลือบมองฟูมะฮายาคุจิกับฮัตโตริชิฮิโระแล้วยิ้มอย่างมีชัยจากนั้นก็พูดว่า “ผู้อาวุโสฟูมะ..ผู้อาวุโสฮัตโตริ..มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณกัน..ทำไมพวกคุณถึงได้รับบาดเจ็บกันล่ะ?” หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่เย่เชียนแล้วพูดว่า “คุณเย่เองก็อยู่ที่นี่ด้วยหรือ?”

“ผู้อาวุโสดันโซคุณกำลังทำอะไร..ทำไมคุณถึงพาคนเข้ามาและฆ่าลูกศิษย์ของเราล่ะ?” ฟูมะฮายาคุจิพูดอย่างโกรธเคือง

“คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ..คุณเป็นผู้นำสำนักนินจาอิงะมาเป็นเวลานานแล้วและมันก็ถึงเวลาที่จะต้องวางมือได้แล้ว..มันหมดยุคของตระกูลฟูมะกับตระกูลฮัตโตริแล้ว..หลายปีที่ผ่านมาพวกคุณไม่เคยไว้หน้าตระกูลดันโซของผมเลย..เพราะงั้นมันถึงเวลาแล้วที่จะยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว..ต่อจากนี้ไปในโลกใบนี้มันจะไม่มีตระกูลฟูมะกับตระกูลฮัตโตริอีกต่อไปและจะมีเพียงตระกูลดันโซของผมเท่านั้น” ดันโซบายาชิพูดด้วยรอยยิ้มอย่างมีชัย

“คุณต้องการก่อกบฏงั้นเหรอ” ฟูมะฮายาคุจิพูดอย่างเดือดดาล

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน