ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 855

ตอนที่ 855 ขัดแย้ง

ในปฏิบัติการครั้งนั้นด้วยจำนวน 5 ต่อ 16 จึงทำให้เขี้ยวหมาป่าได้สูญเสียบุคคลสำคัญไปถึง 3 ได้แก่ ไจแอนท์,อู๋เต๋อและเจสัน แต่เพื่อแลกกับการสูญเสียของอีกฝ่าย 16 คนแล้วนั่นก็ทำให้ชื่อเสียงขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าโด่งดังขึ้นโดยสมบูรณ์และเป็นเพราะปฏิบัติการครั้งนี้ที่ทำให้องค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาขึ้นเป็นองค์กรทหารรับจ้างระดับแนวหน้าของโลกอย่างแท้จริง

ปฏิบัติการครั้งนี้เป็นภารกิจแรกของเย่เชียนและยังเป็นภารกิจที่ปลุกความป่าเถื่อนที่ซ่อนอยู่ในร่างของเย่เชียนอย่างแท้จริง ซึ่งสงครามในนี้ทำให้เย่เชียนเข้าถึงแก่นแท้ของทหารและเริ่มต้นชีวิตอย่างชายชาติทหารที่รุ่งโรจน์ได้อย่างแท้จริง ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในองค์กรทหารรับจ้างมานานแต่เขาก็ไม่เคยมีประสบการณ์ในสงครามมาก่อนดังนั้นเย่เชียนจึงไม่สามารถถูกมองว่าเป็นทหารรับจ้างที่แท้จริงได้เลย

หลังจากลงจากรถแล้วเย่เชียนก็เดินตามหม่าเต๋อหงเข้าไปยังค่ายทหารและในห้องนั้นก็มีคนอยู่ประมาณสิบคนและทุกคนก็อยู่ในชุดพรางตัวและมีโคลนและฝุ่นจำนวนมากเลอะอยู่บนร่างกายของพวกเขา ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเพิ่งผ่านการฝึกฝนอย่างหนักหน่วงมา ข้างในสุดก็มีชายชราในชุดสูทและไม่ใช่ใครอื่นเพราะเขาคือหวงฟู่ชิงเตี๋ยนผู้อำนวยการสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติจีน

เมื่อเห็นหวงฟู่ชิงเตี๋ยนแล้วหม่าเต๋อหงก็อดไม่ได้ที่จะแน่นิ่งไปชั่วขณะและเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณมาทำอะไรที่นี่?”

หวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเจอกับหม่าเต๋อหงและเขาก็รู้อารมณ์กับนิสัยของหม่าเต๋อหงเป็นอย่างดี แต่เมื่อเขาเห็นเย่เชียนถัดจากหม่าเต๋อหงแล้วหวงฟู่ชิงเตี๋ยนก็ถึงกับตกตะลึงแล้วยิ้มให้เย่เชียนจากนั้นเขาก็พูดว่า “เจียงซินเป็นคนอันตรายและนี่อยู่ภายใต้การควบคุมของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติ..หากมีอะไรเกิดขึ้นมันจะไม่ดีสำหรับทุกคนและประเทศชาติ!”

“หืม..อย่าคิดเองเออเอง” หม่าเต๋อหงโบกมือแล้วพูดว่า “เจียงซินเป็นคนของผมและไม่ว่าเขาจะทำผิดพลาดขนาดไหนผมก็ควรจะเป็นคนจัดการ..มันไม่ใช่หน้าที่ของคุณ..หน่วยพิทักษ์มังกรต่อให้ต้องตายพวกเขาก็ต้องตายด้วยน้ำมือของพรรคพวกและพี่น้องของตัวเอง..พวกเขาจะไม่มีวันจบชีวิตเพราะคนอื่น!”

“นี่คุณกำลังพูดถึงอะไร..คุณกับผมพวกเราก็ทำเพื่อประเทศเหมือนกันทั้งคู่และไม่ใช่ว่าคุณไม่รู้ถึงสามารถของเจียงซิน..คุณรู้ดีกว่าใครๆว่าหน่วยพิทักษ์มังกรของคุณเป็นยังไง..ซึ่งถ้าคนแบบนี้หลุดหลอดออกไปข้างนอกมันจะเป็นภัยใหญ่หลวงต่อประเทศอย่างแน่นอน..เพราะงั้นเดี๋ยวผมจะจัดการเองเพราะมันเป็นเรื่องความมั่นคงของชาติ!” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูด

“ให้ผมบอกอีกครั้งมั้ยว่าคุณไม่ต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้..ไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใจแต่ถ้าคุณกล้าเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้ล่ะก็คุณกับผมได้เห็นดีกันแน่” หม่าเต๋อหงตะโกนเสียงดังจากนั้นเขาก็หันไปมองชายหนุ่มในวัยสามสิบแล้วพูดว่า “เถียหนานเกิดอะไรขึ้น?”

“เราตรวจสอบบันทึกการโทรของเจียงซินแล้วและดูเหมือนว่ามันจะเกี่ยวข้องกับแฟนสาวของเขา..ผมคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับแฟนสาวของเขาเพราะงั้นเราจึงได้ติดต่อตำรวจในท้องถิ่นแล้วและพวกเขาก็ได้ปะทะกับเจียงซิน” เถียหนานพูด “แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจเหล่านั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงซินเลย..ดังนั้นเราจึงต้องส่งคนไปเร่งดำเนินการจัดการในทันที”

“แล้วมีทีมที่เหมาะสมกับภารกิจหรือยัง” หม่าเต๋อหงถาม

“ผมจะไปที่นั่นด้วยตนเอง..เพราะนอกจากผมแล้วผมคิดว่าไม่มีใครสามารถรับมือกับเจียงซินได้อีกแล้ว” เถียหนานพูด “ไม่ต้องกังวลไปหัวหน้า..ผมสัญญาว่าจะทำเรื่องนี้ให้สำเร็จ” เถียหนานนั้นรู้ดีถึงความสามารถของเจียงซินและถ้าหากจะหาใครที่หยุดยั้งเจียงซินได้นั้นก็ไม่มีใครนอกจากตัวเขาแล้ว แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นเขาก็ตามแต่ก็ใช่ว่าจะทำสำเร็จแต่ความหวังเดียวก็คือเขาและยิ่งไปกว่านั้นเถียหนานนั้นยังสามารถใช้ความสัมพันธ์ของเขากับเจียงซินเพื่อเกลี้ยกล่อมเขาได้และไม่ว่าเจียงซินจะทำผิดแค่ไหนแต่เจียงซินก็ยังเป็นเหมือนพี่น้องของเขา สมาชิกหน่วยพิทักษ์มังกรทุกคนคือหัวใจและเลือดเนื้อของเขาและเขาจะไม่ยอมเสียใครไปอย่างแน่นอน แต่ทว่าหากจะต้องเผชิญหน้ากับความถูกต้องแล้วเขาก็ต้องเลือกที่จะฆ่าเจียงซินในทางเลือกสุดท้าย

หม่าเต๋อก็หงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “นี่คงเป็นวิธีเดียวเพราะงั้นจำเอาไว้ว่าถ้ามันจำเป็นเราค่อยเลือกวิธีการสุดท้าย” เมื่อเสียงนั้นจบลงหยาดน้ำตาก็หยดลงจากหางตาของหม่าเต๋อหงทันที ซึ่งคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติของเขาและเป็นความภาคภูมิใจของชาติเพราะพวกเขาเสียเลือดเนื้อและเสียสละเพื่อประเทศชาติมานาน ดังนั้นหากเป็นไปได้หม่าเต๋อหงก็ไม่ต้องการให้พวกเขาตายและจบลงเช่นนี้ อย่างไรก็ตามความผิดพลาดที่เจียงซินทำลงไปนั้นก็ไม่สามารถให้อภัยและย้อนกลับได้ ซึ่งลึกๆแล้วหม่าเต๋อหงก็กลัวว่าเจียงซินจะตัดสินใจทำอะไรเลวร้ายลงไปและทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่อาจย้อนกลับได้เลย

“รับทราบครับ!” เถียหนานตอบรับและทำความเคารพแบบทหาร

“เดี๋ยวก่อน!” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนโบกมือและพูดว่า “พวกคุณควรรู้เกี่ยวกับความสามารถของเจียงซินมากกว่าที่ผมรู้..ผมจึงอยากรู้ว่าพวกคุณมีความมั่นใจว่าภารกิจนี้จะสำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบหรือไม่เพราะถ้าไม่นั่นก็หมายความว่าพวกคุณกำลังฝืนทำไปโดยเปล่าประโยชน์”

“หวงฟู่ชิงเตี๋ยนคุณอยากที่จะขัดแย้งกับผมงั้นเหรอ?..แล้วคนของคุณล่ะมีความสามารถมากแค่ไหน..ถ้างั้นก็ให้พวกเขาลองทำดูสิ” หม่าเต๋อหงพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ผมไม่สนใจหรอกว่าคนของผมจะทำสำเร็จหรือไม่แต่ผมเชื่อในทหารของผม..และผมก็เชื่อว่าเจียงซินจะไม่ทำอะไรที่โง่เง่าจนเกินไป”

“พวกคุณกำลังเสี่ยงเพียงเพราะความเชื่องั้นเหรอ..ถ้าหากพวกคุณแพ้การเดิมพันครั้งนี้พวกคุณรู้ไหมว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง..ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อในความสามารถของเถียหนานแต่ทว่าความสามารถของเจียงซินนั้นเราไม่สามารถประมาทได้เลย..ผมไม่สามารถเสี่ยงกับการเดิมพันครั้งนี้ได้” หวงฟู่ชิงเตี๋ยนพูดต่อ “เว้นแต่จะมีคนที่ผมไว้วางใจไปด้วยไม่อย่างนั้นสำนักความมั่นคงแห่งชาติจะต้องเข้าไปแทรกแซงในเรื่องนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน