เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 913

ตอนที่ 913 พ่อลูกอาฆาต

ในเมืองปักกิ่งที่บ้านของตระกูลชางกวนนั้นชางกวนเจ้อได้นั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับชาร้อนๆอยู่ข้างหน้าเขาและบุหรี่ในปากของเขาอย่างสบายๆและดูสงบมาก ซึ่งตั้งแต่ชางกวนอู๋เต๋อและชางกวนหยานยู่มาถึงที่สนามบินเขาก็รู้แล้วและตอนนี้เขาแค่กำลังรอญาติสองคนนี้ที่เขาเกลียดชังเดินเข้ามาหาความตายเท่านั้นเอง

เมื่อวานนี้ชางกวนเจ้อได้ทำให้คนในตระกูลชางกวนหวาดผวาอย่างสมบูรณ์แบบและเขาจะรู้ดีว่าคนเหล่านั้นเป็นเพียงหญ้าบนกำแพงและไม่สำคัญ ซึ่งตราบใดที่พวกนั้นไม่กล้าสร้างคลื่นลูกใหญ่ในตอนนี้เขาก็จะมีเวลากำจัดคนเหล่านั้นอย่างช้าๆในอนาคต ความจริงแล้วคนเหล่านี้นั้นก็ไม่คิดจะทำอะไรเพราะพวกเขาทั้งหมดต้องการรอดูการต่อสู้ระหว่างสายเลือดและดูว่าใครเป็นผู้ชนะคนสุดท้ายเพื่อตัดสินฝ่ายที่จะเข้าร่วมนั่นเอง

หลังจากสูบบุหรี่เสร็จชางกวนเจ้อก็หยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบอย่างสบายๆและในขณะนั้นเสียงของชางกวนอู๋เต๋อและชางกวนหยานยู่ก็ดังขึ้นจนรอยยิ้มที่ชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก

หลังจากที่ชางกวนอู๋เต๋อลงจากรถและกำลังจะเดินเข้าไปในบ้านสีหน้าของเขาก็หยุดนิ่งไปครู่หนึ่งเพราะเห็นได้ชัดว่ายามที่เฝ้าทางเข้าหน้าบ้านนั้นไม่ใช่คนที่เขาคุ้นเคยเขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกงุนงงเล็กน้อย ภายในบ้านดูเหมือนจะเต็มไปด้วยอากาศที่หนาวเย็นซึ่งทำให้เขาประหลาดใจถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็มีความไม่สบายใจที่อธิบายไม่ได้ในใจของเขา

ทางด้านของชางกวนหยานยู่นั้นไม่ได้สังเกตเลยแต่หลังจากเห็นชางกวนอู๋เต๋อที่กำลังตกตะลึงอยู่เขาก็พูดว่า “พ่อเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

ชางกวนอู๋เต๋อก็ยิ้มเจื่อนๆแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรเราเข้าไปข้างในกันเถอะ..ปู่ของแกเป็นห่วงแกมาก..ถ้าแกพบปู่ของแกล่ะก็แกจะต้องทำตัวให้ดีๆรู้มั้ย?”

“วันนี้ผมเหนื่อยมาก” ชางกวนหยานยู่พูดเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินเข้าไปข้างใน

เมื่อได้ยินเช่นนั้นชางกวนอู๋เต๋อก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และเดินเข้าไปข้างในแต่จู่ๆประตูเหล็กทางเข้าก็ปิดลงด้วยเสียงดังสนั่นและเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลและรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้นแสงสีขาวก็สว่างวาบโดนยามเฝ้าประตูทั้งสองก็ชักดาบฟันเข้าใส่ชางกวนอู๋เต๋อซึ่งเมื่อเห็นเช่นนั้นเขาก็ถึงกับผงะและรีบผลักชางกวนหยานยู่ออกไปแต่โชคดีที่ชางกวนอู๋เต๋อหลบได้อย่างรวดเร็วในนาทีสุดท้ายไม่อย่างนั้นดาบคงจะตัดผ่านหน้าอกของเขาโดยตรงจนเขาตายในทันทีอย่างแน่นอน

“พวกแกทำอะไร?..พวกแกบ้าหรือเปล่า” ซางกวนหยานยู่ตกตะลึงไปชั่วขณะและตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

“นี่มันทายาทที่แท้จริงของตระกูลชางกวนใช่มั้ย..นายน้อยชางกวน” ชางกวนเจ้อพูดพร้อมกับเดินออกมาจากบ้านและยืนอยู่ที่ประตูแล้วมองดูจากนั้นก็พูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า “ช่างเป็นคนที่มีไหวพริบเสียจริง..ยินดีที่ได้พบ!”

ชางกวนอู๋เต๋อตกใจและสีหน้าของเขาก็ดูประหลาดใจอย่างมาก แน่นอนว่าเขารู้ดีว่าชางกวนซินหยางเรียกชางกวนเจ้อมาที่นี่เพื่อที่จะฆ่าเขาแต่เห็นได้ชัดว่าชางกวนเจ้อได้ควบคุมสถานการณ์ต่างๆเอาไว้หมดแล้ว ถ้าเป็นเช่นนั้นชางกวนซินหยางล่ะ? สิ่งต่างๆจะแย่ถึงขนาดไหนชางกวนอู๋เต๋อคิดในใจ

ชางกวนหยานยู่ถอนหายอย่างเย็นชาและมองไปที่ชางกวนเจ้อที่ประตูแล้วพูดว่า “ฉันก็นึกว่าใครที่แท้ก็ลูกนอกคอกที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลชางกวนนี่เองแกมันน่าขยะแขยงจริงๆ..เกิดอะไรขึ้นแกมาที่นี่เพื่อสร้างความเดือดร้อนงั้นเหรอ?”

“ฮ่าฮ่า… ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมชางกวนซินหยางถึงได้โปรดปรานคงอย่างแกที่เอาแต่ใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ..แกจะคู่ควรกับมรดกและสัมบัติทั้งหมดของตระกูลชางกวนได้ยังไงมันตลกสิ้นดี..แกไม่เข้าใจงั้นเหรอ?” ชางกวนเจ้อยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

“เสี่ยวเจ้อ..” ทันทีที่ชางกวนอู๋เต๋อพูดทันใดนั้นชางกวนเจ้อก็ขัดจังหวะว่า “หุบปาก..แกสมควรที่จะเรียกฉันอย่างนั้นเหรอ?..เรียกฉันว่านายน้อยชางกวนสิวะ”

ชางกวนอู๋เต๋อรู้สึกผิดเล็กน้อยในใจและเมื่อเห็นสถานการณ์วันนี้เขาก็ยังรู้สึกผิดอยู่ ซึ่งเมื่อได้ยินคำพูดของชางกวนเจ้อแล้วชางกวนอู๋เต๋อก็รู้สึกหมดหนทางและสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “เอาล่ะนายน้อยฉันอยากรู้ว่าคุณปู่เป็นยังไงบ้างตอนนี้?”

“แล้วแกคิดว่าไง?” ชางกวนเจ้อยิ้มอย่างดูถูกและพูดว่า “แกรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันรู้สึกยังไง?..ฉันรู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้งเพราะสิ่งที่พวกแกดูถูกฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมาในที่สุดก็สามารถลบล้างมันได้และมอบมันคืนให้กับพวกแกในวันนี้!..แต่ไม่ต้องห่วงตาแก่นั่นไม่ได้เป็นอะไรพวกแกอยากพบเขามั้ยล่ะ?”

ชางกวนอู๋เต๋อเหลือบมองไปรอบๆและเขาก็ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ซึ่งถ้าหากไม่มีชางกวนหยานยู่บางทีเขาอาจจะยังมีโอกาสแต่เพราะชางกวนหยานยู่อยู่ที่นี่เขาจึงไม่สามารดอดกังวลเกี่ยวกับลูกชายคนนี้ได้เลย ดังนั้นเขาจึงไม่มีโอกาสหลบหนีไปได้เลยและยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ว่าเขาจะสามารถหลบหนีไปได้ถึงยังไงเข้าก็ไม่สามารถทิ้งชางกวนซินหยางไปได้อยู่ดีเพราะพ่อของเขายังคงอยู่ในกำมือของชางกวนเจ้อ เพราะฉะนั้นถ้าหากเขาหนีไปชางกวนซินหยางจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน

“แกต้องการอะไรบอกฉันมาสิ” ชางกวนอู๋เต๋อพูด

ตอนที่ 913 พ่อลูกอาฆาต 1

ตอนที่ 913 พ่อลูกอาฆาต 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน