ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 944

ตอนที่ 944 ผลประโยชน์

สำหรับฮัตโตริชิฮิโระนั้นเย่เชียนไม่เคยตำหนิเขาดังนั้นเย่เชียนจึงช่วยเขาจากเหล่าตระกูลนินจาที่ฆ่าล้างกันเอง แต่ครั้งนี้ฮัตโตริชิฮิโระได้เข้าร่วมในการกวาดล้างเขี้ยวหมาป่าซึ่งทำให้เย่เชียนไม่สามารถอดทนได้ ไม่ว่าในกรณีใดฮัตโตริชิฮิโระก็ละเมิดคำสัญญาของเขาในฐานะลูกผู้ชายและผู้นำที่รักษาสัญญาของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงไม่คู่ควรแก่การเคารพเลย

แก๊งยามากูจิ,แก๊งอินาดะและแก๊งโยชิคาว่าภายใต้สมาคมมังกรดำและยังมีองค์กรชาโด้ซากุระอีกซึ่งมีกำลังมหาศาลและมีสมาชิกจำนวนไม่น้อยกว่าสองสามแสนคนอย่างแน่นอน เย่เชียนรู้ดีว่าเขาไม่มีโอกาสล้างแค้นและทำลายทั้งหมดได้ อย่างไรก็ตามจุดประสงค์ของการมาประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้คือการล้างแค้นให้กับพี่น้องเขี้ยวหมาป่าดังนั้นอย่างน้อยๆก็เพื่อให้ศัตรูได้รู้ว่าการมาคุกคามเขี้ยวหมาป่านั้นผลที่ตามมาจะร้ายแรงมากแค่ไหนและแน่นอนว่าวิธีการทำลายองค์กรเหล่านี้ยังคงเป็นกระบวนการที่ต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วน

เมื่อเห็นชิงเฟิงแล้วหลี่เหว่ยก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายกล้ามาที่ญี่ปุ่นอีกได้ยังไง..นายไม่กลัวบ้างเหรอ..ฉันละอายใจกับนายจริงๆ”

ชิงเฟิงกลอกตาไปมาและครั้งนี้เขาไม่ได้โต้เถียงกับหลี่เหว่ยเหมือนก่อนเพราะครั้งนี้เขาล้มเหลวในหน้าที่จริงๆและเขาก็ล้มเหลวอย่างน่าสังเวชอีกด้วย ดังนั้นไม่ว่าหลี่เหว่ยจะพูดอะไรเขาก็ทำได้เพียงแค่อดทนเท่านั้น “เอาหน่าฉันล้อเล่นเพราะงั้นอย่าเสียใจไปเลย..เรามาที่นี่เพื่อล้างแค้นให้นายนะ..เดี๋ยวฉันจะแก้แค้นให้พวกนั้นให้นายเอง” หลี่เหว่ยพูดอย่างแน่วแน่

“ขอบใจนายมาก” ชิงเฟิงกลอกตาไปมาและพูด

หลี่เหว่ยนั้นไม่สนใจว่าน้ำเสียงของชิงเฟิงจะมีความขุ่นเคืองหรือไม่ก็ตามแต่เขาก็เอื้อมมือไปกอดชิงเฟิงแล้วหลี่เหว่ยก็พูดว่า “คำว่าขอบคุณไม่ได้มีเอาไว้สำหรับพี่น้องอย่างเรา..เรื่องของนายก็เป็นเรื่องของฉันด้วย..เพราะงั้นนายไม่ต้องกังวลไปเพราะฉันกับพี่น้องจะช่วยนายเอง”

เฟิงหลานก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และขี้เกียจเกินกว่าจะคุยกับน้องชายสองคนนี้แต่เขาก็รู้ดีเช่นกันว่าหลี่เหว่ยไม่ได้ตั้งใจที่จะล้อเลียนชิงเฟิงเพราะสองคนนี้แค่หยอกล้อกันตามปกติ ยิ่งไปกว่านั้นหลี่เหว่ยกับชิงเฟิงก็เป็นเพื่อนสนิทกันเพราะงั้นหลี่เหว่ยจะไม่หัวเราะเยาะความล้มเหลวของชิงเฟิงอย่างแน่นอนแต่สิ่งที่เขาพูดนั้นก็แค่อยากให้ชิงเฟิงผ่อนคลายและการพูดว่าเขาจะช่วยล้างแค้นให้ชิงเฟิงนั้นหลี่เหว่ยไม่ได้เสแสร้งพูดแต่อย่างใด

เมื่อเข้าไปในห้องเขาก็นั่งลงตรงข้ามกับเย่เชียนและเย่เชียนก็ยื่นบุหรี่ให้แต่ละคนและถามว่า “เป็นยังไงบ้าง?”

“เราสืบหามาแล้วว่าหลังจากฮัตโตริชิฮิโระเข้าควบคุมสำนักนินจาอิงะแล้วพวกมันก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วและตอนนี้การป้องกันภายในสำนักก็เข้มงวดมาก..หลี่เหว่ยกับฉันตรวจสอบแล้วว่าพวกมันมีสมาชิกอย่างน้อยๆห้าสิบคนคอยป้องกันและเฝ้าระวังรอบๆสำนัก” เฟิงหลานพูด

“คงจะเป็นว่าเด็กคนนี้รู้ว่าฟันหมาป่าของเราจะแก้แค้นเขา ดังนั้นเขาจึงกลัวเล็กน้อย” หลี่เว่ยกล่าว

เย่เฉียนขมวดคิ้ว เคาะนิ้วแล้วพูดว่า “ไปเถอะ”

“ฉันกับหลี่เหว่ยคิดว่าฮัตโตริชิฮิโระต้องรู้ว่าเขี้ยวหมาป่าของเราจะมาหาเขาเพื่อแก้แค้นอย่างแน่นอนดังนั้นการป้องกันที่สำนักอิงะถึงได้เข้มงวดอย่างมาก..ทุกๆครั้งที่เขาออกไปข้างนอกก็มีลูกน้องติดตามมากมายและเขาก็เพราะงั้นต้องมีส่วนร่วมในการกวาดล้างครั้งก่อนอย่างแน่นอนเพราะในบรรดาองค์กรทั้งหมดในญี่ปุ่นฮัตโตริชิฮิโระในฐานะสำนักนินจาอิงะได้ติดต่อกับเรามากที่สุด..เพราะงั้นเขาต้องกลัวผลกระทบเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุดดังนั้นเขาจึงสั่งคนมาคุ้มกันอย่างแน่นหนา” เฟงหลานพูด

“ไม่มีทางเข้าใกล้เขาเลยงั้นเหรอ?” เย่เชียนถาม

“ใช่!..ทุกๆคืนฮัตโตริชิฮิโระจะไปอยู่ในห้องโถงที่มีคนคุ้มกันทุกด้านประมาณสองชั่วโมง..จากการสืบค้นของเรามันเป็นหนึ่งในสถานที่ของตระกูลฮัตโตริเอาไว้บูชาวิญญาณของบรรพบุรุษ” เฟิงหลานพูดต่อ “ถ้าเราต้องการทำอะไรล่ะก็เวลานี้จะเป็นเวลาที่ดีที่สุด”

คิ้วของเย่เชียนก็ขมวดเข้าหากันแน่นราวกับว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาคิดไม่ออก ซึ่งหลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเย่เชียนก็ถามว่า “เมื่อไหร่ที่ฮัตโตริชิฮิโระเริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆแบบนี้..เขาไปทำอะไรในห้องโถงบรรพบุรุษกันแน่?”

“การป้องกันของห้องโถงบรรพบุรุษนั้นค่อนข้างเข้มงวดและแน่นหน้า..เมื่อคืนพวกเราเองยังไม่กล้าเข้าใกล้เลย..เราทำได้แค่มองจากระยะไกล..แต่จากข้อมูลที่ได้มาหลังจากที่พวกสมาคมมังกรดำเริ่มกวาดล้างพวกเราในญี่ปุ่นแล้วฮัตโตริชิฮิโระก็ทำแบบนี้ตั้งแต่นั้นมา..ฉันได้ยินมาว่าเขาไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษทุกคืนเพื่อไปหาลูกชายของเขาเพราะในระหว่างการสู้รบครั้งสุดท้ายในสำนักนินจาอิงะลูกชายของเขาเสียชีวิตในครั้งนั้นและเขารู้สึกเสียใจเขาจึงไปหาลูกชายของเขาทุกๆคืน” เฟิงหลานพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน