ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 994

ตอนที่ 994 สะกดรอยตาม

……………………………………………………………………..

แน่นอนว่าคนอย่างคนขับแท็กซี่นั้นไม่เข้าใจอะไรอยู่แล้วดังนั้นเย่เชียนจึงไม่จำเป็นต้องโต้เถียงกับคนขับว่าทำไมเขาถึงไม่ฆ่าหวังฉิงเซิง

ในเวลานี้กลิ่นเลือดก็โชยพัดเข้ามาในรถตามสายลมจนเย่เชียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วของและรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อรถมาหยุดที่ประตูบ้านของหลี่ซือแล้วใบหน้าของเย่เชียนก็มืดมนลงและมีความเย็นยะเยือกออกมาจากร่างกายของเขาจนคนขับแท็กซี่รู้สึกหนาวเหน็บจากก้นบึ้งของหัวใจโดยไม่รู้ตัว

ทันทีที่เย่เชียนก้าวเข้าไปในบ้านกลิ่นเลือดก็ค่อยๆรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นภาพตรงหน้าเย่เชียนก็ตกตะลึงอย่างมากเพราะดูเหมือนว่าเขาจะมาช้าไป บนพื้นภายในบ้านมีศพของเจ้าหน้าที่จากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติอยู่หลายศพและแต่ละศพล้วนมีบาดแผลร้ายแรงทั้งนั้น ผู้เสียสละเพื่อแผ่นดินนั้นมักจะไม่มีแม้แต่ชื่อหลังความตายเลยและเย่เชียนก็เคารพพวกเขาอย่างมาก เมื่อมองดูจากการตายของพวกเขาแล้วเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดสู้จนสุดชีวิตและไม่มีใครยอมถอยหนีเลย พวกเขาทั้งหมดเป็นนักสู้ที่แท้จริง

เมื่อเดินเข้าไปในบ้านก็เห็นได้ว่ามันเป็นการการต่อสู้ที่นองเลือดและหลี่ซือกับหลี่ฉีก็ไม่อยู่แล้ว ซึ่งพวกเธอน่าจะถูกลักพาตัวไป เมื่อคิดแบบนั้นเย่เชียนก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและพยายามระงับความโกรธในใจและตรวจดูร่างของเจ้าหน้าที่สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติที่พื้นทีละคนเพื่อดูว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เพราะต่อให้ดิ้นรนไปมันก็ไร้ประโยชน์ดังนั้นสิ่งที่ทำได้คือต้องใจเย็นและคิดหาวิธี อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายก็น่าจะอยู่ในเมืองซีจิงไปอีกสักพักอย่างแน่นอน

“คุณ..คุณเย่” สมาชิกคนหนึ่งของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติที่ยังหายใจอยู่เห็นเย่เชียนและร้องเรียกออกมาอย่างแผ่วเบาเมื่อเห็นแบบนั้นเย่เชียนก็รีบเข้าไปถามว่า “เกิดอะไรขึ้น..พวกนั้นเป็นพวกอเมริกันหรือเปล่า?..พวกนั้นออกไปนานหรือยังและไปทางไหน?”

“อะ…” สมาชิกสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติกระอักเลือดออกมาเต็มปากและดูเหมือนว่าอวัยวะภายในจะได้รับบาดเจ็บสาหัส “พวกมันมุ่งหน้าไปทางเหนือ..ผมต้องขอโทษด้วย..”

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว..นอนลงไปก่อนเดี๋ยวผมจะเรียกรถพยาบาลมาให้..ไม่ต้องกังวลไปทุกอย่างจะเรียบร้อย” หลังจากเย่เชียนพูดจบเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออกสายด่วนฉุกเฉินทันที จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือทันที

ถึงแม้ว่าทักษะการติดตามของเย่เชียนจะไม่ดีเหมือนกับของหลี่เหว่ยก็ตามแต่ในฐานะสมาชิกเขี้ยวหมาป่าแล้วเย่เชียนก็มีความสามารถในการสะกดรอยตามที่ไม่ธรรมดาเพราะนี่เป็นทักษะที่สมาชิกทุกคนจำเป็นต้องฝึกอย่างเข้มงวด แน่นอนว่าเบาะแสต่างๆนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถเข้าใจได้ในระยะเวลาอันสั้นแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความรู้สึกและสัมผัสรวมไปถึงความคาดเดาที่น่าจะเป็นและเหตุผลที่เหมาะสมที่สุดนั่นเอง

อีกฝ่ายสามารถจัดการกับสายลับของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติจำนวนมากได้ถึงขนาดนี้ดังนั้นอีกฝ่ายจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญและมีฝีมืออย่างมาก อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้ทั้งหูวเค่อและหวฟู่ชิงเตี๋ยนต่างก็บอกว่าโครงการดัดแปลงพันธุกรรมของประเทศสหรัฐอเมริกายังไม่ประสบความสำเร็จไม่ใช่เหรอ? ซึ่งภายใต้สถานการณ์ครั้งนี้ทำให้เย่เชียนประหลาดใจอย่างมากเพราะสมาชิกแต่ละคนของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติเหล่านี้ถือได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงและมีฝีมือเป็นอันดับต้นๆของประเทศจีนแต่พวกเขากลับถูกจัดการอย่างง่ายดายจนเห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั้นคนละระดับกันโดนสิ้นเชิง

อย่างไรก็ตามเย่เชียนเชื่อว่าจากการต่อสู้นองเลือดครั้งนี้อีกฝ่ายจะต้องเสียพละกำลังและบาดเจ็บไปมากเช่นกันและยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ก็คือประเทศจีน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวอะไรได้มากนัก อีกฝ่ายนั้นเสียชีวิตไปห้าคนดังนั้นเย่เชียนก็คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะเหลือไม่เกินห้าถึงหกคนอย่างแน่นอน

หลี่ฉีกับหลี่ซือถูกลักพาตัวไปและเห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายจะต้องไปในที่ที่คนน้อยๆ นอกจากนี้พวกเขาจะต้องขับรถไปอีกด้วยดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าอีกฝ่ายจะต้องวางแผนเอาไว้เป็นอย่างดีตั้งแต่ที่อีกฝ่ายมาเขาจะต้องเตรียมการเอาไว้อย่างดีและสันนิษฐานว่าพวกเขาจะไม่อยู่ในเมืองซีจิงเพราะพวกเขาต้องหลบหนีไปที่อื่นแล้วเมื่อไหร่ที่สถานการณ์สงบลงพวกเขาก็จะเดินทางกลับประเทศสหรัฐอเมริกาอย่างแน่นอน

หลังจากนั้นไม่นานเย่เชียนก็ขวางถนนเอาไว้แล้วโยนเงินให้กับชายวัยกลางคน 20,000 เพื่อเอามอเตอร์ไซต์ของเขามา ในสถานการณ์เร่งด่วนแบบนี้เย่เชียนไม่มีเวลามากพอไปหารถที่ไหนและยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้ก็ห้ามให้ใครรู้ ดังนั้นจึงไม่สะดวกขึ้นแท็กซี่สักเท่าไหร่ ไม่นานนักเย่เชียนก็ขับมาถึงทางเชื่อมระหว่างเมืองซีจิงกับเมืองตงซวนและเย่เชียนก็เหลือบไปเห็นรถตู้สีขาวจอดอยู่ที่ตีนเขา

ภูเขานี้คือภูเขาซุนหลงซึ่งในตำนานเล่าขานกันว่าหลังจากฉินซีฮ่องเต้ขึ้นครองบัลลังก์ครั้งหนึ่งเขาเคยส่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ไปตามหาลูกมังกรเพื่อแสวงหาความเป็นอมตะและนั่นเป็นผลทำให้เต๋ากับมังกรดำต่อสู้กันบนยอดเขาสามวันสามคืน หลังจากผ่านไปสามวันในที่สุดเขาก็ตายด้วยความอ่อนเพลียและมังกรดำก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องออกจากภูเขาซุนหลงไปและหายไปตลอดกาล

ยุคของจักรพรรดิที่โหดร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์จีนได้ล่มสลายลงและตั้งแต่นั้นมาภูเขาก็รกไปด้วยวัชพืชและรกร้างอย่างมาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน