ยั่ว นิยาย บท 11

เสือที่หนีออกมาจากคอนโดนิรา ตอนตี5 มานั่งทำงานด้วยอาการง่วงหง่าวหาวนอน กว่าเขาจะข่มใจได้ ก็ตี4 หรือแทบจะไม่ได้นอนเลย เพราะนิราที่หลับอยู่ข้างกาย

“พี่เสือ เลขาคนใหม่ยังไม่มาเหรอครับ ฝ่ายบุคคลแจ้งแล้วใช่ไหม ว่าเมื่อวานผมรับเลขามาให้พี่แล้ว” สิงค์ที่รอประชุมเดินเข้ามาถามพี่ชายที่นั่งง่วงอยู่ในห้องทำงาน

“เหรอ ยังไม่เห็นใครมาเลย นี่ถ้ามาสายเกินชั่วโมงไม่ต้องให้เข้ามานะ” เสือบอกอย่างหงุดหงิดก่อนจะหลับตาลงเอนหลังไปกับเก้าอี้ทำงาน พลางคิดถึงร่างที่เขานอนกอดเมื่อคืน

“อ่า หรือคุณนิราเกิดเปลี่ยนใจ” สิงค์พูดแค่นั้นก่อนเดินออกไป เสือจึงเลิกคิ้วข้างนึง เลขาใหม่ชื่อเหมือนยัยคนเมื่อคืนเลยแฮะ

“คนชื่อนิรามีเยอะแยะว่ะ” เสือพูดกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เขายังไม่อิ่มจากยัยนั่นเลย เสียดายชะมัด

............

นิราเมื่อมาถึงก็รีบเดินมากดลิฟทันที ตอนนี้ 08.49 ไปแล้ว เธอต้องโดนเพ่งเล็งแน่ๆ ที่มาสายตั้งแต่วันแรกแบบนี้

“คุณเจน นิรายังมีโอกาศไหมคะ” นิราเดินมาถึงโต๊ะก็เห็นเจนจิรานั่งทำงานอยู่แล้ว เจนจิราเพียงแต่ยิ้มให้นิรานิดๆ ก่อนจะมองสำรวจนิราอีกครั้ง

“ไม่ผ่านค่ะ คุณไม่ใส่ชุดที่เจนเลือก แต่ตอนนี้เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ท่านประธานกำลังรออยู่ในห้องค่ะ รีบไปเถอะค่ะเพราะเหลืออีกแค่5นาที ก่อนจะหมดโอกาศที่ท่านให้ไว้” เจนจิราบอกพลางชี้ไปที่ห้องขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปนิดเดียว

นิรารีบวิ่งมาที่ห้องดังกล่าว ก่อนจะจัดชุดของตัวเองอีกครั้งแล้วรวบรวมความกล้า ยกมือเคาะประตูเบาๆ

ก๊อก ๆ ๆ

“เข้ามา” เสียงทรงอำนาจเอ่ยออกมาจากในห้อง นิราจึงเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดลงอย่างเบามือ ก่อนจะก้มหน้าลงอย่างนอบน้อม ไม่ได้มองไปทางโต๊ะที่มีใครสักคนนั่งหันหลังอยู่สักนิด

“สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นเลขาคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาวันแรกค่ะ” เธอพูดเท่าที่จำเป็นเท่านั้น

“หึ ถ้าช้ากว่านี้ 1 นาทีผมไม่เอามาใช้งานหรอกนะ วันแรกก็สายขนาดนี้ แล้วงานสำคัญของผมจะไม่พังหมดเหรอ” เสือยังคงหันหลังให้คนที่เข้ามาในห้อง เขาไม่ชอบคนไม่ตรงต่อเวลา คงจะมัวแต่นอนกกกอดผัวละสิ วัยรุ่นสมัยนี้ก็แบบนี้