ยั่ว นิยาย บท 23

“แย่แล้ว!” นิรารีบหันหลังก่อนจะเปิดหาคีการ์ดออกมาอย่างยากลำบากเพราะอุ้มเจ้าแมวอ้วน

“มานี่” เสือเดินมาใกล้เธอ ก่อนจะจับมือเธอให้เดินตามเขาไปเงียบๆ

"คุณเสือคะ จะพานิราไปไหนคะ"นิราอุ้มเจ้าโอ้ไว้ในอ้อมกอดแน่นขึ้น เมื่อแมวอ้วนเริ่มตะกายเล็บไปทางมือเธอที่โดนเสือจับอยู่

"ไอ้แมวนี่! เดี๋ยวจับโยนลงข้างล่างซะเลย"เสือหันมาดุไอ้ก้อนส้มๆ ที่ตะกุยเล็บใส่มือเขาไม่ยั้งอย่างหงุดหงิด

"คุณเสืออย่าทำน้องโอ้นะ” นิรากอดแมวส้มแน่นขึ้น เมื่อเสือทำท่าจะมาจับมันโยนอย่างที่เขาว่าจริงๆ

ติ๊ดดดดด

“เข้าไปสิ ทั้งคนทั้งแมวนั่นแหละ” เสือพูดก่อนจะเปิดประตูกว้างขึ้น หลังจากใช้คีการ์ดเปิดประตูแล้ว

“ห้องใครคะคุณเสือ” นิราถามเสียงเบา ห้องนี้ตกแต่งได้สวยมาก เหมือนมีคนอยู่ซะด้วย

“ห้องใหม่เธอไง กับไอ้แมวนั่น” เสือพูดเสียงดัง ในขณะที่เขาเตรียมห้องให้เธอกับไอ้แมวนี่ เธอกลับเอาแต่ระริกระรี้อยู่กับผู้ชายคนอื่น

“คุณเสือนิรามีห้องแล้ว สินเดือนก็จะย้ายออกแล้วค่ะ” นิราอธิบายนิ่งๆ เสือไม่สนใจ ดึงหนังคอด้านหลังไอ้แมวที่ตะกายออกจากอกเธอ ไปไว้อีกห้องทันที

“คุณเสือปล่อยไอ้อ้วนนะ” นิรารีบวิ่งตามไปอีกห้องทันที ห้องที่เหมือนห้องแมวมากกว่าห้องคน เพราะด้านในมันมีแต่ของแมวทั้งหมด

“ปล่อยมันอยู่ในนั้นแหละดีแล้ว” เสือหันมาทำหน้าดุ ก่อนจะก้าวเท้าไล่ต้อนเจ้าของแมวแสนสวยไปอีกห้องทันที

“คุณเสือจะทำอะไรคะ” นิรามองเสืออย่างหวาดกลัว เขาต้อนเธอมาที่เตียงใหญ่นั่น แถมตั้งท่าเหมือนเสือจะขย้ำเหยื่อ

“ไอ้นั่นเป็นใคร”

“คุณเสือจะอยากรู้ไปทำไมคะ คุณเสือไม่ใช่พ่อนิราสักหน่อย” นิราหน้ามุ่ยทันที ที่เสือทำท่าเหมือนพ่อหวงลูกสาว

“ก็เพราะไม่ใช่พ่อไงถึงได้ถาม” เสือตะโกนเสียงดังที่เธอไม่ตอบ เอาแต่ยียวนกวนประสาท

“ไม่บอกค่ะ” นิราไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องบอกเสือเลยสักนิด

“นิรา อย่ายั่วโมโหฉันนะ” เสือกดเสียงต่ำ ก่อนจะก้มหน้าลงไปชิดหน้าเธอ

“นิราเปล่า” นิรารีบเบือนหน้าหนีสายตาดุๆ ของเสืออย่างกลัวๆ

“ตอบมา มันเป็นใคร” เสือถามย้ำ

“เป็นแฟ..อื้ออออออออ” นิรายังพูดไม่จบก็โดนเสือจูบอย่างแรง ก่อนเสือจะกัดริมฝีปากนิราแรงๆ เมื่อเธอเอาแต่เม้มปากแน่น

“อ้าปากนิรา ไม่งั้นกัดแรงกว่านี้นะ” เสือพูดชิดริมฝีปากก่อนจะบีบคางเธอแน่น

“นิราเกลียดคุณเสือ” นิราพูดจบก็หลับตาลง ไม่อยากมองเห็นสายตาขุ่นเคืองของเสือที่อยู่ห่างกันเพียงแค่นิดเดียว

“2 ล้าน เป็นเมียฉัน 3 เดือน ถ้าฉันเบื่อ แล้วฉันจะปล่อยเธอไปหามัน” เสือไม่อยากได้เธอแล้วสิ ผู้หญิงน่าเบื่อ เธอแค่มีร่างกายแบบที่เขาชอบเท่านั้นแหละ

“5 ล้าน 3 เดือน แล้วนิราจะยอม” ในเมื่อเขาต้องการแบบนั้น เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าผู้ชายไร้หัวใจแบบเขาจะยอมไหมกับเงินมากขนาดนั้น

“5 ล้านเหรอ เหอะ งั้นเริ่มวันนี้เลยสินิรา” เสือพูดจบก็ทิ้งตัวลงไปนอนรอเธอที่เตียงกว้าง แค่เงิน 5 ล้าน ทำไมเขาจะจ่ายไม่ได้

“สุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องเงิน เธอก็ไม่ได้แตกต่างกับคนอื่น”

เสือยิ้มเยาะให้ตัวเอง แต่นิรากลับฟังด้วยใจว่างเปล่า เขาเป็นคนเสนอมาเอง กลับมาตราหน้าด่าว่าเธอเห็นแก่เงิน เกลียดนักคนใจร้าย

“หึ คุณก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่นี่คะ คุณก็ต้องการแค่ร่างกาย”

นิราพูดจบก็ดึงเสื้อของเสือแรงๆ จนมันกระดุมขาด ชอบใช่ไหมร่างกายเธอ ในเมื่ออยากได้ เธอก็จะให้ แต่สิ่งเดียวที่เขาจะไม่ได้ คือหัวใจเธอ

“อืมห์ เธอก็มีดีแค่นั้นแหละ อย่างอื่นก็งั้นๆ แถมยังโคตรน่าเบื่อ” เสือมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า แต่คนที่ฟังกลับรู้สึกเจ็บจนจุก ก่อนที่หยาดน้ำสีใสจะกลิ้งหล่นลงมาอย่างห้ามไม่ทัน

“งั้นลองเอากับผู้หญิงน่าเบื่อ ดูบ้างละกันค่ะ เผื่อมันทำให้หัวใจด้านๆ ของคุณเสือมีความรู้สึกเหมือนคนอื่นบ้าง” พูดจบนิราก็ก้มลงไปจูบปากเสือทั้งที่น้ำตานองหน้า

กลับมาครั้งนี้ เธอคงอยู่ได้แค่ 3 เดือนตามสัญญานั่น ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะอยู่ที่นี่ 2 ปี แต่ก็ดีเหมือนกันเงินนั่นคงพอใช้หนี้ก้อนโตได้ และคงเหลือให้เธอกับแม่ใช้ชีวิตในบั้นปลายด้วยกันได้ เหนื่อยแล้วกับการที่ต้องอยู่อย่างอ้างว้างในเมืองใหญ่นี้

นิราไม่อยากทำแบบนี้ แต่มันคงเป็นทางเดียวที่เธอจะพาตัวเองกลับไปหาแม่ได้เร็วขึ้น แม้วิธีมันจะน่ารังเกียจในสายตาของเสือก็ตาม