ยั่ว นิยาย บท 45

“หึ พังงานแต่งสิ เดี๋ยวจะเล่นด้วย ทำได้ไหม” เสือยกยิ้มก่อนจะบอกผู้หญิงตรงหน้าพังงานแต่งงานของเธอเอง อยากรู้ว่าเธอจะอยากได้เงินหรืออยากเสียหน้า

“ไม่คุ้มกันเลยค่ะ ให้ทำอย่างอื่นไม่ได้เหรอ” เธอยังไม่ได้ผู้ชายตรงหน้าเลย แต่วันนั้นเขาจ่ายหนักมาก เพื่อให้พวกเธอบริการเพื่อนของเขา แต่การพังงานแต่งมันก็ไม่คุ้ม เพราะดูเขาไม่ได้สนใจเธอด้วยซ้ำ

“แต่เหมือนมีคนอยากพังงานแต่งนี้อยู่นะ” เสือมองเลยเจ้าสาวของงาน ไปทางเจ้าบ่าวที่มีสีหน้ายิ้มแย้มเมื่อเดินไปหานิรากับแม่ของเธอ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น ตอนอยู่ในพิธีทำท่าเหมือนจะเป็นจะตายด้วยซ้ำ ตอนนี้กลับยิ้มระรื่นให้เมียของเขาเฉยเลย

“หึ คู่นั้นเขาก็เป็นแบบนั้นแหละ ไม่รู้ไปแอบเอากันลับหลังฉันรึเปล่าก็ไม่รู้” ทับทิมยักไหล่อย่างไม่แคร์ เธอไม่เคยอยากแต่งกับภพรัก แต่เขาเป็นบ่อเงินบ่อทองของบ้านเธอ ตอนนี้เธอไม่สนแล้วว่าภพรักจะมีเงินให้เธอถลุงเหมือนเดิมไหม เธอมีงานที่ได้เงินเยอะกว่าขอผู้ชายอย่างภพรักด้วยซ้ำ

“ครั้งหน้าเพื่อนคุณนัดฉันอีก ไปด้วยกันไหม ฉันยังไงก็ได้นะคะ” ทับทิมพูดเบาๆ ให้ได้ยินแค่เธอกับเขา เพราะตอนนี้แขกในงานกำลังทะยอยเดินมาทางนี้

“ใกล้ถึงวันแล้วจะบอก” เสือรู้ดีว่าเพื่อนคนนั้นติดใจผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน ถึงขนาดชวนออกไปด้วยบ่อยๆ และมักจะชวนเขาไปด้วยทุกที เหมือนเขาเป็นไม้กันหมา ไม่ให้เมียมันด่านั่นแหละ

ไม่ใช่ว่าปฎิเสธไม่ได้ แต่ตอนนี้เขากับเพื่อนคนนั้นกำลังเจรจาธุรกิจกันอยู่ เพราะอย่างนั้นเขาเลยต้องไปด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้

เสือเดินจากมาโดยทิ้งเจ้าสาวคนสวยของงานให้มองตามตลอดเวลา ก่อนทับทิมจะยกยิ้มให้นิราที่มองมาทางเธอ ทั้งยังเชิ่ดหน้าขึ้นน้อยๆ เมื่อยัยนิรานั่นมีสีหน้าจืดเจือนลง คงจะเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนนั้นสินะ คุณเสือของแกไงนิรา

“อย่าเพิ่งกลับนะ ตอนเย็นพวกเพื่อนๆ จะมา เขาถามหาเธอกันให้วุ่นเลยนิรา”

ทับทิมเดินตามหลังเสือมาช้าๆ ก่อนจะบอกนิราที่ยืนอยู่ห่างออกไปนิดหน่อย ข้างๆ นิราคือผู้ชายที่เธอสนใจมากที่สุด และเจ้าบ่าวของเธอเอง

“ตามสบายเถอะ เกรงใจ เรากลับกันเถอะคะแม่” นิราไม่สนใจใครเลย ตอนนี้เธอดึงความสนใจของตัวเองมาไว้ที่แม่คนเดียว

แม่เธอไปทำคีโมร่วมกับใช้ยาในการรักษามะเร็งระยะที่ 3 นิราเลยไม่อยากให้ท่านอยู่ในที่ๆ คนเยอะๆ แบบนี้ ตอนแรกนิราว่าจะมาคนเดียวด้วยซ้ำ เพราะไม่อยากมาแล้วได้เห็นภาพที่เธอไม่อยากเห็นที่สุดอย่างเมื่อกี้ ภาพของทับทิมกับคุณเสือ

คนทั้งคู่ไปสนิทกันตอนไหน ช่วงสามเดือนมานี่ นิราแทบจะยุ่งอยู่ตลอดเวลา เพราะช่วยทั้งงานบริษัท ไปบ้านแม่คุณเสือ ไหนจะทำร้านขนมของตัวเองอีก เธอแทบจะไม่ได้เจอคุณเสือเลย เพราะคุณเสือค้างที่บริษัทบ่อยๆ ช่วงนี้เธอกับเขาเลยห่างเหินกันมาก

“จะกลับเลยเหรอ งั้นฉันเข้าบริษัทนะ” เสือบอกด้วยน้ำเสียงปกติ งานแต่งมีถึงแค่ 10 โมงเช้า นี่ก็ใกล้เลิกแล้วด้วย เหลือเวลาให้เขากลับไปทำงานอีกตั้งเยอะ กว่าจะหมดวัน

“ค่ะ”