ยั่ว นิยาย บท 5

เขามองสำรวจร่างเธออย่างพึงพอใจ ยัยนี่สเปคเขาเลย ส่วนสูงที่ดูจากสายตาไม่รวมส้นสูงน่าจะประมาณ 165-170 ก้นกลมกลึงในชุดเดรสรัดรูปสีดำที่มันสั้นจุดจู๋ แต่ดูเซ็กซี่ เข้ากับเรียวขายาวที่มีถุงน่องสีดำปิดไว้ หน้าอกนั่นอีก น่าจะ34-36 พอดีมือเขาเปะๆ

“เงยหน้าขึ้นสิ ถ้าจะขอโทษคนอื่นให้มองหน้าด้วย” ผู้ชายคนเดียวในห้องเอ่ยบอกเสียงดุ ด้วยท่าทางนิ่งๆ ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นหน้าเธอ

สวยคือคำแรกที่ดังในหัว เซ็กซี่คือคำต่อมา น่าเย.. คือสิ่งที่บอกความรู้สึกตอนนี้ได้ดีที่สุด

“ขอโทษอีกครั้งนะคะ ไม่ทราบว่ามาท่านเดียวเหรอคะ” นิรานิ่งไปทันทีที่เห็นหน้าผู้ชายตรงหน้าชัดๆ หลังจากเงยหน้าเพื่อมองเขา อย่างที่เขาพูด

หล่อคือสิ่งที่บอกทั้งหมดได้ดีที่สุด รวยอันนี้น่าจะเข้ากับการแต่งตัวของคนตรงหน้า และดูลึกลับน่ากลัว คือสิ่งที่เธอรู้สึกและสัมผัสได้จากเขา

“มาสองคน แต่ตอนนี้น่าจะอยู่คนเดียว ไปเอาเหล้ามากินเป็นเพื่อนหน่อยสิ” เขาออกคำสั่งทันที ก่อนจะพิมบอกน้องชาย ว่าเขามีเพื่อนกินเหล้าแล้ว ให้กลับไปซะ

“ค่ะ รอสักครู่นะคะ” นิราเดินออกมาเอาเหล้าที่ดีที่สุดของร้านกลับเข้าไปในห้องทันที ก่อนจะเห็นแผ่นหลังที่คุ้นตาเดินจากไป คนที่เธอเดินสวนทางก่อนเข้าห้อง คล้ายๆ นรสิงค์ที่เธอเจอวันนี้เลยแฮะ

“มาแล้วค่ะ” นิรายิ้มหวานให้เจ้าของใบหน้าเรียบเฉยที่ซ่อนทุกอย่างไว้ภายใต้ใบหน้าหล่อเหล่า เขาเป็นลูกค้าที่ยอมจ่ายเงินอย่างหนักเผื่อมาเที่ยวร้านนี้ จะต้อนรับแบบขอไปทีไม่ได้

“เหล้านี่มันแรงนะ” เขาเอ่ยปากบอกเธอด้วยใบหน้านิ่งๆ เธอคิดจะทำอะไรถึงได้เลือกเหล้าแรงขนาดนั้นมาให้เขา หรือต้องการมอมเหล้าเขาเหรอ??

“ใช่ค่ะเหล้านี้แรงที่สุด ไม่ค่อยมีคนสั่งด้วย แต่เชื่อไหมคะเหล้านี่อร่อยที่สุดเลยล่ะ เสียดายที่ไม่มีคนซื้อเพราะมันแพง” นิรายังพูดเจื้อยแจ้วอธิบาย ถ้าเธอขายเหล้านี้ได้เธอจะได้เงินเพิ่มตั้งเยอะเลยนะสิ แม้ในความคิดของนิราเหล้ามันจะมีรสชาติเหมือนๆ กันหมดก็ตาม

“ลองกินให้ดูหน่อยสิ” เขาพูดบอกเธอเบาๆ ถ้าเขาอยากกิน แพงแค่ไหนเขาก็ซื้อได้ แต่ไม่ไว้ใจเธอสักนิดเลยนี่สิ

“แต่ฉันต้องดูแขกข้างนอกด้วยนะสิ คงจะดื่มด้วยไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเสียงาน” นิรายิ้มหวานให้ก่อนจะเปิดแล้วชงเหล้ายื่นให้คนที่นั่งหน้านิ่งได้ตลอดเวลา

“ไปบอกเจ้าของร้านว่าผมจ่ายให้อีก1 เท่า ถ้าคุณอยู่กับผมแค่คนเดียว” เขาเอ่ยบอกด้วยเสียงเรียบๆ แต่คนสวยตรงหน้ากลับลังเล

“ฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณได้ แต่ดื่มด้วยไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ฉันต้องทำงานต่อค่ะ” นิราบอกออกไปอย่างรักษามารยาทต่อแขกคนสำคัญของร้าน

“อืม” เขาบอกเธอเบาๆ เธอจึงเดินออกไปหาเจ้ แล้วบอกความต้องการของแขกทันที เจ้พยักหน้าเข้าใจก่อนจะไปดูลูกค้าต่อ วันนี้คนแน่นร้านจนเจ้าของร้านต้องเดินเสริฟแทนนิรา ที่ถูกดึงตัวไปห้องพิเศษ

“อร่อยใช่ไหมคะ” นิราเดินกลับเข้ามาก็เห็นแก้วเหล้าของชายตรงหน้าหมดลงเรียบร้อย