ยั่ว นิยาย บท 8

“โอ้ยยย ยัยภาระ” ทันทีที่เปิดห้องได้ เสือก็สาวเท้ายาวๆ ไปทิ้งร่างนิราลงบนเตียงใหญ่ทันที ก่อนจะบีบไหล่ตัวเองเบาๆ เพิ่งจะเคยหิ้วผู้หญิงมาด้วยสภาพนี้

เขาไม่ชอบนอนกับคนเมา เพราะมันไม่ได้อารมณ์ และคนที่เขานอนด้วยก็ไม่เคยเมาสักคน ยกเว้นยัยบ้านี่ละ

“อ่ะ อุก อื้อ” นิราร้องด้วยความเจ็บ ก่อนที่จะรู้สึกจุก และรู้สึกอยากจะอ้วก เธอนั่งปิดปากตัวเองไว้แน่น และหอบร่างไร้สติ ผ่านหน้าเสือไปทางห้องน้ำอย่างรีบๆ

“อ้วกกกกกก” นิราอ้วกออกมาอย่างหมดไส้หมดพุง ก่อนจะบ้วนปากจนสะอาด ด้วยสติอันน้อยนิด แล้วหอบร่างเมาๆ กลับมานอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนุ่ม

“บ้าเอ้ย” เสือสบทกับภาพที่เห็น ไม่ได้โมโหที่เธอเมินเขาแล้วไปอ้วกอย่างน่าเกียจ แต่โมโหที่เธอเอาแต่ยั่วเขาด้วยร่างแสนเย้ายวนของตัวเอง ด้วยสภาพเมาๆ

เขาไม่ชอบนอนกับคนเมาไง ต่อให้ตอนนี้จะอยากทำกับเธอมากแค่ไหน แต่พอคิดว่ามันไม่ได้อารมณ์ เขาก็หยุดความคิดทันที แม้แท่งเนื้อจะแน่นขึงคับกางเกงก็ตาม

“อ๊ะ อื้ออออออ” นิราเช็ดเหงื่อตามซอกคอตัวเองแรงๆ ก่อนจะครางแผ่วเบา เธอร้อน เธออยากได้แอร์ อื้อออออ

“อ่ะ อื้อ ร้อน” นิราบ่นกับตัวเอง เธอร้อนแต่ไม่มีแรงจะเดินไปเปิดแอร์ ที่นี่ที่ไหนขออากาศเย็นๆ ให้นิราหน่อย

“หึ่มมมม” นิราย่นคิ้วให้ตัวเอง เมื่ออากาศในห้องไม่ได้เย็นขึ้นสักนิด เธอเปิดเปลือกตามองรอบกาย โดยที่ไม่เห็นเสือที่ยืนมองอยู่อีกฝั่งทางด้านหัวเตียง

อ่า! นี่ห้องเธอ งั้นแก้ผ้านอนคงไม่มีใครว่าหรอกมั้ง

นิราไม่รู้ว่าตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง แต่ในสติน้อยนิดบอกว่าห้องนี้คือห้องของเธอ เธอคงเมานั่นแหละ แล้วเจ้พิมคงลากมาส่ง แต่เจ้พิมลืมเปิดแอร์ให้นิราอะ นิราร้อน

“อื้อออ อ่าห์” นิราครางอื้ออึงเมื่อพยายามถอดชุดรัดรูปของตัวเองออกจากตัว เมื่อถอดไม่ได้เธอก็กระชากมันออกแรงๆ จนผ้าบางๆ มันขาด ก่อนจะก้มมาดึงถุงน่องสีดำที่มันคันยุบยิบนี่ออกทันที ตอนนี้ร่างทั้งร่างของนิรา เหลือเพียงบรากับกางเกงในลูกไม้เข้าชุดเท่านั้น

“แม่งยั่วสัส กูต้องทนไหม ก็ไม่นะ”