ยั่วให้รัก นิยาย บท 7

คนที่นั่งอยู่ไม่ไกลกันนัก แอบขำ ก่อนจะส่ายหน้าไปมา แพรวาไปนั่งอีกด้านที่มีฉากกั้นอยู่ แต่ใกล้กับโต๊ะของณเดช

เขาวิจารณ์ประกายดาวแบบนั้น ถ้าเป็นเธอล่ะก็โดนต่อยปากแตกไปแล้ว แต่ประกายดาวแปลกแฮะ ไม่ยักกะโกรธ แถมยังหัวเราะกลบเกลื่อน เธอล่ะเชื่อในความอดทนของอีกฝ่ายเลยจริงๆ

“อาหารมาแล้วค่ะ”

ประกายดาวรีบบอกเมื่ออาหารมาเสิร์ฟ เธอยิ้มให้เขาอีก ณเดชยิ้มให้ นึกสนุกกับการแกล้ง (ว่าที่เจ้าสาวที่มารดาให้มาดูตัว)

ประกายดาวมองผู้ชายตรงหน้าก่อนจะอ้าปากค้าง เขาใช้มือหยิบอาหาร เป็ดอบน้ำผึ้งจานใหญ่ที่พนักงานเอามาเสิร์ฟ ถูกเขาฉีกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะยัดเข้าปาก

“อืม... อร่อยมากๆ เลยล่ะ”

คนกินอาหารมูมมามตรงหน้าทำให้เธอถึงกับมองตาปริบๆ กลืนอะไรไม่ลง

“ไม่กินเหรอครับน้องดาว”

เขาเอ่ยถามขณะที่อาหารเต็มปาก ตอนเขามาการแต่งตัวว่าแย่แล้ว แต่การกินแย่กว่ายิ่งกว่า

“โทษทีนะครับ”

เขานำทิชชูมาแตะที่จมูกก่อนจะสั่งน้ำมูกดังไปทั่ว จนโต๊ะข้างๆ หันมามอง เธออ้าปากค้างตาโต แทบเอาหน้ามุดใต้โต๊ะ

“อร่อยมากๆ เลยนะน้องดาว ไม่กินจริงๆ เหรอ”

ณเดชดูดนิ้วตัวเองไปมาจ๊วบจ๊าบน่ารังเกียจนักในสายตาของคนตรงหน้า เธอถึงกับยี้ใส่เขาในทันที

“ไม่กล้าเคี้ยวเหรอครับน้องดาว”

เขาเอ่ยถามสีหน้าสงสัยหนักหนา

“ไม่กล้าเคี้ยวอะไรกันคะ?”

ประกายดาวเอ่ยถามอย่างสงสัย หน้าของเธอเริ่มยุ่งเหยิงมากกว่าเดิม ไหนใครๆ บอกว่าณเดชลูกชายคนเดียวของ คุณพรพิมลหล่อรวย โปรไฟล์ดี ชาติตระกูลการศึกษาสุดยอด ทำไมทำนิสัยต่ำทรามแบบนี้กันนะ

“ก็ได้ข่าวว่าเพิ่งฉีดโบท็อกมาไม่ใช่เหรอครับ เคี้ยวมากยิ้มมากเดี๋ยวหน้าแตก”

“คะ?”

ประกายดาวยกมือขึ้นแตะใบหน้าของตัวเอง เธอเพิ่งฉีดมาจริงๆ นั่นแหละ

แต่เดี๋ยวนะเขารู้ได้ยังไงกัน?

จริงๆ ณเดชแค่เดาสุ่มมั่วไปแบบนั้นเอง แต่เขาไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะตกใจเพราะมันเป็นข้อเท็จจริงที่จี้ใจดำ