ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 135

ตอนที่135ลูกคนเดียวฉันเลี้ยงได้

เธอไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง

นัชชาจ้องมองดูภาพตรงหน้าไม่นานก็มีเสียงผู้ชายดังออกมา“พูดมาเรื่องคืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นอธิบายมาให้ครบอย่าให้ขาด”

ในจอเป็นภาพที่ปณิตาถูกผลักเกือบจะล้มลงไปแล้วเธอหวาดกลัวร้องไห้แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ“คืนคืนนั้นฉันเจอเตชิตที่บาร์ฉันฉันแค่อยากใช้โอกาสครั้งนี้สร้างเรื่องนิดหน่อยในระหว่างกินข้าวเตชิตออกไปสูบบุหรี่ฉันเลยวางยาในแก้วเหล้าของเขา..........แต่ฉันสาบานได้ว่าไม่ได้ทำอะไรมากกว่านี้ฉันแค่ถ่ายรูปแล้วส่งไปให้นัชชาตั้งใจหลอกล่อเธอนอกเหนือจากนี้ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรอีกเลย”

ปณิตาตกใจหวาดกลัวตอนเธอพูดน้ำเสียงเดี๋ยวสูงเดี๋ยวต่ำไม่คงที่ดูอยู่ตรงนี้เธอยังรู้สึกถึงมันได้

ยิ่งไปกว่านั้นคือผู้ชายพวกนั้นแลดูน่ากลัวพวกเขาล้อมปณิตาไว้ในห้องมืดๆแคบๆถึงแค่ยืนมองนิ่งไม่มีเสียงพูดอะไรก็คงจะดูน่ากลัวอยู่แล้ว

“แล้วทำไปเพื่ออะไร”เขาถามต่อ

เธอถูกบังคับเธอคุกเข่าลงบ่อโคลนอย่างยอมแพ้ยอมพูดออกมาทุกอย่าง“ฉันแค่อยากให้นัชชาเข้าใจผิดแต่ไม่ได้ทำอะไรจริงๆฉันแค่ไม่อยากเห็นเธอได้ทุออย่างที่ต้องการอย่างง่ายดาย”

นัชชาที่ฟังอยู่ก็เอียงตัวเข้าไปหาเตชิตเขาเอื้อมมือไปเกี่ยวรั้งเธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เอาออกไปต้องทำยังไงต่อพวกแกคงรู้”

“ครับคุณเต”

เขาตอบรับแล้วลากปณิตาออกไปนอกห้องปิดประตูลงหายไปจากกล้อง

ไม่กี่วินาทีต่อมามีเสียงโหยหวนของผู้หญิงดังขึ้นนัชชาตกใจกับเสียงกรีดร้องเธอหันไปมองหน้าผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆ“พวกเขาทำอะไรกับปณิตา”

“สบายใจได้ไม่ถึงกับตาย”เตชิตตอบนิ่งๆเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เขาเป็นคนนี้ถ้าเป็นเรื่องที่เกลียดเขาไม่แต่จะเห็นใจหรือให้อภัยยิ่งไปกว่านั้นคือหลังจากที่ปณิตาทำเรื่องเลวๆพวกนี้เขาอยากจะทรมานเธอให้ตาย

นัชชาตกใจกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดปณิตามากแต่ทั้งหมดนี้มันเหนือความคาดหมายของเธอ

ไม่ถึงกับตาย

นี่มันเป็นวิธีที่ต่ำที่สุดแล้วก็คงจะมือขาดขาขาดหรือจะโดน..........

นัชชามีความคิดมากมายในหัวเธอเอื้อมมือไปจับมือเขายังคงได้ยินเสียงกรีดร้องของปณิตา“เตชิตหยุดเถอะอย่าทำแบบนี้เลย”

เขาก้มมองตัวสั่นเทาของเธอเขายกมือลูบหลังปลอบเธอ“ไม่เป็นไรถ้าเธอกลัวเราก็แค่ปิดมัน”

พูดจบเขากำลังจะกดตัดสาย

นัชชาหยุดเขาไว้เธอส่ายหน้า“อย่าทำแบบนี้เลยปณิตาทำผิดเราสามารถใช้วิธีที่ถูกต้องในการลงโทษเธอฉันไม่อยากให้คุณใช้วิธีไม่ดีแบบนี้ในการลงโทษเธอ”

เตชิต“ฉันไม่สนใจ”

เพื่อเธอเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง

เห็นเขาไม่ยอมง่ายๆนัชชาออกแรงกุมมือแน่นกว่าเดิมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง“แต่ฉันสนใจ”

ไม่รอให้เขาได้พูดเธอก็พูดต่อ“คุณเป็นทนายมือของคุณความรู้ของคุณสามารถใช้ช่วยคนอีกมากมายไม่ได้มีไว้ทำเรื่องพวกนี้ฉันไม่อยากให้มือคุณต้องมาเปื้อนเพียงเพราะเรื่องของปณิตา”

สำหรับเธอทำเรื่องแบบนี้มันทำให้เตชิตแปะเปื้อน

เตชิตนึกไม่ถึงว่าเธอจะพูดแบบนี้เขาคิดที่เธอให้หยุดเพราะกลัวเป็นเพราะว่าภาพตรงหน้าทำให้เธอตกใจกลับแต่ไม่นึกว่าเธอกำลังคิดและทำทุกอย่างเพื่อตัวเขาเอง

ได้ยินดังนี้ทำให้เขาอึ้ง

เป็นทนายมาหลายปีเริ่มจากไม่มีชื่อเสียงจนมาถึงทุกวันนี้ในระหว่างี้เขาพบเจอคนมากมายทำดีเพราะอยากให้เขาช่วยมีคนที่ใช้เขาเป็นอาวุธเพื่อให้ได้ชัยชนะมาแต่ไม่มีคนบอกว่ามือของเขาใช้เพื่อช่วยเหลือผู้คน