ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 180

ตอนที่ 180 อย่าโกรธไปเลยนะคนดี

เตชิตออกมาจากห้อง เห็นนัชชาเดินมาหาเขา ในมือเธอยังสวมแหวนที่เขาเพิ่งมอบให้เธอ ในใจเขารู้สึกผิด เขาเดินเข้าไปแล้ว ดึงเธอเข้ามากอด

“ขอโทษ”

นัชชางงที่เขาขอโทษเธอ ไม่อยากให้ตึงเครียด เธอยิ้มแล้วตบไหล่เขา “จู่ๆมาขอโทษฉันแบบนี้ เป็นอะไรไป”

เขากอดเธอไว้แน่น ไม่ได้พูดอะไร

เขามีเรื่องมากมายที่ต้องขอโทษเธอ ขอโทษที่เพิ่งสารภาพกับเธอ แต่ดันต้องมารับรู้เรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ขอโทษที่เธอต้องคอยมีปัญหามากมายที่ไม่เหมือนคู่อื่นๆ ขอโทษที่เธอทำเพื่อเขามากมายขนาดนี้

ในใจรู้สึกเหมือนมีเรื่องมากมายที่เขาทำผิดต่อเธอ

หน้าที่เขาต้องทดแทนครอบครัวของจินต์และเธอ มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยแต่เธอต้องมารับรู้

นัชชาเห็นเขาพูดขอโทษ เธอใจละลาย ตบไหล่เขาเบาๆ “ฉันโอเค ฉันเข้าใจ”

มันไม่ได้ทำให้เตชิตสบายใจขึ้น กลับรู้สึกผิดมากกว่าเดิม พูดด้วยน้ำเสียงแหบๆ “เธอไม่ควรจะรับรู้เรื่องพวกนี้”

“ฉันตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กับคุณแล้ว ก็คงต้องยอมรับทั้งหมดในตัวคุณ”

นัชชาปลอบโยนผู้ชายที่ดูเหนื่อยล้าคนนี้ “แต่ก่อนหน้าที่จะรับรู้เรื่องนี้ ในหัวฉันคิดไปต่างๆนานา มีเรื่องที่ฉันไม่สามารถทำความ เข้าใจได้ แต่ตอนรับรู้ขึ้นมาจริง ฉันก็ได้รู้ว่านี่เป็นหน้าที่ที่คุณไม่สามารถทิ้งไปได้ ฉันไม่ได้รู้สึกหรือลำบากอะไร แต่กลับรู้สึก ภูมิใจในตัวคุณที่คุณสามารถต่อสู้กับมันได้ยาวนานขนาดนี้”

ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง อาจจะเปลี่ยนเป็นผู้ชายที่จิตใจดี ก็คงจะไม่ทำได้ดีไปกว่าเขาหรอก

เพราะเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ แล้วทำไมเธอต้องต่อว่าเขาอีก เขาเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้

เตชิตไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่ยืนกอดเธอไว้แน่น เป็นสภาพร่างกายที่เหนื่อยล้า นัชชาเห็นเขาเป็นแบบนี้ครั้งแรก เป็นความเหนื่อยที่เธออยากช่วยเยียวยาแทบตายยังไงก็ไม่หาย

ทั้งเย็นเตชิตอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก อาการของจินต์ไม่คงที่ เขาไม่ได้อยากไปไหนไกล นัชชาเลยเดินเข้าไปในห้องครัวดูว่ามีอะไรกินมั้ย

เธอเปิดตู้เย็นออก ข้างในมีผักสดอยู่ไม่น้อย ช่องแช่แข็งมีอาหารทะเลและเนื้ออยู่ไม่น้อย

เวลาเร่งรีบเธอก็คงไม่อยากทำอะไรที่มันยุ่งยาก นัชชาเลือกเอากุ้งสด ผักและไข่ เธอกะจะต้มหมี่

เธอหยิบวัตถุดิบออกมาวางบนโต๊ะ หันหลังไปหามีด และเธอก็เห็นเงาคนยืนอยู่นอกประตู

นัชชาตกใจ เธอก้าวถอยหลังไปกี่ก้าว เขาไม่ได้สูงมาก ผิวคล้ำ ผมสั้น ตาไม่โตมาก ร่างกายค่อนข้างบึกบึน

เธอพยายามนึก เธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน

เหมือนเขาจะรู้ว่าทำเธอตกใจ เขายืนอยู่กับที่ มองดูวัตถุดิบที่อยู่บนโต๊ะ เขาเริ่มเข้าใจเลยพูดขึ้น “สวัสดีครับคุณนัชชา ผมชื่อปวีณ เป็นผู้ดูแลของคุณเต”

ผู้ดูแลหรอ

เตชิตมีผู้ดูแลหลายคน แต่เธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน

เขารับรู้ได้ว่าเธอกำลังสงสัยเขาอยู่ เลยพูดอธิบายให้เธอฟัง “ปกตินอกจากคอยดูแลคุณเตชิตแล้ว ทางฝั่งคุณจินต์ผมก็เป็นคนดูแลด้วย”

นัชชาเขาใจแล้ว ไม่น่าเธอถึงไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน

นัชชายืนตัวตรง แล้วฉีกยิ้ม “ขอโทษนะคะ ฉันไม่เคยเจอคุณมาก่อน เลยตกใจ หวังว่าคุณจะไม่ถือนะคะ”

ปวีณก้มหัวให้เธอ “คุณไม่ต้องคิดมากครับ”

เขายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว นัชชาเลยถามไป “กินมื้อดึกด้วยกันเลยมั้ยคะ ฉันกำลังจะต้มหมี่”