ตอนที่ 195 ขนมปีใหม่
นัชชาเงียบไปสักแป๊บถึงจะพูด “อาจจะเป็นฉันไม่มั่นใจกับตัวเองมั้ง”
พูดจบเธอก็รีบพูดต่อว่า “ไม่พูดอาการของทีนาร์ คนในบ้านนายยังยอมรับฉันเลย ความเห็นของคนภายนอกและยังมีปัญหามากมายที่กีดขวางพวกเราไว้”
ถึงแม้สิ่งกีดขวางพวกนั้นจะมองไม่เห็นแต่คอยกดดันนัชชาอยู่ตลอดเวลา
เธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองหรือแม้กระทั่งเธอเองก็รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับเตชิต
ผู้ชายคนนี้เพอร์เฟคมากยิ่งอยู่กับเขานานจะยิ่งรู้สึกความจริงจังในใจของเขา สิ่งนี้คือสิ่งที่จะพบหาน้อยในผู้คนสำเร็จอื่น
“อย่าคิดไปเอง”เตชิตรู้ว่าเธอมีแรงกดดันแต่ไม่คิดว่าเธอจะกดดันมากขนาดนี้ “ฉันไม่ใช่คนรุ่นสอง ฉันมีสิทธิ์ที่จะตัดสินชีวิตตัวเองและมีความสามารถพอที่จะดูแลคนที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับฉัน ทีนาร์กับคนในบ้านไม่ใช่ปัญหา เธอคือคนที่สำคัญที่สุดเข้าใจไหม?”
คำพูดแบบนี้เขาเคยพูดกับเธอแล้ว แต่ก็เพราะแบบนี้นัชชาก็เลยรู้สึกกดดันมากกว่าเดิม เธอไม่อยากเพราะตัวเองทำให้เตชิตลำบากใจ ไม่อยากให้เขาทะเลาะกับคนในบ้าน เธอเริ่มคิดว่าสองคนในบ้านของเตชิตรู้ตัวตนของทีนาร์แล้วด้วยแถมยัง......
นัชชาส่ายหัวไม่อยากคิดต่อ
“นัชชา?”เห็นเธอใจลอยเตชิตเรียกชื่อเบาๆ
นัชชาได้สติกลับแล้วยิ้มบาน “ไม่เป็นไร อาจจะเป็นเพราะว่าฉันรักนายมากขึ้นเรื่อยๆก็เลยคิดมากมั้ง นายวางใจได้ฉันจะเคลียร์อารมณ์ตัวเองให้ได้”
เตชิตมองไปทางตาของเธอที่หลบๆ รู้ว่าในใจของเธอก็ยังคงกังวลอยู่แต่ก็ไม่อยากจะบีบคั้นเธอ ฝ่ามือไปจับที่หน้าข้างของเธอ “ไม่มีความสุขก็บอกฉันนะ หือ?”
“อืมฉันรู้แล้ว”
“และ”เขาย่อตัวลงมาสบตากับเธอ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความมั่นใจแล้วตอบคำถามที่เธอถามเมื่อกี้ “พวกเราไม่มีทางแยกกัน”
เขาคิดไม่ออกว่านอกจากรักนัชชาเขาจะไปรักใครอีก สำหรับเขาแล้วความรักคือสิ่งที่หวังได้อย่างเดียว ถึงขั้นที่แค่เธออยากได้เขาก็จะให้ทุกอย่าง ถึงแม้เขาอยากจะเอารักไปให้คนอื่นก็ไม่มีแล้ว
เขาเอาตัวของตัวเองพนันที่ตัวเธอหมดแล้ว ความรู้สึกที่ถูกเชื่อมั่นเขาต้องการมากๆ
สายตาของเขาร้อนแรงเกินไป นัชชาไม่อยากจะรู้สึกคงไม่ได้ ทุกคำพูดของเขามากระทบที่หัวใจทุกครั้ง
ตาของนัชชาเริ่มแดงพิงอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเถอะ เขาทำเพื่อตัวเองมามากแล้วเธอก็ต้องเข้มแข็งหน่อย
……
เวลาผ่านไปวันๆหลังจากที่ทะเลาะกันเพราะเรื่องเสื้อทีนาร์ก็คุยกับนัชชาดีขึ้นเยอะเลย ไม่ทำเรื่องที่ทำให้รู้สึกรังเกียจอีกบางทีก็ประจบนัชชา ถ้าไม่ใช่เรื่องที่เกินไปนัชชาก็จะทนไว้
แต่ดีที่เวลาผ่านไปได้อาการของเธอก็ไม่ได้แย่ลงและไม่มีอาการที่ทำร้ายตัวเองอีก จอร์จบอกว่าครอบครัวให้ความอบอุ่นกับเธอ จะใช่หรือไม่ใช่ยังไม่มีคำตอบที่แน่ชัดแค่บอกว่าได้ผลดี
ใกล้จะถึงปีใหม่แล้ว งานในบริษัทก็เยอะแม้กระทั่งนัชชาก็ต้องทำโอที เตชิตยิ่งไม่ต้องพูดถึง24ชั่วโมงมีอยู่ครึ่งวันทำงานอยู่นอนก็5ถึง6ชั่วโมง ทำให้ซูบผอมลงไปเยอะเลย
เห็นบ้านคนอื่นเริ่มตกแต่งบ้านกันแล้วนัชชาก็อดที่จะแต่งไม่ได้ โชคดีที่ณัชชานม์หยุดงานชวนเธอออกมาซื้อของด้วยกันเธอก็ไม่อยากจะอยู่กับทีนาร์สองคนในบ้านก็เลยตกลง
ทั้งสองไปซื้อของแถวบ้าน ต้องการอะไรก็มีหมด อีกครึ่งเดือนจะเป็นปีใหม่แล้วมองไปรอบๆก็เต็มไปด้วยสีแดง
ณัชชานม์กับเมทนีใช้ชีวิตอยู่ระแวกนี้มานานสนิทกับแม่ค้าแถวนี้กันหมด พึ่งเดินเข้าไปในร้านได้ยินแม่ค้าพูดว่า “ว๊าย ไม่เจอตั้งนาน นี่คือลูกสาวของเธอเหรอ?สวยเหมือนเดิมเลยนะ!”
นัชชาโดนชมจนไม่รู้จะทำตัวยังไง แล้วรีบเดินไปเลือกของที่จะซื้อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...