ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 197

ตอนที่ 197 ไม่ว่านานเท่าไหร่ฉันก็รอเธอ

มือที่นัชชายื่นออกไปแข็งทื่อเลยจากนั้นก็รีบกลับมาวางอยู่บนตัก “เมื่อกี้ล้างมือเอาออกมาแล้วลืมใส่ ฉัน ฉันจะใส่ตอนนี้......”

เธอรีบเอาแหวนออกจากกระเป๋าแล้วรีบสวมเข้าไปในมือแถมยังยื่นมือไปให้เขาดู “สวมแล้วๆ”

แต่เตชิตไม่มีการตอบกลับเลย หน้าด้านข้างก็เย็นจนน่ากลัว

สภาพอากาศในรถเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง นัชชาแอบกลืนน้ำลายเบาๆ เธอรู้ว่าเธอไปเหยียบโดนจุดระเบิดของเตชิตแล้ว รอบข้างเต็มไปด้วยแรงกดดัน เธอไม่กล้าพูดอะไรกลัวว่าพูดไม่ถูกใจแล้วจะเป็นไฟที่เผาน้ำมัน

ถึงแม้เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ความเร็วของรถเร่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

ช่วงกลางคืนเวลา7นาฬิกานิดๆ ถึงแม้จะผ่านเวลาที่เลิกงานไปบนถนนก็ยังมีรถอยู่ดี รถขับแทรกเข้าไปในรถเรื่อยๆ นัชชาทนไม่ไหวก็เลยบอกกับเขาเบาๆ “นายขับช้าลงกว่านี้หน่อย......”

เตชิตเหมือนไม่ได้ยินยังคงขับรถเหมือนเดิม ระยะทาง1ชั่วโมงถูกลดเหลือเพียง40นาที รถจอดอยู่ตรงประตูวิลล่า นัชชาเมารถจนหน้าซีดขาวไปหมด

แกะเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากกรถถึงจะรู้สึกโล่งอก

ผ่านไปสักแป๊บเธอหันหน้ามองไปทางผู้ชายที่อยู่ในรถไม่มีท่าทีจะขยับเลย ในใจของเธอแอบรู้สึกหงุดหงิดนิดๆ เปิดประตูแล้วมองไปทางเขา “ไม่ลงจากรถเหรอ?”

เขาถึงจะยอมมองมาทางเธอ นัยน์ตาเหมือนมีน้ำแข็งมาเคลือบไว้ทำให้มองตาเขาไม่ชัด

เขาไม่ได้พูดอะไรรออยู่นิ่งๆแต่รอไปตั้งนานผู้หญิงตรงหน้าก็ยังเงียบเหมือนเดิม ความอดทนหมดไปเขาเปิดกล่องลับแล้วเอาบุหรี่ออกมาแล้วพูดไปว่า “ไม่มีอะไร เธอเข้าไปก่อนเลย”

นัชชาถึงจะรู้สาเหตุของเรื่อง กัดฟันแล้วเดินเข้าไปในรถ “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเอาออกมา นายอย่าโกรธฉันเลย......”

“ไม่ได้ตั้งใจ?”ถึงแม้คำพูดของเขาเหมือนถามแต่ก็มีความเชื่อใจเหลืออยู่ไม่น้อย

นัชชาไม่รู้จะตอบเขายังไง เพราะเธอ......ตั้งใจทำแบบนั้นจริงๆ

เธอกลัวว่าณัชชานม์เห็นแหวนแล้วจะถามเยอะก็เลยถอดออกอัตโนมัติแล้วไว้ในกระเป๋า ส่วนเหตุผลที่ทำแบบนี้นัชชาเองก็ไม่รู้อาจจะเป็นเพราะตื่นเต้นเกินไป

เตชิตลดกระจกรถลงให้ควันบุหรี่ออกไปจากหน้าต่าง ถึงแม้อารมณ์จะแย่มากๆแต่ก็จะแคร์ความรู้สึกของเธอ

การที่แคร์ความรู้สึกของเธอนั้นกลายเป็นนิสัยที่ถูกฝังลึกไปแล้ว

ทั้งสองนั่งในรถไม่ได้พูดอะไร คำที่จะอธิบายมีอยู่เต็มอกแต่ไม่รู้จะพูดกับเขายังไง

เงียบไปสักแป๊บ บุหรี่จะเผาหมดแล้ว เขายื่นมือเอากล่องขยะออกมาแล้วบีบหัวบุหรี่ทิ้ง

นัชชาเห็นเขายื่นมือจะไปเอาอีกแท่ง ก็ขมวดคิ้วแน่นๆยกมือไปจับที่แขนของเขา “อย่าดูดแล้วเดี๋ยวไอ”

มือที่อยู่บนฝ่ามือมีแรงเพียงน้อยนิดถ้าเตชิตอยากจะสะบัดออกก็แค่ใช้แรงนิดเดียวแต่มือของเขาเหมือนถูกอะไรดึงไว้ไม่ได้ขยับต่อ

ข้างกูคือเสียงของผู้หญิง “ถ้านายไม่โอเคต่อไปฉันจะไม่ถอดออกอีกได้ไหม?”