ตอนที่ 212 เรื่องซุบซิป
ทีนาร์ไม่รู้ว่าตัวเองเดินออกจากห้องนอนได้อย่างไร เธอรู้แต่เพียงความอัปยศของเธอตอนนี้เท่านั้น เธอถูกเตชิตไล่ออกมา ใช่ ไล่ เธอเห็นและได้ยินสายตาและคำพูดที่รังเกียจจากผู้ชายคนนั้น
เขารังเกียจที่จะนอนกับเธอ
ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นลูกเห็บ ดูเหมือนว่าขณะนี้เธอรู้ชัดแล้วว่าตัวเองแตกต่างจากนัชชาเช่นไรในสายตาของเตชิต
มองเห็นเธอเพียงคนเดียวอย่างนั้นรึ
ทีนาร์หัวเราะ เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็คอยดู ถ้าหากเธอไม่สามารถทำให้เขาเปลี่ยนความคิดได้ล่ะก็ อย่าหาว่าเธอใจร้ายก็แล้วกัน!
………
นอนที่บ้านหนึ่งคืน
วันรุ่งขึ้นเมื่อนัชชาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกแปลกตาอยู่บ้าง ไม่รู้ว่าตัวเองไม่ได้กลับมานานแค่ไหนแล้ว เตียงเคยนอนมาเป็นเวลาสิบ กว่าปีกลับมานอนตอนนี้กลับรู้สึกว่าไม่คุ้นเคย
เตียงที่ไวโรจน์วิลล่านุ่มกว่าที่บ้านของเธอนิดหน่อย เธออาศัยอยู่ที่นั่นครึ่งปีจนเริ่มรู้สึกคุ้นเคยกับเตียงที่นั่น
วันนี้เป็นวันสิ้นปี ตอนเย็นที่บ้านจึงรับประทานอาหารร่วมกัน นอกจากครอบครัวของเมทนีแล้ว ก็ยังมีลุงกับป้า คุณยายมีลูก ทั้งหมดสามคน เมทนีเป็นลูกคนที่สอง ญาติๆทั้งหมดในครอบครัวปีหนึ่งจะมารวมตัวกันทานข้าวด้วยกันพร้อมหน้า
อาหารเย็นในปีนี้จะไปรับประทานกันที่โรงแรมซึ่งไม่ไกลจากบ้าน ไม่ใหญ่โตแต่ก็ไม่กระจอก พวกเขาอยู่ใกล้จึงแวะไปสั่งเค้ก
“ปีนี้ลูกชายของคุณป้ากลับมาแล้ว เมื่อสองวันก่อนเพิ่งพูดกับฉันว่าไปอยู่ที่อังกฤษสองปีไม่ยอมกลับมาเสียที คราวนี้กลับมา แล้วก็อย่าพูดถึงเรื่องความหลังเลย ได้ยินว่าเรียนปริญญาโทด้านเศรฐศาสตร์มาด้วย” ณัชชนม์ส่ายหัวเมื่อเขานึกถึงบางอย่าง เสียงของเขาฟังดูเบื่อหน่าย “คุณยายชอบคุยถึงลุงใหญ่เสมอ ลูกชายคนโต หลานชายคนโต ปีนี้หัวใจคงจะเบิกบานแล้วล่ะ”
นัชชารู้ว่าสถานการณ์ในบ้านของณัชชนม์ในหลายปีมานี้ ตอนที่ยังเด็กได้รับความน้อยเนื้อต่ำใจไม่น้อย ได้ยินว่าตอนที่คลอด เธอ คุณยายก็มาดูครั้งหนึ่ง และดึงมือที่กร้านของแม่ไปปลอบใจ “แม่ ไม่ได้มีหนูอยู่เป็นเพื่อนแม่หรอกรึคะ”
“เฮ่อ” ณัชชนม์ถอนหายใจ เธอไม่อยากให้เธอเห็นอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของตัวเองจึงหันไปมองที่นอกหน้าต่าง “ฉันกับ พ่อของเธอเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว”
นัชชาไม่รู้จะพูดอะไรถึงจะสามารถปลอบใจเธอได้ เธอได้แต่จับมือของเธอเอาไว้
……
ตอนหนึ่งทุ่ม ผู้คนเริ่มทยอยมาถึงโรงแรม นัชชารออยู่ที่ประตูทางเข้าถ้าหาว่ามีคนในครอบครัวมาจะได้ต้อนรับ
ครอบครัวของลุงมาถึงเป็นบ้านสุดท้าย นอกจากบ้านละสามคนแล้ว ลูกพี่ลูกน้องพรยศยังพาแฟนสาวของเขามาด้วย
หญิงสาวตัวเล็กมาก สูงประมาณร้อยหกสิบเซนติเมตรน่าจะได้ แม้ว่าจะไม่ได้สวยโดดเด่นมาก แต่เธอมีผิวขาวมาก ดูเรียบและหวาน แลดูน่ามอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...