ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 215

ตอนที่ 215 ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย

เมื่อพูดจบทุกคนก็ตกตะลึง เมทนีและณัชชนม์ยังไม่ทันได้ก้าวเข้าประตูก็ถูกสายตาคู่นั้นระเบิดใส่ สองคนชราหันไปมองที่นัชชาเพื่อรอฟังคำอธิบาย

เมื่อได้ยินทีนาร์ตอบอย่างนั้น นัชชาก็พูดอะไรไม่ออก แต่ก็ไม่จำเป็น ข้างบนมีเสียงถามเธอ “คุณทีนาร์คะ กินไม่เลือกไม่ได้นะคะ คำพูดแบบนี้ก็พูดพล่อยๆไม่ได้ คุณบอกว่าคุณเป็นเจ้าของห้องหลังนี้ ทำไมฉันจะไม่รู้”

“ฉันกับพี่เตชิตเป็นรักแรกตั้งแต่สมัยยังเด็กเติบโตมาด้วยกัน เข้ามาอยู่ก่อนที่ฉันจะตายก็คงจะพอรับได้ ว่ายังไง เธอต้องการให้ครอบครัวเธอมาอยู่ด้วยกันอย่างนั้นรึ ทีนาร์กลายเปลี่ยนจากความอดทนก่อนหน้าเป็นความบ้าคลั่ง ทำเสียงคำรามราวกับจะฆ่าแกงใส่คนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้า

นัชชาไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆเธอก็คลั่งขึ้นมา แต่ทุกคำที่ปากเธอพูดออกมาล้วนไม่มีความจริงอยู่เลยสักนิด

“ทีนาร์ เตชิตเห็นเธอเป็นน้องสาว เธอพูดอย่างนี้จะวางเขาไว้ตรงไหน” นัชชาไม่ต้องการทะเลาะกับเธอที่หน้าประตู เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “ที่นี่ไม่ใช่บ้านเธอ หลบไป”

“ถ้าไม่ใช้บ้านของฉันถ้าอย่างนั้นเป็นบ้านของคุณรึ” ทีนาร์มีท่าทีที่จะต้องการชวนทะเลาะกับเธอต่อไปให้ถึงที่สุด “ถ้าเขาเห็นฉันเป็นแค่น้องสาวเขาจะให้ฉันอยู่ที่นี่หรอ ฉันอยู่กับพี่เตชิตมาหลายปี ไปไหนมาไหนด้วยกันมานาน เร็วไปไหมที่คนอื่นจะมาตัดสิน กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือถ้าเขารักคุณ เขาจะยอมปล่อยให้คุณอยู่กับฉันได้อย่างไรกัน”

หลังจากพูดจบ เธอก็พอรู้คร่าวๆว่าผู้ปกครองของนัชชาไม่รู้เรื่องราวใด เธอจึงพุ่งเป้าไปที่ทั้งสองคนและพูดว่า “พวกคุณยังไม่รู้ใช่ไหมคะว่าพวกเราอยู่กันสามคน”

เป็นเรื่องง่ายที่ใครจะเข้าใจผิดเมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนั้น ถ้าหากว่าเป็นน้องสาวจริงๆ ทีนาร์ก็คงไม่พูดจาเช่นตอนนี้ อยู่ๆคนก็เสียใจจนเป็นบ้าขึ้นมา

และถ้าหากว่าเตชิตชอบนัชชาจริง จะอยู่กันสามคนแบบไม่ชัดเจนแบบนี้ได้อย่างไรกัน

ณ ขณะนั้น ใบหน้าของเมทนีก็ถูกดึงลงมา น้ำเสียงที่ราบเรียบก็ค่อยๆดุดันขึ้นมา “นัชชา นี่มันเรื่องอะไรกัน!”

เรามากันอย่างมีความสุข ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องขึ้นที่หน้าประตู เรื่องนี้เลวร้ายนัก!

นัชชาพยายามระงับอารมณ์ของคนทั้งสอง “พ่อแม่ อย่าฟังเธอพูดโกหกนะคะ รอให้หนูโทรหาเตชิตก่อน ให้เขาอธิบายให้พ่อกับแม่ฟัง”

ทีนาร์ดูไม่มีความหวาดกลัวอันใด เธอไม่ได้พยายามขัดขวาง เธอแค่มองดูนัชชากดเบอร์โทรศัพท์ของเตชิต

“ขอโทษค่ะ เบอร์โทรศัพท์ที่ท่านเรียกอยู่ในขณะนี้ไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาติดต่อในภายหลัง Sorry….”

เสียงผู้หญิงในลำโพงช่างเย็นชา หัวใจของนัชชานั้นร้อนเป็นไฟ หลังจากวางสายก็โทรใหม่อีกครั้งก็ได้ผลเหมือนเดิม

ทีนาร์ยืนอย่างหยิ่งยะโสต่อหน้าคนทั้งสาม “ว่าไง รับสายรึยัง”

นัชชาหายใจเข้าลึกๆ พยายามเพิกเฉยต่อการยั่วยุของเธอ เธอหันไปทางเมทนี “พ่อคะแม่คะ เขาอาจจะยุ่งอยู่ สายไม่ว่าง…”

เมื่อได้ยินคำนี้ ทีนาร์ก็ยิ่งได้ใจ สายตาเต็มไปด้วยความประชดประชัน “ถ้าเขาเห็นคุณค่าของเธอจริงล่ะก็ ทำไมตอนนี้ถึงไม่รับสายเธอล่ะ”

นัชชาเริ่มหงุดหงิด จะพูดอย่างไรกับเธอก็ได้ แต่เธอไม่สามารถปล่อยให้พ่อแม่เธอต้องมารองรับอารมณ์ด้วย “ทีนาร์ เธอพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง เธออยู่ที่นี่ในฐานะน้องสาว ตอนนี้เกิดเรื่องเช่นนี้ เธอคิดว่าพอเตชิตรู้จะยังให้เธออยู่ต่อไปรึไม่”

“พ่อแม่ของฉันเป็นผู้มีพระคุณของพี่เตชิต ซึ่งเขาจะไม่สามารถลืมได้ตลอดชีวิต คุณคิดว่าพี่จะทำกับฉันอย่างไรหรอนัชชา ฉันว่าให้คุณถอนตัวดีกว่าที่จะต้องพาพ่อแม่ของตัวเองมาให้คนอื่นเขาดูถูก เธอมีคุณสมบัติอะไรมาบอกฉันเรื่องพวกนี้ เธอเป็นมือที่สามระหว่างฉันและพี่เตชิต! ”