ตอนที่23 ฉันเหลือแค่คุณ
นัชชาบอกที่อยู่ไปแต่โดยดี พูดเสร็จก็หยุดชะงัก “คุณไม่ต้องมาแล้ว อาจะไม่ได้..................”
เตชิตกำลังจะด่า เธอพูดต่อเบาๆ “ฉันอยู่กับจินต์ ถ้าฉันไป เธอจะทำยังไง~”
“จินต์ ผู้ชายหรือผู้หญิง”
“ผู้หญิง”
เตชิตหันไปมองผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆ บอกไปในสาย “รออยู่ตรงนั้นแหละ อย่า ขยับไปไหน”
วางสาย ธนัทมองด้วยสายตาจับผิด “อะไรยังไง ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ความสัมพันธ์ไม่น่าจะธรรมดา”
พอเตชิตนึกถึงนัชชาที่กำลังเมา เขาก็เป็นห่วงอยู่ไม่สุข “สงสัยหรอ เดี๋ยวพาไปดู”
…………………………….
ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถจอดอยู่หน้าร้านคาราโอเกะ เตชิตรีบลงจากรถเดินตรงเข้าไปในร้าน พนักงานก็ไม่กล้าเอ่ยปากห้ามดูจากหน้าตาและอารมณ์ของเขา...............
พอหาห้องเจอเขาก็ดันประตูเข้าไป กลิ่นเหล้าหึ่งและเสียงเพลงที่ดังจนแสบแก้วหูทำให้ปวดหัว
สายตาเพ่งมองเห็นผู้หญิงตัวเล็กที่นั่งเกือบจะนอนราบไปกับโซฟา เขาปิดเพลง เปิดไฟ เดินเข้าไปดึงเธอขึ้น “เมาแล้วหรอ”
นัชชาที่โดนดึงทรงตัวไม่อยู่ก็เข้าไปอยู่ในอกเขา ถึงแม้จะมองไม่เห็นหน้าเธอก็รับรู้ได้จากกลิ่นน้ำหอมว่าเป็นใคร “ยัง เรายังดื่มกันไม่หมดเลย.......”
“……….” เตชิตทำหน้านิ่ง มองไปโต๊ะที่เต็มไปด้วยขวดเหล้า ยังจะดื่มกันต่อหรอ
ธนัทเข้ามาเห็นภาพนี้ สายตามองไปที่อีกคนที่มือถือไมโครโฟนยืนถาม “ทำไมเพลงหยุด” แบบหน้างงๆ เข้าใจขึ้นมาว่าทำไมเตชิตถึงพาตัวเองมาด้วย
“ดูแลต่อด้วย” พูดจบก็พยุงคนที่อยู่ในอกตัวเองเดินออกไปทางประตู
พอเดินผ่านธนัท นัชชาเอียงหน้าออกมา มือเล็กดึงแขนเสื้อธนัทไว้ “คุณรู้จักจินต์หรอ”
ธนัทมองหน้าที่แดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ใบหน้าที่สวยและอ่อนวัย ยกยิ้มมุมปาก“ไม่รู้จัก”
เขามองเตชิตที่ทำหน้าไม่พอใจ เลยอยากกระชากแขนเสื้อออกจากเธอ นัชชาไม่ได้แค่ไม่ปล่อยมือ แต่โดนเขาดึงให้เธอเอาหน้าชนเข้ากับอก
“เฮ้ย” ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรต่อ ก็โดนผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหลังดึงกลับไป น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ “ทำตัวดีๆหน่อย”
ถ้าเป็นเวลาปกติ นัชชาไม่กล้าขัดเขา
แต่วันไม่ปกติ เธอดื่มมา ใครที่ดื่มคือคนที่ใหญ่สุด
เตชิตยืนมองหน้าเธอที่กำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้กับตาที่เริ่มแดง เธอเงยหน้าจ้องเขา “คุณว่าฉันหรอ”
เขาไม่อยากให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ เตชิตยกมือจับคิ้ว “เปล่า”
“คุณว่าแถมยังดุมาด้วย”
เขาถอนหายใจ ความพยายามที่อดทนขาด “ใช่ ฉันว่าเธอ ดุเธอ”
สบตากันทั้งคู่ คู่หนึ่งรู้สึกโกรธอีกคู่กลับรู้สึกกลัว ดวงตาและใบหน้าของผู้หญิงมีน้ำตาไหลอาบแก้ม
“…………….”
“…………….”
ทำเตชิตที่เป็นที่นิยมยืนอึ้ง มองหน้าที่น้ำตาอาบแก้ม เป็นครั้งแรกที่เขาไม่สามารถรับมือได้
ธนัทที่ยืนมองอยู่ข้างๆ ยกแขนผลักเตชิต“ทำคนอื่นร้องไห้แล้วเนี่ย”
“หุบปาก” เตชิตด่าด้วยเสียงนิ่ง กำลังจะเอื้อมมือไปดึงแต่ร่างเล็กหลบทัน ไม่ได้พูดอะไรต่อ ไม่สนใจว่าเธอปฏิเสธอุ้มเธอขึ้นพาดไหล่ แล้วเดินออกจากห้องไป
ทางจินต์เมากว่า เห็นมีคนอุ้มนัชชาไป เธอก็ยืนขึ้นแบบเซๆ “เดี๋ยวๆ ไอ้ชั่วที่ไหนมันกล้าแย่งคนของฉัน หยุดเดี๋ยวนี้.......... ”
ธนัทเอามือดันที่แว่น ยกขาขึ้นกั้นประตูไว้ ใบหน้าที่มีมารยาทและยิ้มแบบสุภาพบุรุษ แต่ทำให้คนเห็นรู้สึกเกรงๆ “เธอก็อยากสร้างเรื่องหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...