ตอนที่300หรือเป็นเพราะคิดถึงเขาจนประสาทหลอน
เธอหันหลังให้ห้องน้ำผู้ชายฝ่ามือของเธอเหงื่อออกเต็มไปหมดนี่เป็นความน่ากลัวที่คุ้นเคยใช่ไหม?
ตอนแรกคิดว่าลืมมันไปแล้วแต่ตอนนี้รู้แล้วว่าเพียงแค่แวบตาเดียวก็นึกถึงได้ในรายละเอียดทั้งหมดแม้ว่าภาพแผ่นหลังนั้นคลุมเครือเพราะเวลาที่ล่วงเลยแต่ดูเหมือนว่าเขาคนนั้นเมื่อห้าปีก่อนไม่ได้ไปไหนเหมือนเขายืนอยู่ข้างหลังเธอตัดสินใจเดินมาไกลถึงขนาดนี้แต่เมื่อมองย้อนกลับมาทุกอย่างมันล้มเหลวหมด
นัชชาซ่อนอยู่หลังแผงประตูเธอได้ยินเสียงเปิดก๊อกน้ำเสียงน้ำในอ่างล้างหน้าดังซู่ๆได้ยินเสียงดึงกระดาษเช็ดมือจากนั้นเงาของใครคนนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ประตูมากขึ้นทุกที...
เธอเห็นรองเท้าหนังสีดำมองขึ้นมาผู้ชายคนนั้นมีผมสีดำแบบตะวันออกดวงตาสีดำภายใต้แสงสลัวทำให้มองใบหน้าได้ไม่ชัดเจนแต่นัชชาก็โล่งใจ
ไม่ใช่เขา
ในที่สุดความรู้สึกที่บีบหัวใจนั้นก็คลายลงนัชชาถอนหายใจเฮือกใหญ่เธอแทบหมดแรงกองลงไปกับพื้นคิดว่าเป็นเขาแต่โชคดีที่ไม่ใช่
เธอยกมือขึ้นลูบอกวินาทีต่อมาก็เริ่มเยาะเย้ยตัวเองโลกกว้างใหญ่ขนาดนี้ระยะทางจากอังกฤษกับเมืองเจไกลกันข้ามมหาสมุทรนับหมื่นกิโลเขาจะปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไรแถมบาร์เดียวกันห้องน้ำเดียวกันอีก
โอกาสนี้มันเกิดได้ยากเธอคิดจนเลยเถิดไป
นัชชาไม่สามารถบรรยายความรู้สึกในตอนนี้ได้คนที่น่ายินดีไม่ใช่เขาแต่ความน่ายินดีนี้สอดแทรกไปด้วยความเศร้าโศกที่ไม่ค่อยชัดเจน
เธออาจจะดื่มหนักไปถึงได้อารมณ์อ่อนไหวขนาดนี้แน่นอนว่ามันจะต้องเป็นอย่างนั้น
......
โต๊ะกลมเล็กๆทางด้านทิศใต้ติดกับผนังของบาร์ชายคนนั้นนั่งลงยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มจนหมดไม่สนใจว่าเหล้าที่ดื่มจะทำร้ายกระเพาะอาหารขนาดไหน
เพราะเขาเองที่คิดถึงเธอจนประสาทหลอนเพราะเขาเองที่ทำตัวตลกได้ขนาดนี้เขาถึงได้กลิ่นตัวของเธอในที่แห่งนี้
เตชิตสงสัยแกคงจะบ้าไปแล้วแกไม่เชื่อคงจะใกล้เป็นคนคลุ้มคลั่งในไม่ช้านี้แล้ว
ลูกคอของเขากลิ้งไปมาอารมณ์ของเขาไม่สามารถสงบลงได้ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถฟังเพลงจิบเหล้าอย่างผ่อนคลายได้อีกแล้วเขายกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟที่อยู่ไม่ไกลเขาให้บัตรวีซ่าพนักงานรูดค่าอาหาร
"รบกวนเซ็นต์ชื่อตรงนี้ด้วยครับ"บาร์เทนเดอร์ชี้ไปยังที่ที่ต้องเซ็นชื่อ
เขาหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อเตชิตอย่างรวดเร็ว
......
ชั่วพริบตาเดียวก็ถึงวันงานนัชชาพร้อมด้วยผู้ช่วยLileขับรถมาถึงประตูทางเข้างานพวกเธอรออยู่บนรถพักหนึ่งเคนกับผู้หญิงอีกคนเดินมาถึง
“นี่คืออดีตเพื่อนร่วมงานของผมชื่อว่าSuranส่วนนี่คือผู้ช่วยของเธอLily”เคนแนะนำให้ผู้หญิงที่มาด้วยกันกับเขารู้จักกับพวกนัชชา
นัชชาจับมือกับเธออย่างสุภาพแล้วทั้งสี่คนก็เดินไปที่ประตูทางเข้างานงานกาล่าดินเนอร์งานนี้ค่อนข้างชั้นสูงที่ประตูมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตรวจสอบจดหมายเชิญผู้ร่วมงานที่ประตูทางเข้าด้านละหนึ่งคน
เคนและสหายหญิงของเขามีจดหมายเชิญคนละหนึ่งใบต้องใช้คารมคมคายและทักษะในการแสดงพวกเขาประสบความสำเร็จสามารถพาพวกนัชชาเข้างานได้อย่างราบรื่น
สถานที่จัดงานใหญ่มากงานแบ่งเป็นจัดในร่มและกลางแจ้งการตกแต่งด้านนอกดูสวยงามหรูหราเน้นสีขาวสีเขียวและสีทองเป็นหลัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...