ตอนที่327ความอ่อนโยนที่ไม่เคยมีมาก่อน
ขับรถไปถึงถนนใหญ่ผู้ชายถามมาว่า“ห้างสรรพสินค้าอยู่ไหนเธอชี้ทางมา”
นัชชาไม่อยากจะพูดคุยกับเขามากนัก“นายก็ดูแผนที่......”
“เธอแน่ใจว่าจะพูดแบบนี้?”เสียงของเขาเริ่มต่ำมีความไม่พอใจปนอยู่แล้ว
สายตามองไปทางกระจกที่ส่องไปทางธีมนต์ที่อยู่ด้านหลังแต่ดีที่เด็กไม่มีปฏิกิริยาอะไรเธอกัดฟันแน่นๆรู้ว่าเขาตั้งใจทำให้ตัวเองลำบากใจความดื้อด้านในตัวก็พุ่งพล่านออกมาหมด“ขับไปต่อแล้วเลี้ยวซ้าย”
“……”
“ต่อไปก็เลี้ยวขวาไปทางถนนเส้นซ้าย”
“……”
“ไปตรงๆแล้วเลี้ยวทางโค้งด้านหน้า”
นัชชามีหน้าที่ชี้ทางให้เธอเตชิตก็ไม่ได้พูดกับเธอต่ออย่างเดียวที่ถามก็คือธีมนต์หนาวไหมจะให้ปิดหน้าต่างไหมส่วนเด็กของแม่นี่ไม่คิดที่จะสนใจ
นัชชาคิดว่าตัวเองต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลยก็เลยรู้สึกไม่พอใจ
เธอไม่พอใจอะไร?
เธอไม่เคยหวังให้เตชิตจะดีกับตัวเองตอนเจอกันครั้งแรกเขายังให้เธอไปไกลๆเลย
ตอนที่กำลังคิดอยู่รถก็ขับไปจอดจากนั้นเตชิตลงจากรถคนแรกอ้อมไปเปิดประตูหลังยื่นมือไปทางเด็ก
ธีมนต์แกะเข็มขัดมองไปทางแขนที่แข็งแรงของผู้ชายลังเลสักแป๊บแล้วไปจับ
นัชชาพึ่งลงจากรถก็เห็นเตชิตอุ้มเด็กวางบนพื้นลมพัดให้ผมของผู้ชายปลิวขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมกับเสียงของเด็กที่พูดขึ้นมา
“ลุงครับจะไปพร้อมกับพวกผมไหมครับ?”
เตชิตเจ้าอุบายจะตายคนที่เย็นชามากๆกลับมาสร้างภาพ“ลุงยินดีครับแต่ไม่รู้ว่าแม่จะอนุญาตไหม”
ทีนี้นัชชาเป็นคนที่ตัดสินใจแล้ว
เธอกำลังคิดหนักอยู่ว่าจะใช้เหตุผลกับธีมนต์ยังไงยังไม่ทันพูดก็ได้ยินเสียงเด็กดังขึ้นมา“แม่ครับลุงมาส่งพวกเราตั้งไกลก็ไปด้วยกันเลยนะครับ?อีกอย่างลุงก็เป็นเพื่อนของแม่ไม่ใช่เหรอครับ?”
ตัวน้อยสมองใหญ่ก็เป็นแบบธีมนต์แหละ
นัยต์ตาของเตชิตมีรอยยิ้มแฝงอยู่แต่ก็กำมือแล้วไอข้างๆปากกลั้นเสียงหัวเราะที่จะดังออกมา
เมื่อกี้นัชชายอมรับว่าเตชิตเป็นเพื่อนตัวเองตอนนี้เหมือนเป็ดที่โดนย่างอยู่บนถ่านไปจะปฏิเสธไม่ได้เลย
แต่......
พวกเธอต้องไปเดินด้วยกันจริงๆเหรอ?
เธอไม่เคยคิดสภาพแบบนั้นมาก่อนเลย
ในตอนที่เธอลังเลเตชิตมองไปทางท้องฟ้าที่มืดมน“ไปด้วยกันไหมเดี๋ยวกลับไปก็คงดึกฉันส่งพวกเธอกลับไป”
ธีมนต์ได้ยินก็ตบมือทันที“ดีครับลุง”
“......”ในใจของนัชชาพูดไม่ออกว่ารู้สึกยังไงเห็นเธอไม่มีตัวตนใช่ไหม?
วินาทีต่อไปเตชิตทำให้รู้ว่าเธอคิดถูกแล้วเห็นแต่ผู้ชายเดินไปข้างประตูแล้วเข็นรถสีน้ำเงินมา“ไปกันเถอะ”
สามคนก็เลยเดินเข้าไปด้านในพร้อมกัน
นัชชาไปโซนผลไม้ก่อนเลือกบลูเบอรี่ส้มและอะโวคาโด้เตชิตเดินตามหลังช้าๆตอนที่เห็นกีวี่ก็หยิบเข้ามาจะใส่เข้าในรถเข็นแต่พอใส่เข้าไปนัชชาก็เอาออกมาทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยั่วรักทนายคนโหด
แจ้งความแม่มเลยค่ะ ลักพาตัว ทำร้ายร่างกาย งงนะ พระเอกนางเอกไม่มีใครด่าเลยว่าทำไมพาเด็กมาโดยไม่ขอก่อน...