ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 371

ตอนที่371อ่อนให้ก็จบแล้ว

นัชชาได้ยินเขาพูดแบบนี้ก็รู้สึกบาดตามากมือที่วางอยู่บนเข่าเริ่มกำแน่นพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้มีอาการที่อยากร้องไห้แสดงออกมา

“ในปีนั้นที่เธอเกิดเรื่องทางตำรวจแน่นอนแล้วว่าเธอเสียชีวิตคนที่ทรมานที่สุดก็คือเตชิตมีช่วงเวลานึงที่เค้าแทบจะเหมือนศพไร้วิญญาณไม่สนใจอะไรทั้งนั้นงานการก็ไม่ทำเมาและทรมานร่างกายตัวเองทุกวันใครพูดอะไรก็ไม่ฟังเหมือนไม่อยากมีชีวิตเป็นของตัวเองอีก”

“เธออย่าดูตอนนี้เลยเขาสภาพเป็นแบบนี้สงสัยไม่อยากสนใจใครจริงๆแล้ว5ปีนี้นิสัยของเขาเปลี่ยนไปมากในตาของเขาเหมือนว่างเปล่าไม่มีอารมณ์ไม่มีความสนใจใดๆรู้แค่ว่าอยากจะหาเธอคิดถึงเธอแล้วทรมานตัวเองเขาไปที่ที่เกิดอุบัติเหตุทุกวันบอกว่าแบบนี้ถึงจะอยู่เป็นเพื่อนเธอได้กลัวเธอจะเหงาและหวาดกลัว”

พูดถึงตรงนี้ปรัณก็นึกถึงอาการของเตชิตในช่วงนั้น“ฉันรู้ว่าเรื่องในตอนนั้นทำให้เธอเสียใจมากและไม่มีวันหลงลืมตั้งแต่ปีที่เธอจากไปเขาก็ไม่ได้อยู่สุขสบายฉันไม่ได้มีเจตนาที่จะเปรียบเทียบแค่อยากให้เธอรู้ความจริงใจที่เขามีต่อเธอ”

ที่จริงแล้วนัชชาเข้าใจนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้ยินแบบนี้ทุกครั้งที่ได้ยินก็จะเจ็บปวดหัวใจแต่พอไปพบกับผู้ชายคนนั้นเธอรู้สึกตลอดว่าทั้ง2ห่างกันไกลเกินไปมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อยากทำให้เข้าใจกันได้ไม่มากก็น้อยแต่ก็ไม่สามารถที่จะมองข้ามได้

เธอตาตกแล้วมองไปทางที่ที่นึงของโต๊ะ“แต่สำหรับฉันแล้วนี่คือการกระทำที่ไม่เต็มใจ”

“เพราะความรักหรือเพราะลูก?”

ปรัณพูดปัญหาได้ชัดเจนเกินไปนัชชาไม่รู้จะตอบเขายังไงเหมือนตัวเธอนั้นโปร่งใสเขาแค่มองหน้าแค่แว๊บเดียวก็รู้ว่าเธอคิดอะไรและไม่มีสิ่งใดที่จะสามารถปกปิดเธอได้เลย

ปรัณก็ไม่บังคับเธอพูดน้ำเสียงนุ่มๆว่า“เรื่องความรักพวกเธอสองคนต้องปรึกษากันฉันไม่พูดมากแต่เรื่องของเด็กฉันรู้ว่าตั้งแต่เกิดสิทธิการเลี้ยงเด็กก็เป็นของเธอคนเดียวฉันรู้ว่าเธอลำบากมากความสัมพันธ์ก็ซับซ้อนแต่ไม่ว่ายังไงเตชิตก็คือพ่อของลูกนี่คือสิ่งที่ตัดขาดไม่ได้เธอให้เขาไม่เอาลูกเธอลองคิดดูในมุมมองของเขาถ้าเป็นเธอเธอจะตกลงไหม?”

การสมมุติแบบนี้อย่าว่าแต่นัชชาไม่โอเคเลยแค่คิดเธอก็ไม่กล้าคิดแล้ว

ตอนนี้ชีวิตของเธอกลายเป็นแบบนี้ลูกนั้นคือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ

“พี่ปรัณหลังจากที่เตชิตแยกจากฉันก็ไม่เคยคิดที่จะหาใครสักคนมาใช้ชีวิตที่เหลือเลยหรอฉันไม่เอาอะไรก็ได้แต่ยกเว้นเด็กเป็นสิ่งที่ยอมไม่ได้”ในโลกความรักของเธอนั้นไม่ใช่สภาพที่ดีแล้วไปรักใครอีกคนหนึ่งเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับเธอ

ปรัณมองไปทางผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า5ปีผ่านไปแล้วเธอไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่อายุ24เธอมีชีวิตของตัวเองสายตาของเธอนั้นมีความมั่นใจมากกว่าเดิมและเธอก็มีสิ่งที่ตัวเองอยากปกป้องแล้ว

นัชชาที่เป็นแบบนี้Perfectมากและทำให้น่าเอ็นดูเช่นกัน

ปรัณมองเธอเหมือนมองน้องสาวของตัวเองเขาอยากจะให้เธอมีชีวิตที่ดีจริงๆ“นัชชาในฐานะที่เป็นเพื่อนเธอไม่ใช่เพื่อนของเตชิตฉันอยากให้เธอใจกว้างหน่อยสิ่งที่ผ่านไปนั้นผ่านไปแล้วเรื่องที่ไม่ดีกับคนที่ไม่ดีก็จบลงแล้วถ้าเธอไม่รักจริงฉันก็ไม่พูดอะไรมากอวยพรให้เธอมีชีวิตที่ดีกว่าเดิมฉันดูออกว่าเธอยังรักเตชิตอยู่เธออย่าหลอกตัวเองจนลืมความรู้สึกของตัวเองไปเพราะท้ายที่สุดแล้วเธอเองจะเสียใจเอง”

ทุกคำพูดของเขาพูดตรงเข้าไปในใจของเธอเธอฟังเข้าหูแล้วและลังเลมากกว่าเดิมด้วย

ทุกคนบอกกับเธอว่าเธอนั้นยังรักผู้ชายคนนั้นอยู่มีแต่เธอคนเดียวที่พยายามจะปฏิเสธหรือว่าเธอนั้นจะผิดไปแล้วจริงๆ

เรื่อง5ปีก่อนเขาเคยขอโทษแต่ไม่เคยคิดที่จะอธิบายเธอยอมรับว่าตัวเองยังวางใจเรื่องนี้ไม่ได้บางทีก็จะนึกถึงเรื่องนี้และคนในตระกูลของเขาก็เกี่ยวกับเรื่องนี้คนทางบ้านเขาทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวและไม่สบายใจ