ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 458

ตอนที่458 ฉันไม่เคยคิดที่จะไม่รอเขา

Leeทำการตรวจหาเลือดที่เข้ากับเตชิตด้วยตัวเอง เขาไม่สนใจงานอื่น วันๆนั่งวิจัยอยู่ในห้องไม่ออกไปไหน ความทุ่มเทของเขาไม่สูญเปล่า เพราะเขาหามันเจอแล้ว เขาเริ่มทำการเปลี่ยนถ่ายเลือดครั้งแรก

การเปลี่ยนถ่ายเลือดถ้าให้พูดตามแนวทางการแพทย์ก็คือการนำเลือดที่เข้ากันได้ฉีดเข้าที่ร่างกายของเตชิต แล้วแยกเอาสารพิษที่อยู่ในตัวของเขาออกมา

มันค่อนข้างซับซ้อน Leeเลยลงมือทำเอง ทุกอย่างเลยผ่านไปได้ดี

“ตอนแรกค่าดัชนีของเลือดในร่างกายต้องเปลี่ยนไปจากเดิม มันจะทำให้เวียนหัวอยากอ้วกและมีอาการเจ็บ แต่มันจะเจ็บปวดน้อยกว่าถ้าเทียบกับอาการกำเริ่มของทุกครั้งที่ผ่านมา” Leeบอกเขา

เตชิตไม่แสดงออกใดๆ มันเป็นสิ่งที่เขาต้องการ เขาหวังเพียงการรักษาครั้งนี้จะได้ผลลัพธ์ที่ดี

“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบใจมาก”

พวกเขาทั้งสองมองตากัน

“ใช่ เมื่อกี้ผู้ช่วยแกส่งข้อความมา ไม่ทันได้บอกแก ภรรยาแกกำลังเตรียมจะเปิดร้านดิกไม้ อยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่”

ได้ยินข่าวนี้ เขาที่ไม่เคยแสดงออกอาการใดๆ ก็เงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจ “ร้านดอกไม้หรอ”

“อืม เหมือนจะเตรียมทุกอย่างอยู่ ช่วงนี้ก็ไปดูตลาดดอกไม้มา” Leeบอกเขาทุกอย่างที่ได้ยินมา เพราะเขารู้ว่าสำหรับเตชิตเธอเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้เขาอยากสู้ต่อโดยไม่ยอมแพ้

เตชิตไม่ได้พูดอะไร ตาจ้องไม่กระพริบ ในหัวมีแต่ภาพของเธอที่อยู่ท่ามกลางดอกไม้ ถึงเขาจะไม่ได้เห็นด้วยตาแต่เขาก็จินตนาการออกว่าเธอจะสวยขนาดไหน

ไม่นึกว่าเธอจะเปิดร้าน แต่ก็เป็นไปตามที่เขาคิด เตชิตรู้ว่าตอนเขาไม่อยู่เธอโดดเดียว อยากหาอะไรทำเพื่อไม่ให้ตัวเองว่างไม่ฟุ้งซ่าน

Lee เห็นเขาเงียบไป ความรู้สึกที่เสียใจของเตชิตเขารู้สึกถึงมันได้ เขายื่นมือไปตบไหล่เขา “เต เธอก็กำลังพยายามอยู่ ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี”

ใช่ ทุกอย่างจะต้องดีขึ้น แต่ถึงจะอย่างนั้น ความทุกข์ที่เขาให้เธอมันมากเกินไป ทั้งหมดนี้ถึงเขาจะชดใช้ทั้งชีวิตก็คงไม่หมด

เขายกมือขึ้นมาลูบหน้า “เธอไม่จำเป็นต้องเจอเรื่องพวกนี้............”

Lee ยื่นมือไปบีบไหล่เขาเบาๆ “เต ความรักมันต้องแบ่งปันทุกข์สุขร่วมกัน การที่แกกลับไปแข็งแรงเหมือนเดิมได้ มันเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด”

“หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น”

......................

ทุกเช้าหลังนัชชาไปส่งธีมนต์ที่โรงเรียนเสร็จ เธอก็จะขับรถไปดูดอกไม้ตามตลาดขายดอกไม้ พอเห็นดอกไม้สวยๆมากมายมันก็ช่วยทำให้อารมณ์เธอดีขึ้นตาม

หลังจากดูมาหลายร้าน ท้ายที่สุดนัชชาตัดสินใจเลือกร้านที่เปิดมาแล้วนับสิบปี เจ้าของร้านเป็นสามีภรรยาคู่หนึ่งอายุสี่สิบกว่าๆ รักกันมาก ลูกโตจนเรียนมหาลัยแล้ว

“ร้านเราดอกไม้ไม่ได้ถูก คุณก็รู้ว่าดอกไม้ส่วนใหญ่เป็นดอกนำเข้า แค่ค่าขนส่งก็สูงแล้ว ราคาลดไม่ได้ ถ้าคุณต้องการดอกราคาต่ำๆ ที่นี่ไม่เหมาะกับคุณ” ภรรยาเป็นคนตรงไปตรงมา

นัชชาถือดอกระฆังสีฟ้า ที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ

นัชชาฉีกยิ้ม “หนูก็ดูมาหลายร้านแล้ว ราคาจะสูงหรือต่ำต่างกันไป ที่เลือกที่นี่ไม่ได้เป็นเพราะราคาแต่เป็นเพราะเชื่อมั่นในคุณภาพ พูดตามตรง หนูไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ ไม่รู้เรื่องราคา แต่คุณภาพหนูดูออก เรื่องเงินกำไรไม่ได้สำคัญที่สุดสำหรับหนู”