ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 503

ตอนที่503เป็นผู้หญิงของฉัน

ช่วงเวลาที่นัชชาตื่นขึ้นมาตัวหล่อนอยู่ในห้องนอนขนาดใหญ่ห้องหนึ่งหล่อนลืมตาขึ้นและสิ่งแรกที่สะดุดตาคือโคมไฟคริสตัลห้อยระย้าอันหรูหราที่กำลังห้อยอยู่บนหัวของหล่อนภายในห้องไม่ได้เปิดไฟไว้แต่แสงพระจันทร์สาดส่องแสงสว่างทะลุกระจกเข้ามาในห้อง

หล่อนพยายามขยับตัวมีละนิดนอกเหนือจากความเจ็บที่ต้นคอแล้วที่เหลือก็ไม่มีอะไรผิดปกติ

นัชชาระมัดระวังเป็นอย่างมากในการลุกขึ้นยืนพยายามลงจากเตียงยังไม่มันระวังตัวก็มีเสียงผู้ชายที่เปล่งเสียงออกมาอย่างชัดเจนในมุมมืด

“เธอตื่นแล้ว”

เท้าที่กำลังก้าวลงจากเตียงถึงงับหยุดชะงักเสียงนี้มันทำให้หล่อนคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดก่อนที่จะสลบไป

ห้องที่มิดชิดขนาดนี้ไม่รู้ว่าชายผู้นั้นออกมาจากไหนหล่อนก้มมองรอยมีดคมของตนเองมันยังมีเลือดซึมออกมานิดหน่อย....

นัชชาหันกลับมาถึงได้รู้ว่าบนโซฟาไม่ไกลนักกลับมีรูปร่างคนอยู่หล่อนหยีตาดูให้ชัดๆถึงได้รู้ว่าเป้นผู้ชายคนต่างชาติคนนั้นจริงๆ

Hawkเริ่มลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากโซฟาเหมือนกลับว่าเขารออยู่นานแล้วเขาขยับคอสักพักพลันเดินกลับหลังออกไปทางด้านหลังกำแพงเขาเอื้อมยื่นไปกดเปิดห้องนิรภัย

เสียง‘ปึง’ภายในห้องกลับมีแสงสว่างสาดส่องเข้ามาเต็มไปหมดนัชชามีเคยชินกับแสงที่ส่องตาที่อยู่ไกลยิ่งกลัวเข้าไปอีกว่าเขาจะทำเรื่องอะไรหล่อนรีบแกะมือออก

โซฟาหนึ่งตัวโต๊ธหนึ่งตัวเตียงหนึ่งเตียงพรมใต้เท้าปูนั้นปูด้วยพรมขนแพะที่มีราคาแพงบรรยากาศและความหรูหราโอ่อ่านั้นพูดไม่ออกเลยว่ามีความแปลกประหลาดอย่างไร

หล่อนเห็นเขาเดินมาทางหล่อนหล่อนรีบลงจากเตียงลุกขึ้นยืนรีบจนไม่มีเวลาใส่รองเท้าเท้าเปล่าและถอยหลังไปจนถึงขอบหน้าต่าง“แกอย่าเข้ามานะ!”

Hawkแทบจะไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของหล่อนเลยเขาเดินมาหาตัวหล่อนระยะห่างไม่เกินสองเมตรถึงได้หยุดเท้าลงเขากระเซ้าหล่อน“ทำไมเธออยากกระโดดลงไปหรอ?”

นัชชาสีหน้าขาวซีดปานจะขาดใจตายหล่อนมองหน้าคนเลวคนนั้น“อยู่กับแกในห้องนี้ฉันยอมกระโดดลงไป!”

“ได้งั้นโดดสิ”hawkแสยะยิ้มที่มุมปากอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมเขารีบก้าวไปข้างหน้าหลายก้าวดูจากสภาพแล้วคิดว่าเขาต้องการจับตัวหล่อน

นัชชาใจเต้นทำอะไรไม่ถูกหล่อนกัดฟันหันหลังกลับไปปีนหน้าต่างแต่กลับพบว่าด้านนอกหน้าต่างนั้นเต็มไปด้วยสวนดอกไม้หลากหลายชนิดถึงได้หยุดลง

“ทำไมไม่กระโดดหล่ะ?”hawkเดินถึงตัวหล่อนแล้วเขามองตามสายตาหล่อนออกไป“ที่ดินตรงนี้มันฝังอะไรเยอะแยะถ้าโชคดีเธอก็จะพบถึงแม้ว่าว่าพบแล้วไม่ตายยังไงก็ระเบิดตายได้”

“……”นัชชาตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแม้ว่าถึงจะเป็นเวลากลางคืนยังคงรับรู้ความรู้สึกถึงกลิ่นอายความน่ากลัวนี่มันไม่ใช่ดอกไม้ปกติแต่มันเป็นดอกป๊อปปี้!

ตั้งแต่เปิดร้านขายดอกไม้มาหล่อนเคยวิจัยดอกไม้หลากหลายชนิดบางทีก็มีการหาข้อมูลดอกป๊อปปี้แต่มันมีแต่รูปภาพแต่ไม่เคยเห็นของจริงมาก่อนแต่วันนี้กลับได้มาเจอทุ่งดอกป๊อปปี้ของจริงที่อยู่ด้านหน้าแต่ในสภาพที่สายลมโชยมาแบบนี้แต่มันไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงความงดงามเลยสักนิดแต่มันกลับกลายเป็นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยการฆ่าฟันอย่างเลือดเย็น

แท้จริงเขาคือใครกันแน่ถึงได้มีทุ่งดอกไม้ที่ห้ามปลูกอย่างดอกป๊อปปี้ขนาดนี้?!

Hawkเห็นหล่อนยืนตัวแข็งรีบใช้ช่วงเวลาที่หล่อนเผลอรีบเอื้อมมือดึงหล่อนเข้ามาอยู่ในอ้อมอก

“โอ๊ะ!”นัชชารับรู้ได้ถึงความอุ่นอุณหภูมิของร่างกายผู้ชายที่เข้ามาติดอยู่ด้านหลังหล่อนพยายามที่จะขยับตัวออก“ปล่อยฉัน!”

รูปร่างของhawkนั้นสูงถึงหนึ่งเมตรแปดสิบแปดเซนติเมตรเขามองนัชชาที่เตี้ยกว่าเขายี่สิบกว่าเซนติเมตรจะบังคับหล่อนก็เหมือนกับบังคับลูกแมวธรรมดาตัวหนึ่ง“อย่าขยับเดี๋ยวไปโดนไอ้นั่นผมเข้าธอต้องรับผิดชอบมันนะ”