ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 547

ตอนที่547ฉันไม่อยากเป็นเหมือนพี่

แค่ดูก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้อายุไม่มากพอๆกับน้องตัวเองประมาณ18-19มองไปทางสายตาของเธอที่ยังง่วงอยู่แต่วินาทีต่อไปก็กลัวขึ้นมาทันทีแล้วไปซ่อนอยู่ที่หลังของไวศทย์“นี่คือ.......”

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าทั้งสองไม่คิดว่าเธอจะกลับมากะทันหันก็เลยไม่ได้ใส่เสื้อผ้าดีๆคนที่โตกว่าก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสองคนนี้

ชีวภาไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบอารมณ์ของตัวเองยังไงเธอไม่เคยได้ข่าวว่าน้องตัวเองมีแฟนที่บ้านฐานะไม่ดีเธอพักการเรียนเพื่อหาเงินอีกอย่างก็เพื่อหาเงินรักษาแม่และหาเงินให้เขาเรียนเขาเองรู้แบบนี้ก็ตั้งใจเรียนมากไม่เคยที่จะให้พ่อเธอเป็นห่วง

แต่ตอนนี้กลับพาผู้หญิงกลับมาที่บ้านอย่างกะทันหันชีวภาไม่มองทางผู้หญิงพยายามไม่อยากทำให้ฝ่ายตรงข้ามลำบากใจเพราะไม่ว่ายังไงน้องตัวเองก็คือผู้ชายเธอหันหลังลากกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปในห้องพร้อมทิ้งท้ายไว้ให้กับสองคนที่ยืนอึ้งอยู่ว่า“ใส่เสื้อผ้าให้ดีก่อน”

ไวศทย์มองดูชีวภาเดินเข้าไปในห้องเขาถึงจะโล่งอกหันหลังมองไปทางเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างหลัง“พวกเรารีบเข้าไปแต่งตัวกันเถอะ”

บนใบหน้าของเด็กผู้หญิงเต็มไปด้วยความหงุดหงิดเข้าไปในห้องถึงจะบ่นเบาว่า“พี่สาวเธอกลับมาทำไมไม่บอกฉันทำตัวไม่ถูกเลย”

“ก่อนหน้านี้พี่สาวฉันไปทำงานต่างจังหวัดและไม่ได้บอกกับฉันว่าจะกลับมาวันนี้ฉันก็ไม่รู้นี่”ไวศทย์งงยิ่งกว่าเธออีกให้พี่สาวแท้ๆเห็นตัวเองพาเด็กผู้หญิงมาที่บ้านไม่รู้เลยว่ามันตื่นเต้นขนาดไหน“พอแล้วยังไงก็เห็นไปแล้วรีบรีบแต่งตัวเถอะ”

พูดจบเขาก็รีบไปเก็บเศษกระดาษและถุงยางอนามัยที่ใช้เสร็จรีบทิ้งเข้าไปในถังขยะจากนั้นมัดถุงขยะให้แน่นถึงจะโล่งอก

ชีวภาเข้าห้องก็ปิดประตูนัยน์ตาของเธอยังเป็นภาพที่เห็นเมื่อกี้มองไปทางห้องที่เล็กๆพร้อมกับเตียงที่เล็กๆถึงแม้จะเก่าแต่ก็เป็นที่ๆเธอคุ้นเคยเธอถอนหายใจแล้วไปนั่งข้างเตียง

เธออยู่บ้านหลังนี้ตั้งแต่เกิดคิดไปคิดมาก็22ปีแล้วในตอนที่เธออยู่ม.3พ่อก็เสียไปจากนั้นห้องที่บ้านก็เริ่มโล่งอยู่ที่นี่ใช้ชีวิตจนถึงปัจจุบันเมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าห้องนี้เล็กแต่พอใช้ชีวิตด้านนอกกับชนุดมกลับมาอีกทีเธอรู้สึกว่าที่นี่แออัดไปหน่อย

เธอรู้สึกตลกตัวเองยิ้มแล้วส่ายหัวคนเราถึงแม้หัวใจไม่เปลี่ยนแต่สุดท้ายก็จะโดนสิ่งแวดล้อมกระทบกระเทือน

ประตูบ้านยังเป็นประตูไม้เหมือนเดิมการเก็บเสียงของห้องก็ไม่ค่อยดีก็เลยได้ยินเสียงที่ข้างห้องกำลังเก็บของอยู่

ชีวภาคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่ซื่อๆจะมีแฟนแถมยังพามาที่บ้านอีกเธอรู้ว่าน้องนั้นโตเป็นหนุ่มแล้วแต่ว่าเธอที่เป็นพี่สาวก็ยากที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้刚才撞见，她

เมื่อกี้เธอแทบจะไม่มีความกล้าที่จะไปดูในห้องกลัวว่าจะเห็นอะไรที่เธอรับไม่ได้ก็เลยเข้ามาในห้องให้พวกเขาเก็บเอง

ผ่านไปประมาณ15นาทีในห้องก็มีเสียงเปิดประตูแล้วปิดประตูดังขึ้นในเวลาต่อมาเสียงของไวศทย์ก็ส่งผ่านมาจากประตู“พี่เธอไปแล้ว”

ชีวภาลุกขึ้นแล้วหายใจเข้าลึกๆจากนั้นถึงจะเปิดประตูมองไปทางห้องโถงที่โล่งๆเธอมองไปทางน้องที่ก้มหัวไม่กล้ามองตัวเองจากนั้นเธอก็เดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง

ชี้ไปทางเก้าอี้ที่อยู่ตรงหน้า“นั่งลงสิ”

ไวศทย์รู้ว่าตัวเองทำผิดเอามือไขว้หลัง2ข้างแล้วก้มตัวลงเล็กน้อย“ไม่ไม่เป็นไรพี่ผมยืนไว้ดีกว่า”

ชีวภาพเพิ่มน้ำเสียง“นั่งลง!”