ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1015

ดังนั้นสุดท้ายแล้ว ทั้งสองก็รีบไปจากเมืองนี้ แล้วบินไปยังย่างกุ้งในประเทศZ

และในเวลานี้ โตเกียวซึ่งเร็วกว่าเวลาในประเทศหนึ่งชั่วโมง ปกติแล้วจะเป็นเวลาค่ำและมีการเปิดไฟหลากหลายดวง

ผ่านไปอีกประมาณสองชั่วโมง ในที่สุดทั้งสองก็ไปถึงสนามบินของTH ประเทศZเล็กมาก สายการบินจึงไปย่างกุ้งไม่ถึง จำเป็นต้องเปลี่ยนเครื่องที่TH

แสงดาวขึ้นเครื่องบินแล้ว พอเห็นกำหนดการเดินทางนี้ เธอก็หมดหวัง

เพราะเธอในเวลานี้ ทั้งเหนื่อยและรู้สึกไม่สบาย และไม่รู้เป็นเพราะว่าเธออยู่บนเครื่องบินเป็นเวลาหกถึงเจ็ดชั่วโมงจากในประเทศหรือเปล่า สภาพจิตใจของเธอจึงแย่มากในตอนนี้

“คุณแสงดาว งั้นคุณพักผ่อนเถอะครับ พอถึงTH ผมจะเรียกคุณเอง”

วาริชใส่ใจมาก เห็นเธอดูแย่แบบนี้ ก็สงสาร เขาให้เธอพักผ่อนเยอะๆ ส่วนตัวเองรับหน้าที่ดูแลเธอ

แสงดาวจึงหลับบนเครื่องบินอย่างสบายใจ

แต่ในความเป็นจริง แม้ว่าเธอจะนอนหลับได้อย่างสบายใจ แต่ตลอดทางนี้ เธอก็ไม่ได้หลับสักเท่าไหร่

เพราะว่า เธอปวดท้องตลอดเวลา

กินอะไรเสียไปหรือเปล่า？

หรือว่าประจำเดือนจะมา？

เธอทนไว้ อย่างทรมานสุดๆ ทนมานเกือบสิบชั่วโมงได้ ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทาง——ย่างกุ้ง！

“คุณแสงดาว ในที่สุดพวกเราก็ถึงแล้ว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？ไปโรงพยาบาลเพื่อดูอาการก่อนดีไหมครับ？”

“ไม่เป็นไร ฉันลงไปกินอะไรร้อนๆ หน่อยก็ดีแล้ว”

แสงดาวปฏิเสธ

จากนั้น เธอก็ถือกระเป๋าของตัวเอง กุมท้องตัวเองลงจากเครื่องบินแบบหน้าซีด

จริงๆ เลย หลังจากที่เธอลงมา เมื่อเธอหาร้านอาหารที่สนามบินได้ และสั่งอาหารและเครื่องดื่มที่มีความร้อนหน่อย จากนั้นเธอก็ค่อยๆ สบายมากขึ้นเยอะ

วาริชเห็น ก็ค่อยๆ หมดห่วงเธอ

“งั้นพวกเราจะไปไหนก่อนดี？คนของซาจากรุ๊ปบอกว่า ประธานคณาธิปทำการลงทุนพวกอิเล็กทรอนิกส์ที่นี่ ไม่งั้นพวกเราไปหาพวกสิ่งของอิเล็กทรอนิกส์ดีไหมครับ？”

“อิเล็กทรอนิกส์？”

แสงดาวกำลังกินบะหมี่ร้อนๆ อยู่ในปาก จู่ๆ ได้ยินแบบนี้ เธอก็หยุดลง ดวงตาฤดูใบไม้ร่วงสีฟ้าใสนั้นเป็นประกาย

ใช่ ทำไมเธอถึงคิดไม่ได้นะ？

ไอ้โรคจิตนั่น เขาเปิดบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าในเมืองAมาก่อนไม่ใช่เหรอ？

และชื่ออะไร“บริษัทคลาวน์โปร”？และยังเปิดตรงข้ามหิรัญชากรุ๊ปของพวกเราอีก！！

ในที่สุดแสงดาวก็คิดเรื่องนี้ได้ ทันใดนั้น เธอก็ไม่กินบะหมี่อีกต่อไป วางส้อมลงบนจาน แล้วลุกขึ้นยืน

“ใช่ คุณพูดถูก ตอนนี้พวกเราจะไปในเมือง หา‘หยุนตวนอี้ผาน’อะไรนั่น หาชื่อนี้ให้เจอ นั่นต้องเป็นของเศษสวะแน่”