แสงดาวคนโง่เง่าเชิดหน้าแล้วก็เดินออกไปเลย
ได้ไม่นาน ทั้งสองก็เรียกรถแท็กซี่มาแถวโรงพยาบาลแห่งนั้นที่พนักงานทำความสะอาดคนนั้นบอกมา
จริงๆด้วย หลังจากมาถึงที่นี่ พวกเขามองเห็นตึกสูงตระหง่านเหล่านั้น ไม่ใช่บริษัทอิเล็กทรอนิกส์ขนาดเล็กที่ดูรกวุ่นวายอีกต่อไป ทว่าเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ที่มีโลโก้สะดุดตาติดอยู่บนผนัง
แสงดาวได้เห็นแล้ว ยังไม่ทันได้ลงรถ จากหน้าต่างรถมองออกไปรอบด้าน
“คุณผู้ชาย คนในครอบครัวของคุณเป็นผู้ป่วยกระดูกเท้าหักแบบนี้ อย่าได้ให้เธอลงพื้นเป็นอันเด็ดขาด ไม่งั้นคุณก็ยืมเก้าอี้วีลแชร์จากโรงพยาบาลกลับไป ไม่งั้นคุณก็อุ้มเธอขึ้นรถไป กลับไปแล้วก็ดูแลเธอให้ดี”
“……”
ทันใดนั้น ทางด้านขวาของเธอ เธอเหมือนกับว่าได้ยินภาษาบ้านเกิดของตัวเอง
บังเอิญมาก?
ความรู้สึกคุ้นเคยเกิดขึ้นมาแล้ว วินาทีนั้น หันหน้ามองไปทางต้นเสียงของเสียงนั้น
กลับพบว่า สถานที่แห่งนั้น เป็นโรงพยาบาลของที่นี่ เวลานี้ ที่หน้าประตูมีผู้คนเดินผ่านไปมา คุณหมอที่สวมเสื้อกาวคนหนึ่ง กำลังส่งคนไข้สองคนออกมา
คนหนึ่งเท้าได้รับการบาดเจ็บข้างหนึ่ง
อีกคนหนึ่ง กำลังพยุงเธอ ในแววตาเต็มไปด้วยความเป็นกังวลอย่างมาก ไม่เคยออกห่างจากเด็กสาวคนนี้ที่ขายังพันผ้าก๊อซและมีเหล็กดามเอาไว้
พวกเขาเป็นใคร?
นัยน์ตาของแสงดาวหรี่ลงเล็กน้อย
ในทันใดนั้น ในสมองของเธอ “วิ้ง”ออกมาแล้ว สีเลือดที่อยู่บนใบหน้าได้เหือดหายไปจนสะอาดหมดจด!
“พี่ชาย ฉัน……ฉันไม่อยากจะนั่งวีลแชร์ พวกเราที่นั่นไม่ค่อยจะสะดวก พี่ชาย คุณให้ฉันขี่หลังกลับไปได้ไหม? ฉันรับประกันกับคุณ ฉันจะไม่วิ่งไปมั่วซั่วอีกแล้ว”
เมื่อได้ยินว่านั่งวีลแชร์ ขวัญเมืองก็แสดงสีหน้าปฏิเสธอย่างขีดสุด
เธอยืนอยู่ที่นั่น ดวงตาแดงๆ ทั้งระมัดระวังอีกทั้งแลดูน่าสงสารมองไปยังชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เหมือนกับเจ้าหมาน้อยที่ถูกทอดทิ้งยังไงอย่างงั้น
ชายหนุ่ม:“……”
ขมวดคิ้วเป็นปม สุดท้ายแล้วเขาก็ได้ปฏิเสธข้อเสนอของคุณหมอ
“งั้นก็ไม่ต้องหรอก พวกเราที่นั่นใช้วีลแชร์ไม่ค่อยสะดวกจริงๆ”
“อืม งั้นก็ดูแลเธอดีๆแล้วกัน”
คุณหมอทำได้เพียงบอกกล่าวกับเขาหนึ่งประโยค
ชายหนุ่มพยักหน้า หลังจากนั้น เมื่อคุณหมอท่านนี้เดินจากไปแล้ว ลำแขนที่แข็งแกร่งและมีพละกำลังทั้งสองข้าง ก้มลงช้อนร่างของเด็กสาวอุ้มขึ้นมาแล้ว
ทันใดนั้นขวัญเมืองมีความสุขมากในสมองแทบจะวิงเวียนไป
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกเขาอุ้ม
ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ว่าวันหนึ่ง เธอจะถูกเขาอุ้มเอาไว้ในอ้อมกอด นี่เป็นสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งนานแล้ว
ทั้งร่างของขวัญเมืองสั่นเทาเล็กน้อย แนบสนิทอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มคนนี้ ใบหูของเธอแนบกับหน้าอกของเขา ได้ยินการเต้นของหัวใจอันทรงพลังที่อยู่ภายในของเขา ยังมีชุดสีเขียวขี้ม้าบนร่างกายที่กั้นกลางเอาไว้ต่างรู้สึกได้ถึงความร้อนในอุณหภูมิร่างกายของชายหนุ่ม
เธอเหมือนกับว่าจะไปถึงจุดสูงสุดของความสุข!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก