ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1030

เส้นหมี่กับแสนรักทั้งสองคนเดินทางไปที่เมืองเคลียร์ในวันรุ่งขึ้น

แต่ว่า พวกเขาไม่รู้เลยว่า วันก่อนหน้านี้ แสงดาวก็จากญี่ปุ่นเปลี่ยนเส้นทางมายังสถานที่แห่งนี้แล้ว

“คุณแสงดาว ข่าวคราวอันนี้ของคุณได้มาจากที่ไหนเหรอ? พวกเราตรวจสอบให้ดีก่อนไหม? ยังมีร่างกายของคุณแบกรับความหักโหมขนาดนี้ไม่ไหวแล้ว พวกเราพักก่อนสักคืนดีไหม?”

ในระหว่างที่กำลังเดินทางไปยังสถานที่แห่งนั้น ความจริงวาริชมีความลังเลขึ้นมาแล้ว

เพราะว่าจากการได้รับข้อมูลอันนี้ คือแสงดาวได้รับข้อความอันหนึ่งส่งมาอย่างกะทันหัน บอกว่าคณาธิปอยู่ที่เมืองเคลียร์

ทว่าคนคนนี้ เดิมทีแสงดาวไม่รู้ว่าเป็นใคร เป็นหมายเลขนิรนาม งั้นเขาจะกล้าให้เธอเดินทางไปง่ายๆอย่างนี้ได้อย่างไร? ถ้ามีกับดักจะทำยังไง?

แต่แสงดาวกลับไม่ฟังคำห้ามปราม

เธอรู้สึกว่าเมืองเคลียร์สถานที่แห่งนี้ คณาธิปต้องอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอน เพราะว่าเธอคิดออกแล้วว่า ก่อนหน้าเส้นหมี่หลบซ่อนอยู่ที่สถานที่แห่งนี้ ก็คือเมืองเคลียร์

ทว่าในตอนนั้น คณาธิปก็อยู่ด้วย

แสงดาวขึ้นเครื่องบินมาในคืนนั้นเลย

ระยะทางจากโตเกียวมาถึงเมืองเคลียร์ ยังต้องเปลี่ยนเครื่องที่ย่างกุ้ง ความจริงแล้วระยะเวลาสั้นกว่ามาก ถ้าไม่ต้องเปลี่ยนเครื่อง แสงดาวหลังจากขึ้นเครื่องมาแล้ว เป็นไปตามที่วาริชคาดเอาไว้ อาการของเธอยิ่งไม่ดีขึ้นเรื่อยๆแล้ว

“คุณแสงดาว คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่เป็นไร！”

แสงดาวกลืนความเจ็บปวดลงไป เธอปิดเปลือกตาลงอย่างดื้อรั้น

วาริชมองดูเธอ สุดท้ายแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำเพียงยื่นผ้าห่มผืนหนึ่งมาทางด้านข้าง

ในตอนที่มาถึงเมืองเคลียร์ ก็เป็นเวลาตีสามแล้ว วาริชมองดูหญิงสาวที่อยู่ด้านข้างไม่ง่ายเลยกว่าจะหลับไปได้ ไม่อยากจะปลุกเธอให้ตื่นเลย แต่สุดท้ายแล้ว ในตอนที่เครื่องลงจอด แรงสั่นทะเทือนในขณะที่กระทบลงบนพื้นก็ทำให้เธอตื่นขึ้นมาแล้ว

“โอ๊ย——”

หลังจากได้ยินเสียงร้องของเธออย่างชัดเจน เธอกุมท้องของตัวเองเอาไว้ใบหน้าซีดเซียว

“คุณแสงดาว คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” วาริชได้เห็นสถานการณ์แล้ว รีบเข้ามาพยุงเธอและถามอย่างเป็นห่วง

“……”

ผ่านไปหลายวินาที ผู้หญิงคนนี้ถึงได้ดีขึ้นมาบ้าง

หลังจากนั้น เธอส่ายหน้าไปมา

“ไม่เป็นไร ลงไปกันเถอะ” เธอยืนขึ้นมา หยิบกระเป๋าเดินออกจากตำแหน่งที่นั่ง

ได้เห็นสถานการณ์แล้ว วาริชเองก็ไม่อยากจะพูดอะไรอีก ลงเครื่องไปกับเธอแล้ว ทั้งสองเตรียมว่าจะเรียกรถจากสนามบินเดินทางไปในเขตเมืองเคลียร์เลย หลังจากนั้นก็จะไปหาคณาธิป

แต่ว่า สิ่งที่ทำให้ทั้งสองคาดไม่ถึงคือ เมื่อทั้งสองพึ่งจะออกมาจากสนามบิน กลับมองเห็นรถแท็กซี่ของในพื้นที่คันหนึ่งจอดรออยู่ที่นั่น

“คุณแสงดาว นี่คือ?”

 “……”

ในที่สุดแสงดาวก็รู้สึกว่ามีความแปลกประหลาด เธอหยุดลงแล้ว ยืนอยู่กับที่มองไปยังรถแท็กซี่คันนั้นอย่างระมัดระวังตัว