ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1046

“ไม่ว่าจะยังไง เธอก็ไม่ควรจะทำร้ายตัวเอง เธอกำลังท้องและยังต้องไปบริจาคเต็มเซลล์อีก ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง?”

ม็อกโกกระวนกระวายอยู่สักพัก แล้วจึงพูดประโยคอย่างสะลึมสะลือและค่อนข้างคลุมเครือ

แสงดาวมองไปที่เขา

มองจนเขาพูดจบ แล้วจึงยิ้มมุมปากเยาะเย้ยขึ้นทีละนิดๆเหมือนกำลังดึงเชือกหุ่นเชิดตุ๊กตา

“ทำไม? คุณจากลูกไม่ได้เลยเหรอ?”

“……ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น”

“แล้วหมายความว่าอะไรล่ะ? ม็อกโก บางทีคุณพูดตรงๆฉันอาจรู้สึกดีกว่านี้ ยิ่งคุณปิดบังและหาขอแก้ตัวให้ตัวเองมากเท่าไหร่ มันยิ่งทำให้คุณดูน่ารังเกียจไม่เหมือนคน คุณรู้ตัวมั้ย?”

“……”

ทันใดนั้นม็อกโกเหมือนถูกน้ำเย็นราดใส่หัว

เธอพูดว่าเขา...ไม่เหมือนคนงั้นเหรอ?

“เช่นคุณพูดตรงๆเรื่องพ่อแม่คุณที่เสียกับผมได้เลย แสงดาวน้องชายเธอเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของผม ผมต้องไม่ผัวพันกับเธอ ไม่อย่างนั้นพ่อแม่ของผมจะตายตาไม่หลับ ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณดีและจะไม่กวนใจคุณอีก”

“อีกตัวอย่างหนึ่งเช่น ตอนนี้คุณกำลังรั้งฉัน คุณไม่จำเป็นต้องพูดว่าไม่อยากเห็นฉันบาดเจ็บ เธอสามารถพูดตรงๆกับฉันได้เลยว่าสิ่งที่คุณต้องการคือลูกชาย”

แสงดาวยืนกอดอกพูดอย่างนิ่งๆอยู่ตรงนั้น

ตอนนี้หล่อนไม่มีความรู้สึกใดๆ แม้แต่สีหน้าที่เยาะเย้ยเมื่อครู่ก็ไม่มีแล้ว มีเพียงความเฉยเมยและไม่คุ้นเคย

หล่อนราวกับพูดในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองเลยแม้แต่น้อย

สุดท้ายแม้แต่สีหน้าของม็อกโกก็ไม่มี

เขายืนอยู่ตรงทางเดิน สีหน้าของเขาซีดขาวไร้ชีวิตชีวา โทรมจนไม่กล้าที่มอง

สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงลูกในท้องของหล่อนจริงเหรอ?

ไม่จริง

เขาต้องการทั้งแม่และลูก

แต่เขาเหมือนทำลายทุกอย่างด้วยน้ำมือของเขาเอง

ตั้งแต่วินาทีที่เธอฉีกหน้าเขาไม่ยอมรับต่อหน้าเธอ และจากที่เธอบอกว่าเขาน่ารังเกียจไม่เหมือนคน ความสัมพันธ์ระหว่างเขาก็พังทลายลงด้วยน้ำมือของเขา

มือที่วางอยู่ข้างลำตัวของเขาเริ่มสั่นโดยไม่รู้ตัว เพราะความเจ็บปวดที่บีบคั้นหัวใจ

“ไม่จริง ผมแค่ไม่อยากให้คุณเป็นอะไรจริงๆ”

“จริงเหรอ? งั้นก็ดีเลย หลังจากเอาลูกออกและพักฟื้นอีกสามสี่วันแล้วค่อยเจาะไขกระดูก วิธีนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉัน

แสงดาวตอบไปด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก

เมื่อพูดจบ ดวงตาของผู้ชายคนนี้ปิดลงช้าๆราวกับไม่อยากให้หล่อนเห็นตาที่แดงของเขา ทิ้งไว้เพียงริมฝีปากที่ซีดเซียวอย่างเยือกเย็น

“ได้……”