ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1045

เส้นหมี่ถามอย่างตื่นเต้น

แต่คุณหมอคนนี้กลับส่ายหน้า : “ไม่ใช่ครับ พิษนี้ของเขาไม่สามารถถอนได้ มันหลายปีเกินไปแล้ว ตามรายงานฉบับนี้ที่ส่งมาจากในประเทศของพวกคุณ ข้างในเขียนว่าไขกระดูกไม่ได้ตายไปเสียทั้งหมด”

“ดังนั้นความหมายของคุณคือ?”

“ลองดูว่ามีวิธีที่จะทำให้มันฟื้นกลับมามีชีวิตได้หรือไม่”

คุณหมอคนนี้พูดแบบกระชับได้ใจความ พูดเพียงไม่กี่คำก็สามารถพูดแนวทางที่ต้องแก้ไขสุดท้ายในรายงานฉบับที่ส่งมานี้ออกมา

แต่ว่าคิดอยากจะทำให้ไขกระดูกกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มันจะง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร?

เป็นไปได้ไหมว่า.......ใช้ไขกระดูกอื่นมาปลูกฝัง?

เส้นหมี่เองก็เป็นหมอ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เข้าใจความหมายของคุณหมอแล้ว

“งั้น....ก็ต้องหาไขกระดูกที่ตรงกันใช่ไหม?”

“ใช่ความหมายนี้ แต่อัตราความสำเร็จของมันไม่เหมือนกับมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั่วไป มันจะต่ำกว่า ดังนั้น ไขกระดูกนี้ทางที่ดีที่สุดคือญาติพี่น้องสายเลือดโดยตรงของเขา หากต้องหาจากคลังไขกระดูก เป็นไปได้มากว่าไร้ประโยชน์ และยิ่งเป็นการเร่งการตายของเขา”

คุณหมอคนนี้ค่อนข้างชำนาญการ หลังจากที่ดูรายงานฉบับนี้จบแล้ว ก็พูดประเด็นสำคัญที่สุดข้างในออกมา

คนในห้องทำงานได้ฟังแล้วต่างพากันเงียบ

ญาติพี่น้องสายเลือดโดยตรง คนคนนี้คือไม่มีเลย

เนติแม่ของเขาตายไปแล้ว

ธนากรพ่อของเขาก็ตายไปแล้ว งั้นตอนนี้ญาติพี่น้องสายเลือดโดยตรงที่ยังอยู่บนโลกนี้ ยังจะมีใคร?

เส้นหมี่แทบไม่กล้าไปคิดถึงปัญหานี้เลยแม้แต่น้อย สายตาก็ยิ่งไม่ยินยอมหันไปเหลือบมองทางด้านข้าง กลัวว่าถ้าเธอมองไปแล้วจะทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอเกิดการเข้าใจผิด

ใช่สิ เธอมีสิทธิ์อะไรขอให้เธอช่วยชีวิตคณาธิปล่ะ?

พวกเขาสองคนแม่ลูกทำร้ายเธออย่างหนักหนาสาหัสมากพอแล้ว อีกทั้ง เธอยังตั้งครรภ์อยู่

“คุณหมอ ไม่อย่างนั้น.........”

“ฉันเป็นพี่สาวของเขา คุณต้องการดูดไปเมื่อไหร่?”

ใครก็ไม่คาดคิดว่า ในตอนที่เส้นหมี่ยังคงคิดจะให้คุณหมอคนนี้ลองไปหาไขกระดูกมาดูก่อน

จู่ ๆ แสงดาวที่ยืนอยู่ข้างเธอก็เอ่ยปากพูดตัดบทเธอ โยนประโยคนี้ออกมาต่อหน้าทุกคนอย่างเย็นชา

เส้นหมี่หันหน้าไปมองเธอในทันใด

แสนรักที่นั่งด้านหน้าก็เลิกคิ้วเล็กน้อย แล้วเหลือบสายตามามอง

แต่ปฏิกิริยาของทั้งสองคนยังไม่เร็วเท่าอีกคนหนึ่ง เมื่อน้ำเสียงแสงดาวพูดจบลง ชายคนนี้ก็เดินมาตรงหน้าเธออย่างกะทันหัน

“ทำแบบนั้นได้ยังไง? ตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์อยู่ จะไปดูดไขกระดูกได้อย่างไรล่ะ?”

คือม็อกโก หลังจากที่เขาได้ฟังคำพูดนี้ก็อดกลั้นความร้อนใจไว้ไม่ไหวอีกแล้ว

แต่สิ่งที่ตอบแทนเขากลับเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันของผู้หญิงคนนี้