หลอกแต่งงาน?
แสงดาว โกรธมากจนทำได้เพียงเย้ยหยัน: "ฉันหลอกตระกูลโชคสกุลอะไร? ตระกูลของเขาร่ำรวยหรือมีอำนาจ? แม้แต่บ้านสำหรับแต่งงานก็ยังต้องเอาจากน้องชายของฉัน หล่อนกล้าที่จะพูดว่า ฉันหลอกแต่งงาน"
"คุณ--"
เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดไม่ออกอีกครั้ง
ในแง่ของสถานะของเธอ คำว่า "การหลอกแต่งงาน" ฟังดูไร้สาระมาก
ในที่สุดตำรวจก็จากไปด้วยความสิ้นหวัง
คืนนั้น แสงดาว อยู่ในห้องกักกันของสถานีตำรวจทั้งคืน ทั้งคืนนี้เธอถูกปฏิเสธที่จะติดต่อกับคนภายนอก รวมทั้งโทรศัพท์มือถือของเธอต่างๆ ก็ถูกยึด
อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ตื่นตระหนก
เพราะเธอเชื่อว่าวาริชจะมาช่วยเธออย่างแน่นอน
ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา คนๆ นี้ได้รับความไว้วางใจจากเธออย่างสมบูรณ์ ด้วยความเชื่อใจ ความจริงใจ และความอดทนของเขา...
ทีละเล็กทีละน้อยในที่สุดเธอก็หยิบหัวใจที่แตกสลายนั้นขึ้นมาอีกครั้ง
แต่เธอไม่รู้ว่าในคืนนี้ วาริชก็เอะอะที่บ้านเช่นกัน
แต่ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย!
“บอกมา บอกพ่อแม่มาว่าลูกในท้องของหล่อนเป็นของลูกไหม?”
"เป็นของผม!"
แม้ว่าเขาจะถูกขังอยู่ในห้อง วาริชก็ยืนกรานที่ประตูและส่งเสียงดัง
เมื่อแม่วาริชได้ยิน เธอรู้สึกโกรธจนตัวสั่น “ของแก? ฉันให้อำนวยการฝ่ายสตรีตรวจท้องของเธอแล้ว นั่นไม่ใช่สี่เดือน แต่เป็นเจ็ดเดือน เธอจะท้องลูกของแกได้ไง??”
“ไอ้บ้า ใช่ไม่ใช่ลูกของตัวเองก็ไม่รู้เหรอ”
หลังจากที่พ่อวาริชรู้ความจริง เขาก็สาปแช่งอยู่ข้างนอกด้วย
สีหน้าของ วาริช ซีดทันที
“นั่นก็คือสาเหตุที่แสงดาวตีผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม แม่ แม่ทำอะไรไป? แม่ทำอย่างนั้นได้ยังไง แม่ทำเกินไปแล้วนะ!”
เขาจ้องไปที่แม่ของเขาขณะอยู่ในห้องและคำรามอย่างโกรธจัด
แต่แม่วาริชเย้ยหยันอยู่ข้างนอก: "ฉันทำเกินไปงั้นเหรอ? ฉันทำเพื่อแก แกทำอะไรไม่ดี แต่กลับจะไปเลี้ยงลูกให้ผู้ชายคนอื่นงั้นหรอ? แกอยากให้ตระกูลของเราโดนหัวเราะเยาะจากคนทั้งจังหวัดหรือไง:black"??
"..."
“ใช่ วาริช แม่ของลูกพูดถูก ถ้าเรื่องเป็นงอย่างนั้นจริงๆ พ่อก็จะขายขี้หน้า พ่อเป็นถึงหัวหน้า แต่ลูกเป็นพ่อเลี้ยงของลูกคนอื่น ต่อไปพ่อจะมองหน้าเพื่อนร่วมงานยังไง ลูกอยากจะทำให้พ่อแม่ตายหรือไง?
พ่อวาริชก็เริ่มดุด่าอย่างรุนแรงและประโยคสุดท้ายนั้นก็โหดร้ายมาก
วาริชที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ไม่สามารถระบายได้อีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก