ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1073

เส้นหมี่ที่เข้าใจนิสัยของลูกสาวดี แป๊บเดียวก็นึกสิ่งนี้ขึ้นมาได้ ทันใดนั้น เธอร้อนรนขึ้นมาแล้ว：“เธอเป็นอะไรเหรอ? ทำไมถึงได้ให้คุณอาบน้ำให้อย่างกะทันหันขึ้นมา?”

“……อืม ประชุมผู้ปกครอง ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่”

ชายหนุ่มที่อยู่ในวิดีโอคอลแฝงไปด้วยความแข็งกระด้างและความหงุดหงิดลอดฟันออกมาหนึ่งประโยค

เส้นหมี่：“……”

ในสมองคิดภาพเพิ่มเติมในสิ่งที่ชายหนุ่มคนนี้พูดว่า “ไม่ค่อยจะดี” เธอหันกลับมา อดทนเอาไว้ตั้งนาน ถึงได้เก็บเอาความน่าขันที่อยู่ในอกเก็บลงไป

ช่างเถอะ เรื่องนี้อย่าได้พูดถึงอีกเลย ไม่งั้น เธอกลับไปแล้วแน่นอนว่าจะทำให้ลำบากใจเสียเปล่า

เส้นหมี่กลับมาที่หัวข้อเริ่มแรกอีกครั้ง

“ภรรยาของขุนรักษ์เปิดภัตตาคารอยู่ในศรีมรกตแล้ว”

“ศรีมรกต？”

ปรากฏว่า หลังจากที่ชายหนุ่มคนนี้ได้ฟัง ก็เกิดความสงสัยขึ้นมา

ทางด้านเส้นหมี่พยักหน้า：“ใช่ ตำแหน่งตรงนั้นฉันเคยไปดูมาก่อนแล้ว ค่อนข้างดี ห่างจากเกสต์เฮาส์ของทางการทหารไม่ไกล”

“เธอร่วมมือกับคนของไวท์ พาเลซตั้งแต่เมื่อไหร่?”

 “！！！！”

ไม่มีอะไรตรงกว่านี้แล้ว！

เพียงแค่ตรงอย่างมาก！！

ผู้ชายคนนี้ได้ฟังจบแล้ว น้ำเสียงที่อยู่ในสายโทรศัพท์ก็เย็นชาขึ้นมาแล้ว มีหน้าจอกั้นกลางเอาไว้ ต่างยังรู้สึกได้ถึงความเยือกเย็นที่น่ากลัว

เส้นหมี่ยักไหล่ขึ้นมา：“ไม่รู้ ต้องตรวจสอบ?”

“ไม่ต้องหรอก！”

ในทันใด แสนรักที่อยู่ในวิดีโอคอลปฏิเสธแล้ว

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แม้แต่กระดุมก็ยังไม่ทันได้ติด เขานั่งอยู่ที่หน้ากล้อง：“คุณไม่ต้องทำอะไรหรอก เรื่องนี้ผมจะเป็นคนจัดการเอง พรุ่งนี้คุณกลับมาได้แล้ว！”

ประโยคสุดท้าย ในน้ำเสียงของเขาเป็นเหมือนคำสั่งแล้ว

ใช่สิ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับความปลอดภัยของเธอ

เส้นหมี่วางสายไป

ภายในคืนนั้น ทีมย่อยทีมหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นที่ภัตตาคารแห่งใหม่ของบัวงามรวดเร็วอย่างกับสายฟ้า หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ยาเสพติดกว่าสิบกิโลกรัมก็ถูกค้นออกมาจากภัตตาคารแห่งนี้

กลางดึกบัวงามถูกเคาะประตูอย่างแรงจนตกใจตื่นขึ้นมา

วิ่งออกมาเปิดประตูอย่างสั่นเทา พึ่งจะเปิดออกมา คนที่พุ่งเข้ามาเหมือนกับลมพายุ เหมือนได้เหยียบลงที่ดวงใจของเธอแล้ว！

“จับตัวเธอเอาไว้ ไปพบคุณท่าน！”

คือรองผู้นำเดชา เขาดวงตาแดงฉานมองไปยังผู้หญิงคนนี้ เกลียดจนอยากจะกรีดด้วยมีดสักพันครั้ง

บัวงามถูกจับ ยิ่งหวาดกลัวมากกว่าเดิม จนหมดสติลงไปแล้ว

หลังจากนั้นสองชั่วโมง ร้านน้ำชาในเขตชานเมืองแห่งหนึ่งได้รับข่าวว่าภัตตาคารถูกคนเข้าตรวจค้นไปหมดแล้ว กลางดึก คนที่อยู่หลังม่าน โมโหจนได้ยินเสียง “เพล้ง”ดังออกมาได้พังโต๊ะเล็กๆที่อยู่หน้าเตียงลงแล้ว！

“ไม่ใช่ว่าปฏิบัติการอยู่ดีๆไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้เกิดเรื่องขึ้นอย่างกะทันหัน?”

“……คือว่าหลานสะใภ้ของไชยันต์ได้มาที่นี่อย่างกะทันหัน ตอนกลางวันไม่รู้ว่าเธอยังไงกันแน่ ได้ไปหาบัวงามกับผู้หญิงลำธารณีณคนนั้น หลังจากนั้นนังโง่คนนั้นได้แสดงความน่าสงสัยออกมาต่อหน้าของเธอแล้ว”