ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1077

ม็อกโกถึงได้ขมวดคิ้วเป็นปม：“ไม่ได้พูดอย่างชัดเจน พูดเพียงว่าคืนก่อนหน้านี้ไม่กี่วันป้าสะใภ้ได้เสียแล้ว”

“เสียแล้วงั้นเหรอ?”

คณาธิปเกิดความประหลาดใจขึ้นมาทันใด “งั้นคุณจะกลับไปหรือเปล่า?”

ม็อกโกส่ายหน้า：“ไม่ต้องหรอก เป็นลูกสะใภ้ของคุณปู่ใหญ่ เรื่องของครอบครัวพวกเขา พวกเขาจะจัดการกันเอง อีกทั้งก็ผ่านไปหลายวันแล้ว ไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไร”

เขาอธิบายออกมาสั้นๆ

คณาธิปถึงได้วางใจลงได้ หยิบนมที่อยู่ด้านหน้านำอึกสุดท้ายดื่มลงไปแล้ว

“งั้นถ้าไม่มีอะไรละก็ ผมกลับไปก่อนแล้ว อีกสักพักยังต้องทำการรักษา”

“อืม ให้ผมไปส่งไหม?”

“ไม่ต้องหรอก”

คณาธิปโบกมือไปมา

ไม่นาน เขาก็เข็นวีลแชร์ออกไปด้วยตนเอง ออกจากห้องพักผู้ป่วยไปแล้ว

ความสัมพันธ์แบบนี้ แปลกประหลาดนิดหน่อย เพราะว่าครั้งที่แล้วที่เจอหน้ากัน พวกเขาทั้งสองยังจะฆ่ากันตายไปข้าง แต่ว่าครั้งนี้ บรรยากาศเปลี่ยนไปเหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

ม็อกโกถึงได้ลุกขึ้นเก็บกวาดแล้ว

หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ ลูกที่อยู่ในท้องของแสงดาว ในที่สุดก็มีข่าวดีขึ้นมาแล้ว ปรากฏว่ามีพัฒนาการที่ค่อนข้างเร็ว

ม็อกโกได้ฟังสิ่งนี้แล้ว ดีใจเป็นอย่างมาก：“ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว พวกเราสามารถเจอหน้าเขาได้แล้ว ผมควรจะโทรศัพท์กลับไปหรือเปล่า ให้พวกเราเริ่มเตรียมห้องของทารกเอาไว้?”

ผู้ชายที่อายุสามสิบกว่าแล้ว ครั้งนี้ ตื่นเต้นดีใจเหมือนกับเด็กน้อยคนหนึ่ง

แสงดาวเองก็ดีใจ

จากนั้นเธอก็หน้าแดงขึ้นมา ก้มหน้าลงไปลูบท้องของตัวเองที่นูนสูงขึ้นมา “อืม”ตอบรับไปหนึ่งคำ

“ดี งั้นผมจะโทรหาคุณปู่ตอนนี้เลย ใช่แล้ว ภรรยา คุณว่า พวกเราจะทำห้องเด็กผู้ชาย? หรือว่าห้องเด็กผู้หญิงดี?”

 “……”

แสงดาว ในสมองของเธอ “วิ้ง” ไปแล้ว

เขาเรียกเธอว่า......ภรรยา?

เธอเหมือนกับว่าฟังอะไรไม่ได้ยินแล้ว สิ่งเดียวที่รู้สึกได้ คือกระแสความร้อนที่โหมกระหน่ำเข้ามาในดวงใจ เหมือนเธอกำลังจะจมลงไปทั้งร่างแล้ว

นี่คือความสุข！

สุดท้ายม็อกโกก็ไม่อดทนรอคำตอบของเธอ หลังจากนั้นก็อดใจไม่ไหวแล้วจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาไชยันต์แล้ว

ได้ยินเสียงของเขาที่ไม่ค่อยจะต่อเนื่องกันไม่ว่าครั้งไหน ในสายโทรศัพท์ก็ร้องขอให้จัดเตรียมทั้งสอง ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชายต่างเตรียมเอาไว้

เจ้าโง่คนนี้

แสงดาวก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข มองไปยังท้องของตัวเอง

หลังจากนั้นสามวัน แสงดาวพบว่า ผู้ชายคนนี้กำลังจะกลายเป็นซูเปอร์พ่อลูกอ่อนในอนาคต เธอไม่สามารถออกจากห้องพักผู้ป่วยได้ ทุกวันเขาจะออกไปข้างนอกซื้อถุงเล็กถุงใหญ่กลับมา

ถ้าไม่ใช่ชุดสำหรับเด็กทารก ก็จะเป็นข้าวของเครื่องใช้สำหรับเด็กทารก