ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1099

“ไม่จำเป็น ฉันติดต่ออะไรกับเขา? ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มาสักหน่อย?” สุดท้ายเธอก็ไม่ต้องการโทรศัพท์แล้ว เธอหันหลังให้เขาแล้วพูดหนึ่งประโยคด้วยเสียงอู้อี้

คณาธิปค่อยโล่งอก

อยากหัวเราะ

เพราะว่าอารมณ์แบบนี้ คือเห็นได้ยากมากจริงๆ จากบนตัวของผู้หญิงที่เย่อหยิ่งมาทั้งชีวิต

แต่ว่า เมื่อเขาจะแย้มริมฝีปากขึ้น จู่ ๆ ในสมองก็นึกถึงข่าวร้ายที่ปิดบังเธอเอาไว้ เขาก็หัวเราะไม่ออก สุดท้ายก็ได้แค่กระตุกมุมปากขาวสีซีดอยู่ด้านหลังของเธอ

“ได้ งั้นก็ไม่เอาให้พี่แล้ว พี่มีอะไรอยากพูดกับเขา ผมช่วยพี่บอกต่อให้ เขาน่าจะกลับมาในเร็วๆ นี้แล้วใช่ไหม?”

“อยากกลับก็กลับ”

ผู้หญิงคนนี้กินแอปเปิลไป ในขณะที่ทิ้งประโยคนี้ออกมาอย่างไม่แยแส

คณาธิป : “........”

สักพักก็หันหลังไป นิ้วมือที่ขาวซีดนั้นจับที่วางแขนของรถเข็นคันนี้ไว้แล้วเข็นออกมาจากในห้องพักผู้ป่วย

หลังจากที่ออกไปในนี้แล้ว ลูกน้องคนที่เข็นเขาออกมาในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถาม : “คุณผู้ชาย งั้นคุณหนูใหญ่เธอจะต้องอยู่ในห้องพักผู้ป่วยแห่งนี้ตลอดจนกว่าเธอจะคลอดใช่ไหม?”

“ไม่อย่างนั้นล่ะ?” คณาธิปขมวดคิ้ว

“สถานการณ์แบบนี้ในตอนนี้ นายยังจะให้เธอออกไปอีกเหรอ? ถ้าหากได้รู้ว่าพ่อของลูกไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว เธอจะรับไหวไหม? อย่าลืมว่าตอนนี้เธอเองก็อันตรายมากอยู่แล้ว”

“……”

ลูกน้องไม่พูดอะไร

นี่คือวิธีที่ดีที่สุดสำหรับปกป้องพวกเขาสองคนแม่ลูกไว้ในตอนนี้

และที่ประเทศ Z ทางนั้นในเวลานี้ หลังจากที่แสนรักรู้สึกดีขึ้น ก็จัดการอย่างนี้ว่า อย่าเพิ่งเผยแพร่ข่าวที่ม็อกโกพลีชีพออกไปก่อน แต่ให้รอจนกว่าลูกของเขาคลอดออกมาแล้วค่อยว่ากันอีกที

แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่า หลังจากที่ถูกกระทบกระเทือนจิตใจแบบนี้แล้ว ไชยันต์เองก็ไม่สามารถออกมาจากห้องผ่าตัดได้อย่างแข็งแรง

“คุณแสนรัก พวกเราพยายามจนสุดความสามารถแล้ว คุณปู่ของคุณมีอาการกล้ามเนื้อหัวใจตายอยู่ก่อนหน้านี้ ตอนนี้ได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจอย่างหนักแบบนี้อีกครั้ง พวกเราสามารถทำให้เขามีสัญญาณชีพกลับคืนมา ก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว”

คุณหมอที่ทำการผ่าตัดให้กับไชยันต์ คือหมอที่เชื่อถือได้เพราะเป็นสถานทูตทางนั้นจัดหามาให้ หลังจากที่แสนรักมาถึงแล้ว

เขาเจอแสนรักแล้ว ก็พูดความจริงกับเขา

แสนรักฟังจบ มองดูร่างกายชายชราที่ถูกเสียบท่อเต็มไปหมด แต่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด สีหน้าที่ยังไม่ฟื้นฟูขึ้นมา ก็ขาวซีดอีกครั้ง

“แล้วเขา....จะเป็นยังไง?”

“ในวันเวลาที่เหลือก็คงจะต้องนอนอยู่บนเตียง”

คุณหมอพูดอย่างรู้สึกเสียใจ

รองผู้นำเดชาได้ยิน ก็ร้องไห้โศกเศร้าเสียงดังขึ้นมาทันที : “คุณท่าน—-“

แสนรัก : “.......”