ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 117

พอตัวละครหลักคนนี้เข้ามา ทันใดนั้น ก็ดึงดูดสายตาคนในบริษัทจำนวนมาก

และก็ พอพวกเธอเห็นเธอเข้ามาจากประตู ก็ถกเถียงกันตลอด ต่างกับดาวล้อมเดือนแบบเมื่อก่อนเลย ในบริษัทตอนนี้ สำหรับการมาของเธอแล้ว ทุกคนต่างมีท่าทีรอดูฉากเด็ดกันทั้งนั้น

คุณแป้งร่ำ ถูกต้อง ตัวละครหลักผู้หญิงนี้ ก็คือแป้งร่ำที่ไม่ได้ปรากฏตัวมาหลายวัน

ได้ยินคำถกเถียงเหล่านี้ แน่นอนว่าเธอทั้งแค้นและโกรธ แม้แต่เล็บก็ยังจิกเข้าฝ่ามือตัวเองแรงๆ！

แต่ จะไปมีประโยชน์อะไร？

หิรัญชากรุ๊ปในตอนนี้ ไม่ว่าใครก็รู้ถึงการมีอยู่ของผู้หญิงคนนั้นทั้งนั้น รู้ว่าเธอคือภรรยาเก่าของชายคนนั้น และก็รู้ว่าที่แท้แล้วคุณชายเล็กที่ไม่มีแม่มาเสมอ เป็นลูกของผู้หญิงคนนี้

ดังนั้น ถ้าเธออยากนั่งในตำแหน่งคู่หมั้นประธานไว้ให้มั่น ทางเดียวก็คือ รักษาอิริยาบถต่อไป นำท่าทางของคุณนายท่านประธานในอนาคตที่ควรจะมีออกมา

“คุณแป้งร่ำ อรุณสวัสดิ์……อรุณสวัสดิ์ค่ะ……”

“สวัสดีตอนเช้า”

แป้งร่ำคลายนิ้วมือ มองพนักงานบริษัทที่อุ้มเอกสารรีบเดินเข้ามาตรงลิฟต์ พยักหน้าอย่างอบอุ่น

พนักงานคนนั้นแสดงท่าทีประจบสอพลอทันที ตามคุณหญิงของท่านประธานเข้าไปในลิฟต์อย่างสั่นๆ เธอประหม่าจนฝ่ามือของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ

“เธออยู่แผนกพาณิชย์เหรอ？”

“ใช่…….ใช่……”

“ดูเธอถือของตั้งเยอะแบบนี้ เพราะเส้นหมี่ที่เข้ามาใหม่เหรอ？งานก็เยอะแบบนี้เลย？”จู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

พนักงานตะลึง น่าจะกะทันหันไปหน่อย เธอเลยคิดไม่ออกว่า“เส้นหมี่”นี้เป็นใครกันแน่？

จนกระทั่งสมองคิดขึ้นมาได้ จึงได้สติคืนมา ทันใดนั้น เธอก็จ้องคุณหญิงของท่านประธานในอนาคตคนนี้อย่างประหม่ามากขึ้น！

“ก็……ก็ไม่ใช่ ที่จริงแล้วเธอ ……”

“ถ้ายุ่งนัก ก็ให้รองประธานพวกเธอรับสมัครคนที่ฝ่ายบุคคลอีกสิ ตอนนั้นที่เส้นหมี่มา แค่เพราะไม่มีอะไรทำ พวกเราเลยให้เธอเข้าบริษัท แต่ต่อมาเธอรับผิดชอบงานนั้นได้ไม่เพียงพอ พวกเราก็ไม่ได้ให้เธอมา รับสมัครใหม่อีกคนเถอะ จะได้ไม่ถ่วงงานพวกคุณ”

แป้งร่ำยังมองพนักงานคนนี้อย่างเป็นมิตร เธอไม่ได้ทิ้งสภาพคุณหญิงของท่านประธานในอนาคตออกไป

กระทั่ง ตอนที่พูดถึงตอนนั้นที่ให้เส้นหมี่ไปแผนกพาณิชย์ น่าจะเพราะว่าเห็นความลำบากในตอนนี้ของพนักงานคนนี้ บนใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของเธอ ก็ปรากฏความตำหนิตัวเอง

พนักงานคนนั้นตกใจทันที

พระเจ้า！

ที่แท้ตอนนั้นที่ผู้หญิงคนนั้นมาที่แผนกเรา ก็เพราะว่าคุณหญิงของท่านประธานในอนาคตเป็นคนจัดไปนี่เอง ไม่น่าล่ะแค่วันเดียว ก็ทำให้แผนกพาณิชย์ของพวกเขาวุ่นวายไปหมด แล้วเธอก็หายไป

ที่แท้ก็แบบนี้เอง！

ดูเหมือน ภรรยาเก่าจะสู้ตัวจริงคนนี้ไม่ได้จริงๆ ให้ทำอะไรก็เชื่อฟังแบบนี้ เธอยังจะมีความมั่นใจจากไหนไปเทียบกับตัวจริงคนนี้ได้？

ในที่สุดพนักงานคนนี้ก็เข้าใจ ทันใดนั้น พอดวงตาของเธอเป็นประกายขึ้นมา ลิฟต์ก็มาถึง ทันใดนั้น เธอก็รีบวิ่งออกไป

และที่เธอไม่รู้ก็คือ พอเธอไป