ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 119

แป้งร่ำเกิดความคิดกะทันหัน ที่จะมาซื้อของที่ห้างชั่วคราว

ตั้งแต่เธออยู่กับแสนรัก ชีวิตก็ฟุ่มเฟือยมาตลอด ไม่ว่าจะของกินของใช้ก็เป็นของที่ดีที่สุด ครั้งนี้จะไปอยู่ต่างประเทศนาน เธอก็คิดได้ว่ากระเป๋ายังไม่พอ

จึงตัดสินใจจะซื้ออีกหน่อย

“รัก งั้นคุณรอฉันแป๊บหนึ่งนะ ฉันจะรีบลงมาทันที”

“อือ”

แสนรักไม่ได้มองเธอเท่าไหร่ พอรถจอดลง เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาทันที ดูว่ามีเรื่องด่วนหรือไม่

แป้งร่ำเห็น ก็ไม่กล้ารบกวน หลังจากสวมเสื้อคลุมหนาๆของตัวเองแล้ว เธอก็ออกไปจากรถ

“ต้องไปชั้นบนด้วยเหรอ？ไม่ต้องหรอกมั้ง แค่เปลี่ยนเสื้อคลุมเอง พวกเราหาที่ซื้อสักตัวก็พอ”

“ก็ได้ งั้นไปชั้นล่าง คุณหนาวไหม？”

“ไม่หนาวๆ ไปเถอะ”

“……”

เสียงพูดนั้นดังขึ้นเป็นระยะ เพราะว่าที่จอดรถใหญ่มาก ตอนที่แป้งร่ำเปิดประตูรถ ก็พาลมอันเยือกเย็นนั้นเข้ามาด้วย

นิ้วมือแสนรักที่กำลังดูโทรศัพท์ก็ชะงักไป

อาจเป็นเพราะจิตใต้สำนึก พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นแล้ว เขาก็มองไปที่ she อย่างรวดเร็วทันที

จริงๆเลย นั่นผู้หญิงสมควรตายนั่น！！

ความเยือกเย็นบนตัวชายหนุ่มพุ่งขึ้นมาทันที แต่ละชั้นๆ เหมือนน้ำแข็งที่ควบแน่นเป็นพันปี ในเวลาไม่กี่วินาทีสั้นๆ แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ ว่ามันน่ากลัวถึงขีดสุด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเขาเห็น ชายหนุ่มด้านนอกถอดเสื้อของตัวเองคลุมร่างเล็กๆนั้น

เส้นหมี่！！

——

สุดท้ายเส้นหมี่ก็ไปร้านที่อยู่ชั้นหนึ่งแห่งหนึ่ง จะเลือกสักตัวแล้วรีบไปสัมภาษณ์

“ยินดีต้องรับค่ะ คุณผู้หญิง ขอโทษนะคะมีอะไรให้ช่วยไหม？”

“ฉันอยากได้เสื้อคลุมตัวหนึ่ง ที่มีโปรโมชั่นถูกๆค่ะ”

เส้นหมี่เหลือบมองในร้านแวบหนึ่ง แล้วพูดอย่างใจกว้าง

เธอคือคนที่ตกลงมาจากที่สูงมาก่อน สำหรับวัตถุอย่างสิ่งของพวกนี้ เธอไม่สนใจอีกต่อไป และก็ไม่ไล่ตามใดๆด้วย

แต่ว่า พนักงานร้านได้ยิน ทันใดนั้นก็ไม่กระตือรือร้นเท่าไหร่แล้ว

“สวยใส จะเอาตามสบายมากไปไม่ได้นะ ผมว่าชุดนี้ไม่เลวเลย คุณลองดูชุดนี้สิ”

คณาธิปเหลือบมองพนักงานร้านคนนี้ จากนั้นหยิบรุ่ใหม่ที่สุดออกมา

พนักงานร้านดีใจ เริ่มกำชับไปด้วยรอยยิ้มทันที：“ใช่ คุณผู้หญิง คุณดูดีแบบนี้ สวยไปก็จะยิ่งสวย ออกไปข้างนอกต้องทำให้คนตาเป็นประกายกันแน่”

“เหรอ？”