ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1242

“ยังมี ตอนนี้สถานะที่เข้ามาของฉันกับนายก็คือมาในฐานะสามีภรรยา แล้วถ้าจะส่งตัวฉันเข้าไปที่ไวท์ พาเลซจริงๆ หรือว่าคนนั้นที่คิดจะนั่งในตำแหน่งนั้นไม่ใช่นายงั้นเหรอ?”

เธอฉลาดมากจริงๆ ด้วย

แม้ว่าจะมาถึงเวลานี้แล้วยังคงใจเย็นจนสามารถรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของข้างในนี้

สีหน้าของสุกฤตเปลี่ยนไป

แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้ปิดบังและพูดความจริงต่อไปว่า

“นั่นเป็นเพียงแค่แสดงให้คนอื่นดู”

“ใคร?”

เส้นหมี่รีบถามกลับมาทันทีอีกครั้ง

แต่คราวนี้ สุกฤตคนนี้กลับไม่พูดอะไร แต่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วได้เหลือบมองไปรอบๆ ทันใดนั้น เขาถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า: “ถ้าหากพี่จะออกไปตอนนี้ ผมสามารถช่วยพี่ได้”

“……”

เส้นหมี่อึ้งเล็กน้อย

ประมาณว่าคือคาดคิดไม่ถึง เขายังจะสามารถพูดคำแบบนี้ออกมาได้

เขาจะปล่อยเธอไป?

เธอฟังไม่ผิดใช่ไหม? เขาไม่รู้เหรอว่าบนร่างกายของเธอมีระเบิดผูกติดอยู่?”

ไม่รู้ว่าหากเธอหนีไปแล้ว พอเขากลับไปจะโดนบทลงโทษอะไรบ้าง? เป็นไปได้ว่าถึงตาย?

เส้นหมี่ยิ่งสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ

เขาไม่เพียงแต่พูดประโยคนี้ออกมาอย่างกะทันหัน ยังเป็นเพราะว่าประโยคที่เขาพูดเมื่อสักครู่นั้นว่า “แสดงให้คนอื่นดู” คนอื่นคนนี้เป็นใครกันแน่? คงจะไม่ใช่คนในงานเลี้ยงนี้หรอกนะ?

เส้นหมี่ประมาณว่ารู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง

ไม่นานนัก งานเลี้ยงก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว

เส้นหมี่ไม่ได้ตอบคำถามนี้ แต่เดินไปนั่งตรงที่นั่งก่อน

“แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมาร่วมงานในครั้งนี้ ทุกท่านต่างก็รู้ดีว่านี่เป็นการกลับมาครั้งแรกของโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมของประเทศเราที่ได้สูญหายไปในต่างประเทศ จึงมีความหมายที่สำคัญอย่างยิ่ง”

หลังจากที่พิธีกรเห็นว่าทุกคนต่างก็นั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เริ่มพูดขึ้นมา

งานเลี้ยงแบบนี้ อันที่จริงเป้าหมายหลักก็คือต้องการให้คนรวยในสังคมมาทำการบริจาคเงิน เพราะว่าการคืนกลับมาของวัตถุโบราณจะต้องเผชิญกับค่าใช้จ่ายจำนวนมาก

ตัวอย่างเช่น ซ่อมแซม เก็บรักษา และวิจัย......

เป็นต้น

ฉะนั้นภายใต้เงื่อนไขที่คนรวยสามารถแข่งขันเพื่อเชื่อเสียง และผู้จัดก็สามารถได้ประโยชน์ด้วย ทั้งสองฝ่ายจึงได้ทำการจัดงานเลี้ยงแบบนี้ขึ้นมา

เส้นหมี่เคยเป็นคุณนายท่านประธานของ แชโบลกรุ๊ป แน่นอนว่าก็เข้าใจเรื่องแบบนี้ ดังนั้นตอนที่พิธีกรพูดอยู่นั้น เธอก็นั่งเล่นกับกล่องเล็กๆ นั้นที่นำมาด้วย

“นี่.....คือหวีหยกม่วงไม่ใช่เหรอ?”

คิดไม่ถึงว่า ระหว่างที่เธอเล่นอยู่นั้น ด้านข้างยังมีคนรู้จักเจ้ากล่องนี้

หวีหยกม่วง?

เส้นหมี่หันหน้าไปมองยังคนคนนั้น

“คุณรู้จักมันเหรอคะ?”

“รู้จักสิ นี่คือสิ่งที่คุณอนงค์หญิงผู้ยิ่งใหญ่ท่านนั้นของพวกเราเคยใช้ไม่ใช่เหรอ มันเป็นคู่เดียวกันกับกระจกเมฆม่วงบานนั้นที่คืนกลับมาในวันนี้ ไม่เชื่อคุณลองนำไปดูสิ”

คนคนนี้พูดเจื้อยแจ้วขึ้นมา แล้วยังให้เส้นหมี่นำไปยืนยันอีก

เส้นหมี่ถึงกับตกตะลึง

ที่แท้สิ่งของในกล่องนี้ก็คือเป็นของคุณยายของเธอ?